اخبار کارگری

شماره ١٢

گزارش از اعتراضات و بازداشتهای کارگران گروه ملی صنعتی فولاد اهواز

تداوم بازداشت ٢٩ کارگر گروه ملی صنعتی فولاد اهواز و تاکید بر ادامه حبس آنان از سوی دادستان خوزستان

بنا بر گزارشهای ارسالی کارگران گروه ملی صنعتی فولاد اهواز به اتحادیه آزاد کارگران ایران، ظهر امروز هیاتی مرکب از دادستان خوزستان، معاون سیاسی امنیتی استاندار و مدیر کل اطلاعات استان همراه با تعداد زیادی از مامورین امنیتی وارد گروه ملی فولاد اهواز شدند و ضمن بازدید کوتاهی از برخی خطوط تولیدی در حال اماده سازی، به کارگران حاضر در محل اعلام کردند اکثریت همکاران بازداشتی شما به این زودیها آزاد نخواهند شد و نسبت به  ادامه اعتصاب و از سر گیری اعتراض  به آنان هشدار دادند.

بنا بر این گزارش، پس از خروج دادستان و هیات همراه از شرکت، تعدادی از مامورین امنیتی که به اتفاق آنان وارد شرکت شده بودند به حضور خود در محل ادامه دادند و با تهدید کارگران نسبت به از سرگیری اعتراض از آنان خواستند تا مسائل مطروحه از سوی دادستانی مبنی بر ادامه حبس کارگران بازداشتی و هشدار به از سر گیری اعتراض را به اطلاع کارگران دیگر شیفتها نیز برسانند.

از سوی دیگر، صبح امروز خانواده های تعدادی از کارگران بازداشتی که طبق وعده قبلی قرار بود امروز آزاد شوند با مراجعه به دادگاه پیگیر ازادی عزیزانشان شدند اما قاضی مربوطه به وکیل آنان اعلام کرد من کاره ای نیستم و تا زمانی که اداره اطلاعات نخواهد نمیتوانم کسی را آزاد کنم.

حضور ظهر امروز دادستان خوزستان همراه با برخی مقامات بلند پایه امنیتی در گروه ملی صنعتی فولاد اهواز و تهدید کارگران و تاکید بر تداوم حبس کارگران بازداشتی از سوی ایشان در حالی صورت گرفته است که استاندار خوزستان امروز در یک فرافکنی رسانه ای اعلام کرد ٢٠ نفر از کارگران بازداشتی آزاد شده اند و قرار است مابقی آنان نیز آزاد شوند.

بنا بر اخرین خبرهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، بعد از ظهر امروز سه نفر دیگر از کارگران بازداشتی گروه ملی صنعتی فولاد به نامهای مجید جنادله، علی عقبی و آرش محمدپور آزاد شدند و در حال حاضر ٢٩ کارگر همچنان در بازداشت هستند.

اتحادیه آزاد کارگران ایران- اول دی ماه ١٣٩٧

شماره ١١

 گزارش از اعتراضات و بازداشتهای کارگران گروه ملی صنعتی فولاد اهواز

١١ نفر از کارگران گروه ملی صنعتی فولاد اهواز آزاد شدند.

بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران تا بعد از ظهر امروز، از ٤١ کارگر گروه ملی صنعتی فولاد اهواز که طی سه روز گذشته بازداشت شده بودند یازده نفر آزاد شدند.

از میان ١١ کارگر آزاد شده گروه ملی فولاد سید حبیب طباطبایی دیشب و ده نفر دیگر بعد از ظهر امروز با قرار کفالت و با گذاشتن فیش حقوقی  توسط همکارانشان آزاد شدند.

اسامی کارگرانی که تا کنون آزاد شده اند به شرح زیر است:

١- سیدحبیب طباطبایی ٢- جواد غلامی ٣- محسن بلوطی ٤- مهدی طهماسبی ٥- کوروش اسماعیلی ٦- علی امامی ٧- عبدالرضا دستی ٨- سهراب نعامی ٩- حسین عساکره ١٠- فریبرز شیخ رباط ١١- سید علی جواد پور

با آزادی ١١ نفر از کارگران گروه ملی صنعتی فولاد اهواز، هم اکنون ٣٠ کارگر دیگر همچنان در بازداشت هستند.

کارگران گروه ملی صنعتی فولاد اهواز نسبت به تداوم بازداشت همکاران خود بشدت معترض هستند و قرار است فردا در مجمع عمومی هفتگی خود در مورد چگونگی اعتراض نسبت به تداوم بازداشت همکارانشان تصمیم گیری کنند.

اتحادیه آزاد کارگران ایران

٢٨ آذر ١٣٩٧

٢٩ آذرماه

ساعت ١٠ صبح

شکل گیری تجمع فرهنگیان در مقابل اداره آموزش و پرورش اصفهان- خیابان هشت بهشت

مردم درخواست دارند دوستانی که در راه هستند سریعتر خودشان را برسانند

فریاد فریاد از اینهمه بیداد

تجمع پر شور فرهنگیان مقابل اداره آموزش و پرورش  اصفهان

تجمع فرهنگیان بازنشسته/بودجه همسان‌سازی کافی نیست

صبح امروز فرهنگیان بازنشسته در چند استان دست به تجمع زدند؛ خواسته اصلی آنها بهبود وضعیت معیشتی است.

خواسته حاضران در تجمع که در استان‌های گیلان، اصفهان، یزد و چند استان دیگر جمع شده‌اند، ارتقای مستمری‌ها و بهبود سطح خدمات درمانی بیمه پایه است.

این معلمان می‌گویند: به تنظیم بودجه ٩٨ معترضیم؛ اینکه در بودجه فقط دو هزار میلیارد تومان برای همسان‌سازیِ مستمری بازنشستگان درنظر گرفته‌اند، عادلانه نیست؛ خود مسئولان معترفند که همسان‌سازی حداقل ١٥ هزار میلیارد تومان نقدینگی لازم دارد.

گفتنی است روز سه‌شنبه نیز بازنشستگان کشوری مقابل مجلس  اسلامی و سازمان برنامه و بودجه تجمع کردند.

سه خبر از اعتراضات کارگران بخاطر نپرداختن دستمزدها

تجمع صد کارگر در مقابل کارخانه سیمان مسجد سلیمان 

 روز یکشنبه دوم دیماه ٩٧ حدود یکصد نفر از کارگران کارخانه سیمان مسجدسلیمان در اعتراض به پرداخت نشدن حقوق و حق بیمه خود در مقابل این کارخانه تجمع کردند. این کارگران چندین ماه دستمزد خودرا طلب دارند.

 تجمع کارگران شرکت کاوش در اعتراض به ممانعت از حضورشان در کارخانه

صبح روز ٢ دی حدود ٨٠ کارگر واحد سازنده مخازن تحت فشار «کاوش» (سانکا) در قزوین، در اعتراض به جلوگیری کردن  مدیران کارخانه به بهانه کمبود منابع مالی از ورود آنان به محل کارشان در مقابل کارخانه تجمع کردند. به گفته کارگران پیش از این کارخانه حدود ٢٠٠ کارگر داشت که شهریور ماه سال جاری حدود ٥٠ تا ٦٠ کارگر با اتمام قرارداد کارشان اخراج شدند.  کارگران شرکت کاوش دستمزد آذر ماه را نگرفته اند و هر یک از آنان براساس سوابق کاری خود، سنوات را از کارفرما طلبکارند.

تجمع کارگران شهرداری آبادان

روز ١ دی ماه کارگران شهرداری آبادان در ادامه اعتراضات متوالی خود در یکماه اخیر به خاطر  پرداخت نشدن ٤ ماه دستمزدشان مقابل شهرداری تجمع کردند.

پیش بسوی اعتصابات سراسری

پیش بسوی ایجاد شورا ها

حزب کمونیست کارگری ایران

٢ دی ١٣٩٧، ٢٣ دسامبر ٢٠١٨

ادامه اعتراضات کارگران پتروشیمی فارابی

روز ٢٧ آذر کارگران پتروشیمی فارابی در بندر ماهشهر در اعتراض به سطح نازل دستمزدها و با خواست اجرای طرح طبقه بندی مشاغل برای هفتمین روز متوالی تجمع کردند.  این اعتراضات ادامه دارد.

تجمع اعتراضی کارگران شهرداری بروجرد

روز دوشنبه ٢٦ آذر ١٣٩٧ حدود ٣٠٠ تن از کارگران و کارکنان شهرداری بروجرد برای هفتمین روز متوالی با حضور درمحوطه شهرداری مرکزی این شهر خواستار پرداخت ٩ ماه حقوق معوقه خود شدند. کارگران در اعتراضات چند روزه خود با شعار “مرگ بر ستمگر درود بر کارگر” فریاد اعتراضشان را به این بساط توحش و بردگی بلند کردند.

تجمع اعتراضی پرسنل بیمارستان  خمینی در کرج 

روز سه شنبه ٢٧ آذرماه ٩٧ کارکنان بیمارستان خمینی در کرج در اعتراض به پرداخت نشدن یکسال حقوق معوقه و بلاتکلیفی وضعیت بیمارستان و از دست دادن شلغشان بار دیگر در مقابل بیمارستان تجمع کردند.

مسدود کردن خیابان توسط کارگران مخابرات راه دور شیراز

روز ٢٦ آذر حدود صد نفر از کارگران بازنشسته مخابرات راه دور در شیراز (I.T.I) در اعتراض به عدم پرداخت مطالبات مزدی و سنوات بازنشستگی مقابل استانداری استان فارس تجمع کردند. بنا بر خبرها بیش از ١٢٠٠ کارگر بازنشسته این کارخانه ده سال است که بازنشست شده اند و هنوز بخشی از طلبهایشان پرداخت نشده است.

 تجمع اعتراضی  کارگران سد تنظیمی آریوبرزن بهبهان

روز ٢٦ آذر کارگران سد تنظیمی آریو برزن بهبهان  در اعتراض به عدم پرداخت ٦ ماه حقوق از سوی کارفرما مقابل محل کار تجمع کردند.

نپرداختن دستمزدهای کارگران یک دزدی آشکار و جنایتی در حق خانواده های کارگری است. در سرتاسر جامعه اعتراضات به این دزدی و چپاول جریان دارد. این جنبش را باید گسترش داد و مفتخوران سرمایه دار و حکومتشان را ناچار به تن دادن به این خواست بحق کرد که حقوق و دستمزدهای همه کارگران تماما پرداخت شود و به کارگران به دلیل نپرداختن به موقع دستمزد غرامت پرداخت شود.

پیش بسوی اعتصابات سراسری

پیش بسوی ایجاد شورا ها

حزب کمونیست کارگری ایران

٢٧ آذر ١٣٩٧، ١٨ دسامبر ٢٠١٨

اعتصاب کارگران ماشین سازی تبریز، شهرداری بروجرد و چند خبر دیگر

چهارمین روز اعتصاب کارگران ایستگاه گاز اندیمشک

روز ١ دی کارگران ایستگاه گاز اندیمشک در اعتراض به عدم پرداخت ٦ ماه مزد پرداخت نشده برای چهارمین روز دست از کار کشیدند. این اعتراضات ادامه دارد.

اعتصاب کارگران کارخانه ماشین سازی تبریز

روز سی آذر کارگران کارخانه ماشین سازی تبریز در اعتراض به تعویق پرداخت ٦ ماه مزد دست به اعتصاب زدند. بنا بر خبرها بدلیل افت هفتاد درصدی تولید کارخانه، خطر تعطیلی و بیکار شدن از کار کارگران را تهدید میکند.

اعتصاب کارگران شرکت کیسون قطار شهری اهواز

روز ١ دی کارگران شرکت کیسون قطار شهری اهواز بار دیگر در اعتراض به پرداخت نشدن ١٩ ماه مزد مقابل این شرکت تجمع کردند.

تجمعات اعتراضی پی در پی کارگران شهرداری بروجرد

روز ٢٧ آذر حدود ٣٠٠ تن از کارگران و کارکنان شهرداری بروجرد برای چندمین روز متوالی در اعتراض به به تعویق پرداخت ٩ ماه مزد خود در محوطه شهرداری تجمع کردند.

پیش بسوی اعتصابات سراسری

پیش بسوی ایجاد شورا ها

حزب کمونیست کارگری ایران

١ دی ١٣٩٧، ٢٢ دسامبر ٢٠١٨

سه خبر از اعتراضات کارگران بخاطر نپرداختن دستمزدها

تجمع صد کارگر در مقابل کارخانه سیمان مسجد سلیمان

روز یکشنبه دوم دیماه ٩٧ حدود یکصد نفر از کارگران کارخانه سیمان مسجدسلیمان در اعتراض به پرداخت نشدن حقوق و حق بیمه خود در مقابل این کارخانه تجمع کردند. این کارگران چندین ماه دستمزد خودرا طلب دارند.

تجمع کارگران شرکت کاوش در اعتراض به ممانعت از حضورشان در کارخانه

صبح روز ٢ دی حدود ٨٠ کارگر واحد سازنده مخازن تحت فشار «کاوش» (سانکا) در قزوین، در اعتراض به جلوگیری کردن  مدیران کارخانه به بهانه کمبود منابع مالی از ورود آنان به محل کارشان در مقابل کارخانه تجمع کردند. به گفته کارگران پیش از این کارخانه حدود ٢٠٠ کارگر داشت که شهریور ماه سال جاری حدود ٥٠ تا ٦٠ کارگر با اتمام قرارداد کارشان اخراج شدند.  کارگران شرکت کاوش دستمزد آذر ماه را نگرفته اند و هر یک از آنان براساس سوابق کاری خود، سنوات را از کارفرما طلبکارند.

تجمع کارگران شهرداری آبادان

روز ١ دی ماه کارگران شهرداری آبادان در ادامه اعتراضات متوالی خود در یکماه اخیر به خاطر  پرداخت نشدن ٤ ماه دستمزدشان مقابل شهرداری تجمع کردند.

پیش بسوی اعتصابات سراسری

پیش بسوی ایجاد شورا ها

حزب کمونیست کارگری ایران

٢ دی ١٣٩٧، ٢٣ دسامبر ٢٠١٨

امروز چهارشنبه ٢٨ آذر ١٣٩٧، جمعی از بازنشستگان فرهنگی آموزش و پرورش کرمانشاه مقابل ساختمان اداره کل آموزش و پرورش استان تجمع اعتراضی برگزار کردند.

خواسته اصلی معترضان، رسیدگی به تاخیر در پرداخت مطالبات مزدی بازنشستگان فرهنگی‌ست. پرداخت پاداش پایان خدمت فرهنگیان کشور با تاخیر مواجه شده است. برخی از بازنشستگان بیش از یک سال است که منتظر دریافت معوقات هستند./ ایلنا

در پی بازداشت ٤١ نفر از کارگران معترض گروه ملی صنعتی فولاد اهواز، کارگران شرکت آریان فولاد در حمایت از کارگران گروه ملی صنعتی  فولاد اهواز تجمع کردند.

٢ اتهام جدید عضو بازداشتی سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه – علی نجاتی – تفهیم شد.

تهران- ایرنا- وکیل مدافع علی نجاتی عضو سندیکای کارگران شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه که اخیراً بازداشت شده از تفهیم دو اتهام جدید به موکلش در رابطه با اعتراضات و اعتصابات کارگران این کارخانه خبر داد.

فرزانه زیلابی روز سه‌شنبه در گفت‌وگو با خبرنگار قضایی ایرنا درباره آخرین وضعیت پرونده علی نجاتی رئیس اسبق و عضو سندیکای کارگران شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه که هشتم آذر توسط نیروهای پلیس امنیت دستگیر شد، اظهار داشت: موکلم در یک اقدام مشترک جهت اجرای محکومیت قبلی با عنوان تبلیغ علیه نظام و نیز دو اتهام جدید دیگر در ارتباط با اعتصابات و تجمعات شرکت نیشکر هفت تپه دستگیر شده است.

این وکیل دادگستری با اشاره به دو اتهام جدید انتسابی به موکلش در شعبه اول دادیاری دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان شوش گفت: اتهام نخست موکل «اخلال در نظم عمومی از طریق هدایت جریان اعتصابات و تجمعات شرکت نیشکر هفت تپه» است که در ابتدا در شعبه سوم دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان اندیمشک مطرح و سپس با صدور قرار عدم صلاحیت به دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان شوش ارسال شد.

وی افزود: اتهام دیگر موکلم، امنیتی و حسب اعلام موکل، تبلیغ علیه نظام است که این اتهام هم در شعبه اول دادیاری دادسرای عمومی و انقلاب شوش در مرحله تحقیقات قرار دارد.

زیلابی ادامه داد: پس از دستگیری نجاتی، او را جهت ثبت سابقه به زندان دزفول ارجاع دادند و بعد به بازداشتگاه امنیتی اهواز منتقل کردند.

وکیل مدافع نجاتی توضیح داد: موکل دارای بیماری‌های متعدد کلیوی و قلبی از جمله گرفتگی شدید عروق با سابقه عمل باز قلب است. با توجه به وضعیت جسمانی وی، پس از انتقال به بیمارستان، ناگزیر در بیست و چهارم آذرماه به بند امنیتی زندان دزفول منتقل شد ولی به موجب اظهار دادیار شعبه اول دادسرای شوش، همچنان قرار بازداشت موقت موکل پابرجاست و تاکنون تنها ارتباط موکلم با خانواده چند تماس تلفنی بوده است.

زیلابی افزود: از قاضی اجرای احکام دادسرای اندیمشک تقاضای ارجاع موکل به پزشکی قانونی جهت اعمال ماده ٥٠٢ آیین دادرسی کیفری را داشتم که متاسفانه برخلاف قانون، با منوط کردن آن به پرونده امنیتی جدید تاکنون بدون اقدام باقی مانده است.

مرحله دیگری از سرکوب کارگران شرکت نیشکر هفت تپه از صبح امروز کلید خورد

بدنبال سرکوب و بازداشت گسترده کارگران گروه ملی صنعتی فولاد اهواز، مرحله دیگری از سرکوب کارگران شرکت نیشکر هفت تپه از صبح امروز کلید خورد

بدنبال سرکوب و بازداشت گسترده کارگران گروه ملی صنعتی فولاد اهواز که از سه روز پیش ادامه دارد مرحله دیگری از سرکوب و احضار کارگران شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه از صبح امروز کلید خورد.

بنا بر گزارشهای ارسالی کارگران شرکت نیشکر هفت تپه به اتحادیه آزاد کارگران ایران، صبح امروز اس ام اسی از سوی دادگستری شهرستان شوش به آندسته از کارگران این مجتمع کشت و صنعت که در طول اعتصاب ٢٨ روزه آنان بازداشت شده بودند ارسال و در آن گفته شده است: ” قرار نهایی برای پرونده شما صادر شد”

بنا بر این گزارش، علاوه بر این، طی تماسی تلفنی از سوی ستاد خبری اداره اطلاعات شوش با نماینده های کارگران شرکت نیشکر هفت تپه و فعالین صنفی این شرکت، تعداد چشمگیری از آنان به این نهاد احضار شده اند که میباید ساعت ١٣ ظهر امروز در محل این نهاد حضور پیدا کنند.

هر چند که هنوز محتوای قرار نهایی که برای کارگران دارای پرونده قضائی شرکت نیشکر هفت تپه صادر شده است روشن نیست و نیز از دلایل احضار گسترده نمایندگان و فعالین صنفی این شرکت به ستاد خبری اداره اطلاعات شوش خبری در دست نیست اما با توجه به بازداشت گسترده کارگران گروه ملی صنعتی فولاد اهواز و تداوم حبس آنان، به نظر میاید نهادهای امنیتی در استان خوزستان در پی اجرای پروژه مشترکی برای به تمکین واداشتن و به بردگی کشاندن بیش از پیش کارگران این دو مجتمع عظیم تولیدی هستند.

اتحادیه آزاد کارگران ایران – ٢٨ آذر ماه ١٣٩٧

سپیده قلیان آزاد شد، همه بازداشت شدگان باید فورا و بی قید و شرط آزاد گردند

بعد از ٣٢ روز مقاومت و پایداری در مقابل شکنجه های وحشیانه روحی و جسمی، سپیده قلیان روز گذشته با وثیقه ٥٠٠ میلیون تومانی آزاد شد.

سپیده قلیان که همراه با اسماعیل بخشی و بقیه اعضا مجمع نمایندگان کارگران هفت تپه در جریان اعتصابات و اعتراضات خیابانی به فقر و فلاکت و فساد و گرانی و عدم پرداخت حقوق کارگران هفت تپه بازداشت شده بود، موجی از حمایتهای داخلی و بین المللی متوجهش گردید و خیلی سریع در کنار اسماعیل بخشی به یک چهره محبوب و مبارز علیه فقر و نداری دامنگیر عموم مردم تبدیل شد.

با بازداشت سپیده قلیان، اسماعیل بخشی و بقیه کارگران هفت تپه و اخیرا ٤١ کارگر فولاد اهواز، هر یک از آنها خیلی سریع در سراسر ایران و حتی خارج از ایران تکثیر شدند و دهها و صدها نفر دیگر قامت برافراشتند و جای خالیشان در تجمعات را پر کردند.

با تکثیر این چهره ها بر متن شرایط پر از خشم و نفرت از فساد، چپاول و دزدی سازمان‌یافته که مابازایش فقر و بیکاری و گرسنگی برای اکثریت مردم بوده است، هزینه های سنگینی روی دست حاکمان و سرکوبگران که فکر می کردند با سرکوب و بازداشت کارگران هفت تپه و فولاد اهواز و فعالین کارگری و اجتماعی می توانند صدای حق طلبیشان را خفه کنند، گذاشته شد.

دستاورد بزرگ این دوره از مبارزات کارگران که وسیعا از سوی بخشهای معترض جامعه حمایت گردید، بسته شدن نطفه اعتراضات و اعتصابات سراسری و همبستگی همه جنبشهای اعتراضی است و درسی سخت به سرکوبگران که دیگر با هیچ درجه ای از سرکوب و بگیر و ببند نمی توانند هیچ یک از اعتراضات و اعتصابات کارگران، معلمان، دانشجویان و زنان و سایر مردم معترض را مهار کنند.

اگرچه سرکوبگران ممکن است بتوانند با بازداشت های گسترده و پلیسی کردن محیط های کار با برای مدت کوتاهی مانع از حضور اعتراضی کارگران هفت تپه و فولاد اهواز در خیابانهای شوش و اهواز گردند، اما نمی توانند مانع از تکرار حضورشان در قامت بازنشستگان در مقابل مجلس و سازمان برنامه و بودجه و دهها مکان دیگر مانند دانشگاه‌ها و غیره شوند.

باید تا آزادی همه بازداشت شدگان هفت تپه و فولاد اهواز، مختومه شدن همه پرونده‌های قضایی و تحقق کلیه مطالب کارگران هفت تپه و فولاد اهواز قدرتمند تر به مبارزه ادامه دهیم.

شرایط به کلی عوض شده و توازن قوا به نفع ما تغییر کرده است و دوره ما برای تعیین تکلیف و بهبودی قطعی شرایط زندگی اکثریت محروم جامعه فرا رسیده است.

زنده باد سپیده قلیان

زنده باد همبستگی سراسری همه جنبشهای اعتراضی

انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه

گزارش از وضعیت کارگران بازداشتی فولاد اهواز

به گزارش رسیده، امروز چهارشنبه ٢٨ آذر   برای برخی کارگران شرکت گروه ملی فولاد اهواز از جمله آقایان کریم سیاحی و غریب حویزاوی که قبل از دستگیری به وکیل وکالت داده بودند ,توسط وکیل اعلام وکالت شد.

پرونده در شعبه بیستم بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب اهواز مطرح شده  اتهام برخی از کارگران فعالیت تبلیغی علیه نظام و اقدام علیه امنیت ملی اعلام شده است.

همچنین بر اساس این گزارش از ذکر اسامی و تعدادبازداشت شدگان خودداری شده است.

مقرر شد تعدادی از کارگران با تبدیل قرار بازداشت به کفالت آزاد شوند که متاسفانه بر خلاف قانون به صورت کلی اعلام کردند که فیش حقوقی کارگران گروه ملی فولاد را برای کفالت نمی پذیرند.

در این خصوص درخواست کتبی  حدود بیست کارگر متقاضی از معاون دادستان نیز نتیجه ای نداشت.

سندیکای هفت تپه ادامه بازداشت کارگران اهواز را محکوم کرده و خواهان آزادی کلیه کارگران بازداشتی فولاد اهواز و همچنین علی نجاتی عضو سندیکای کارگران هفت تپه می باشد

سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه

٢٨ آذر ٩٧٢٨/٩/١٣٩٧

اعتصاب ابزار قدرتمند کارگران در مقابله با ستم و استثمار

بحران و بن بست اقتصادی اجتماعی در چند دهه گذشته و بویڑه روند  عمیق تر شدن بحران اقتصادی که در طول یکسال گذشته منجر به موج جدید گرانی ، تورم، بیکاری و افزون بر آن ورشکستگی و به تعطیل کشانده شدن  بیش از  پیش کارخانجات تولیدی شده است و بحرانهای ناشی از مافیای خصوصی سازی در مراکز تولیدی و صنعتی، همه و همه پدیده اعتصاب را به عنوان یک کنش و عمل اعتراضی تاثیرگذار اجتماعی از سوی طبقه ای که بیشترین لطمات اقتصادی روی آنها آوار شده است را به پدیده ای روزمره تبدیل کرده است.

در این یک سال گذشته، اعتصاب گسترده رانندگان و کامیونداران، اعتصاب و تحصن معلمان و رشد چشمگیر اعتصابات  و تجمعات اعتراضی کارگری، پدیده اعتصاب را نه تنها برای کارگران و کل جامعه به پدیده ای عادی و روزمره تبدیل کرده است بلکه حکومت نیز در مقابل موج عظیم این اعتصابات به ناچار این شکل مبارزاتی کارگران ومعلمان و دیگر مزد بگیران زحمتکش را همچون پدیده ای غیر قابل اجتناب پذیرفته و به جای حرام خواندن آن و اعمال ممنوعیت شدید، شیوه های پیچیده دیگری را برای  تعدیل و کنترل اعتصاب از طریق ارعاب و تطمیع و تهدید و استفاده ی کنترل شده از نیروی سرکوب و گارد ویژه تا وارد کردن امامان جمعه و بسیج دانشجوئی و در جاهایی همچون هفت تپه وارد کردن شیوخ و دیگر عوامل پیدا و پنهان به کار بسته است.

اما با توجه به هزینه های احتمالی نسبتا سنگینی که همچنان پدیده اعتصاب برای کارگران در ایران دارد اعتصاب آنانرا در حد یک خطر بالقوه  وارد چالش می کند و فشارها و استرس های سنگینی را به کارگران و خانواده هایشان وارد میکند و در عین حال به آنان می آموزاند، آگاهشان  می کند و در مسیری پر تلاطم کارگران را ابدیده میکند.

اغلب اعتصابات در مراکز تولیدی و صنعتی  زمانی شکل می گیرد که کارفرما به عمد یا در نتیجه بحران اقتصادی موجود  از پرداخت حقوق کارگران امتناع میکند و در نتیجه ی آن، ادامه کار نیز برای  کارگران غیر قابل تحمل میشود و آنها را به اعتصاب می‌کشاند.

اعتصاب از نخواستن و تحمل نکردن کارگران از شرایطی که به آنان تحمیل شده است و با هدف کسب مطالباتشان آغاز میشود و بدین معنا  کل  پدیده اعتصاب از شروع تا ختم آن، شکست یا موفقیت آن، در چارچوب شرایط و مناسبات حاکم بر جامعه یعنی در زمین سرمایه انجام می پذیرد.

اعتصاب مبارزه طبقاتی کارگران در زمین سرمایه است و از همین رو اعتصاب زیر بنا و اولین شاخ به شاخ شدن جدی، علنی و کشمکش طبقاتی کار و سرمایه است که طبقه کارگر در چرخه آن  لحظه به لحظه آگاه می شود، ارتقا می یابد و خود را برای مبارزه نهایی آماده می کند.

میدان اعتصاب برای کارگران پروسه ای است که ضمن جنگ و گریز در زمین سرمایه، انسجام، سازمان یابی، تشکل و رهبریش نیز شکل می گیرد، تجربه می کند و اعتلا می یابد. در روند اعتصاب، خود اگاهی طبقاتی کارگران ضمن اینکه ضعف اقتدار سرمایه را لمس میکند در عین حال  با گوشت و پوست خود حس می کنند که اعتصاب در زمین سرمایه انجام می گیرد و این در حالی است که کارگران آگاه که همواره در معرض بازداشت ، سرکوب، اخراج و حتی طرد شدن از طرف همکاران خود هستند اغلب بعلت همه این عوامل و حتی برای ایجاد نشدن انشقاق و چند دستگی ناچارا در صف دوم اعتصاب، نقش پر اهمیت و سخت و طاقت فرسایی برای موفقیت اعتصاب ایفا میکنند. (این صف کارگران مبارز، اکثرا دیده نمی شوند ) و در حقیقت وجود و تاثیر گذاری این بخش سازمانده کارگری است که موفقیت اعتصاب را رقم می زند.

شرایط موفقیت یا شکست اعتصاب

تحمیل قراردادهای موقت، عدم امنیت شغلی،  دستمزدهای زیر خط فقر، نپرداختن چندین ماهه همین دستمزدها و….، مضاف بر آن تورم و گرانی لجام گسیخته هر لحظه می تواند باعث شعله ور شدن اعتصاب کارگری شود از این رو در این روزها در هر مرکز صنعتی پتانسیل شروع اعتصاب وجود دارد چیزی که مهم است موفقیت اعتصاب یا رسیدن به مطالبه اعتصاب  است، بنابراین با توجه به قدرت حاکمیت سرمایه، اعتصابیون باید از همه مولفه های قابل دسترس برای کسب مطالبات و موفقیت استفاده کنند.

اعتصابات اخیر نشان میدهد که   آوردن خانواده ها، تجمع خیابانی، راهپیمایی و استفاده از رسانه ها برای جلب افکار عمومی دیگر سنت اعتصابات شده است،  راهپیمایی در خیابان و شعارهای مطالباتی و همچنین شعارهایی که حاکمان را به چالش می کشاند تا فشار بر  آنها و توجه جامعه را جلب کند از مولفه های مهمی هستند که کارگران در بسیاری از اعتصابات از انها بهره می برند.

اما علیرغم همه اینها، حاکمیت سرمایه از تحمیل یک مبارزه فرسایشی به کارگران استفاده میکند و با اتکا به بی توجهی به اعتصاب و اعتراضات خیابانی کارگران تلاش میکند تا آنان را از ادامه اعتصاب و اعتراض خسته و  وادار به پایان اعتصاب کند.

اینجاست که ضرورت ایجاد یک تغییر کیفی در اعتراضات باید مد نظر کارگران و رهبران اعتصاب قرار گیرد. که طبیعی است بسته به شرایط محل و اعتصاب، این تغییر کیفی میتواند اشکال مختلفی به خود گیرد.

به عنوان مثال اگر  کارگران در داخل شهر و در مقابل فرمانداری دست به تجمع زده اند و روزها و هفته ها به خواست آنان توجه نمیشود تا کارگران را فرسوده و وادار به پایان اعتصاب کنند  باید تجمع خود را به مقابل استانداری بکشانند و اگر همان رویه از سوی مسئولین استانداری نیز ادامه پیدا کرد باید تجمعات خود را از استان بیرون کشیده و همزمان با ادامه تجمع در استان، بخشی از کارگران نیز تجمع را  به تهران و  مقابل مجلس یا نهاد ذیربط دیگری بکشانند و  چنانچه برای کارگران این جابجایی مقدور نیست در همان شهر و استان، تجمع پایدارتری را در ساعت بیشتری انجام دهند و حتی دست به اطراق شبانه روزی در محل نهاد مربوطه بزنند. در غیر اینصورت قوای سرمایه وقتی متوجه میشوند بدون سرکوب و بدون جریحه دار شدن آنچنانی افکار عمومی چند ساعت راهپیمائی در مسیر مشخص را می توانند کنترل کنند، آن چند ساعت را چشم می بندند و تحمل می کنند و راهپیمائی هر روزه برای جامعه عادی می شود و فقط کارگران را  فرسوده میکند.

بنابراین، پایداری، سماجت و تغییر شیوه های اعتراض به گونه ای که طرف مقابل را وادار به تمکین به خواست کارگران بکند، اصل کار و بسیار حیاتی است.

اما از طرف دیگر، در وضعیتی که تداوم اعتصاب به علت شرایط سنگین قوای حاکم ، کارگران را فرسوده و در معرض شکست قرار میدهد چگونگی جمع کردن اعتصاب توسط کارگران صف اول اعتصاب،  امری به غایت مهمتر از شروع و استمرار اعتصاب میشود که می بایست بسته به شرایط هر اعتصاب و لحظات آن، رهبری اعتصاب لحظه دقیق و درست پایان اعتصاب را تشخیص دهد.

شاپور احسانی راد عضو هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران و نماینده سابق کارگران شرکت نورد پروفیل ساوه

٢٧ آذر ٩٧

پروین محمدی : شرم بر حاکمانی که بعد از ٣٨ روز فریاد حق خواهی گارگران گروه ملی فولاد اهواز، پاسخ آنان را با بازداشت و زندان دادند

کارگران گروه ملی صنعتی فولاد طی ٣٨ روز توانستند هر فرو خفته ای را بیدار کنند. توانستند همه کارگران و انسانهای شریف و آزادیخواه در ایران و جهان را با خود همراه کنند.

کارگرانی که هر روز دردشان را در خیابانها فریاد زدند و حنجره هایشان گرفت آنقدر که فریاد حق خواهی سر دادند.

مقابل هر ارگان و جناحی از حکومتگران که در شهر و استان خوزستان سمت و مسئولیتی داشتند تجمع کردند.

کارنامه ی شرکت گروه ملی صنعتی فولاد اهواز، سندی محکم از کارنامه مافیای غارت و چپاول در کشور است. مافیایی که در پس انقلاب ٥٧ به ثروت بادآورده ای دست پیدا کرد و با مصادره و دولتی کردن، آنها را به بنیادهای رنگانگ و در انتها به مرتبطین با حوزه قدرت و ثروت واگذار و دست اخر همه آنها را به ویرانه ای تبدیل کرد.

هر چند که مسیر نابودی این شرکتها در طول ٤٠ سال گذشته با مقاومت جانانه کارگران شاغل در آن شرکتها مواجه شد اما شرکتهایی همانند صنایع فلزی ایران ، کیان تایر،هفت تپه ،هپکو ،نساجی مازندران، نساجی قائم‌شهر، روغن نباتی شکوفه بابل، شرکت کشت و صنعت شمال، روغن نباتی غنچه، کولر گازی، نساجی چوکا، چیت‌سازی بهشهر، ارج، آزمایش و دهها و صدها شرکت تولیدی مسیر زوال را طی کردند.

کارگران با نابودی شغل و معیشت خود راهی جز دفاع از آخرین نفس های باقیمانده چرخه ی تولید برای حفظ بقای خود ندارند اما حاکمان تنیده در مافیای ثروت و قدرت با نهایت بیشرمی در مقابل دیدگان میلیونها انسان در ایران و سراسر جهان بی آنکه خم به ابرو آورند نیمه های شب منازل کارگران فولاد را مورد تهاجم قرار داده و دهها کارگر حق طلب و به جان آمده از فقر و فلاکت را به زنجیر کشیدند و دو روز بعد همچون فاتحان وارد شرکت شدند و با وقاحت کم نظیری که فقط از دست خودشان بر میاید اعلام کردند چرا برای حل مشکل به ما مراجعه نکردید و اگر ٣٨ روز اعتراض نمیکردید این اتفاقات پیش نمی امد و مشکلات شرکت هم حل می شد؟؟؟!!!

آقایان! گرفتید و بستید و به زنجیر کشیدید، اما از این پس با خشم و نفرت هزاران کارگر فولاد و خانواده هایشان و ما میلیونها کارگر و مزد بگیر زحمتکش در سراسر کشور که زندگیشان را به جهنمی تبدیل کرده اید چه خواهید کرد.

البته که ستمگران را آنجا که دیگر به نقطه سیری ناپذیری می رسند و به سیم آخر میرنند عقلی برایشان باقی نمی ماند.

آقایان!

بازداشت و زندانی کردن دهها کارگر فولاد، اگر امروز آنان را در موقعیت دست نبردن چند روزه به اعتراضات خیابانی قرار داده است یقین بدانید این پایان کار نیست بلکه لحظات و روزهایی از انباشت خشم و انزجار کارگران فولاد و ما کارگران در سراسر ایران از ستم گریهای شماست که بسرعت چونان اتشفشانی عظیم فوران خواهد کرد.

٢٩ آذر ٩٧

پروین محمدی نماینده سابق کارگران صنایع فلزی ایران و عضو هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران

اعتراض شدید کنگره اتحادیه های کارگری انگلستان به سرکوب کارگران گروه ملی صنعتی فولاد اهواز

کنگره اتحادیه های کارگری انگلستان ( TUC ) با انتشار بیانیه ای سرگشاده در تاریخ ١٩ دسامبر ٢٠١٨ ضمن اعلام همبستگی عمیق با کارگران فولاد اهواز و نیشکر هفت تپه، از دولت ایران خواسته است که پنج خواست مشخص این کنگره  در همین رابطه را بطور فوری برآورده نماید.  ترجمه متن در زیر امده است:

کنگره اتحادیه های کارگری انگلستان ( TUC ) اقدامات دولت ایران در سرکوب مستمر فعالین سندیکایی، دانشجویان و دیگر فعالین در سراسر ایران را محکوم می کند.

کنگره اتحادیه های کارگری انگلستان، همبستگی عمیق خود را با مبارزات کارگران مجتمع ملی فولاد اهواز و کارگران مجتمع نیشکر هفت تپه برای رسیدن به خواست بر حق و مشروع شان اعلام می دارد.

ما از اعتصاب نزدیک به شش هفته ای کارگران فولاد که در اعتراض به قصور کارفرما در عدم پرداخت ماهها حقوق برپا شده است، حمایت می کنیم.

کارگران مجتمع ملی فولاد اهواز بیش از یک سال است که با مالکان بخش خصوصی این مجتمع که به تعهد خود در رساندن فعالیت مجتمع به ظرفیت کامل عمل نکرده اند، درگیری دارند. کارگران خواستار  بازگشت کارخانه به بخش عمومی و سرمایه گذاری دراز مدت به منظور تضمین سود اوری و ادامه کاری مجتمع می باشند.

واکنش مقامات ایران در برابر این اعتصاب و اعتراض ها طبق معمول بی رحمانه بوده است. در ساعات اولیه روز دوشنبه  ١٧ دسامبر نیروهای امنیتی به منازل بسیاری از کارگران هجوم بردند و ٣١ نفر از نمایندگان کارگران را دستگیر کردند. چند ساعت بعد، ده نفر دیگر از کارگران اعتصابی بازداشت شدند.

بعد از این اقدامات، کارگران اعتصابی ملاقات با استاندار خوزستان را رد کردند و اعلام داشتند تا هنگامی که همه دستگیر شدگان آزاد نشوند، وارد هیچ مذاکره ای نخواهند شد.

خواسته های کارگران مجتمع فولاد اهواز و مجتمع نیشکر هفت تپه مبنی بر معکوس سازی موج خصوصی سازی ها  و کنترل تولید توسط کارگران، مورد حمایت بخش بزرگی از سندیکاها و تشکل های کارگری و سازمان های سیاسی  و اجتماعی قرار گرفته و نیز حمایت فزاینده جامعه در ایران را به همراه داشته است.

کنگره اتحادیه های کارگری انگلستان از مقامات ایران می خواهد که خواسته های زیر را بطور فوری برآورده نمایند:

– آزادی همه کارگران و فعالین سندیکایی از زندان

– پرداخت همه دستمزد های معوقه و پرداخت نشده

– فراخواندن یگان های ضد شورش از کارخانه و اطراف آن و توقف همه تمهیدات دیگر که برای سرکوب کارگران اتخاذ شده است

– آغاز مذاکره جدی دولت ایران با کارگران در مورد باز گرداندن کارخانه به بخش عمومی بر مبنای آنچه که در قانون اساسی در مورد شکست و قصور کارخانه های خصوصی شده پیش بینی گردیده است

– دولت ایران، حقوق کارگری را مطابق با مقاوله نامه های بنیادی سازمان جهانی کار،  شامل مقاوله نامه ٨٧ و ٩٨ به رسمیت بشناسد، احترام بگذارد و اجرایی کند

کنگره اتحادیه های کارگری انگلستان، همراه با جنبش جهانی اتحادیه های کارگری از نزدیک موضوع را پیگیری می کند.

باز تکثیر: اتحادیه آزاد کارگران ایران

خلیل کریمی به یک سال حبس تعزیری محکوم شد.

شعبه یک دادگاه انقلاب اسلامی سنندج امروز طی احضاریه ای خلیل کریمی فعال کارگری سنندج و عضو هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران را احضار و حکم یک سال زندان وی را ابلاغ نمود.

به موازات همه ارگان های سرکوبگر، دستگاه های قضایی نیز از سر استیصال در برابر اعتراضات اجتماعی، برای ترساندن جامعه و بخصوص کارگران، معلمان و دانشجویان اقدام به گشایش پرونده‌های امنیتی و صدور احکام قضایی علیه فعالین و معترضین به شرایط موجود کرده‌اند.

در مدت یک ماه گذشته حدود ٧٠ نفر از کارگران هفت تپه و فولاد اهواز و فعالین مرتبط با اعتصابات این دو مجتمع بازداشت شده اند که ٣٣ نفر همچنان در بازداشت و زیر فشار بازجویی هستند و چندین فعال کارگری کامیاران و آذربایجان را برای اجرای احکامشان روانه زندانها نموده اند تا بلکه بتوانند با براه انداختن بگیر و ببندهای گسترده از شدت و گسترش اعتراضات جلوگیری کنند.

اما همچنان که کارگران فولاد اهواز اعلام کرده اند حتی اگر کل ٣٠٠ نفرشان را بازداشت و زندانی کنند، تا تحقق خواستهایشان دست از مبارزه و اعتراض بر نخواهند داشت، دیگر تهدید و زندان در برابر عزم و اراده طبقه کارگر و کل مردم به جان آمده برای تغییر شرایط زندگیشان کارساز نخواهد بود.

همه کارگران، معلمان، دانشجویان و فعالین سیاسی و اجتماعی باید آزاد گردند و کلیه پرونده‌های تشکیل شده علیه حق طلبان و آزادیخواهان باید مختومه گردند.

انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه

١/١٠/١٣٩٧

پیام اتحادیه آزاد کارگران ایران به کارگران شرکت نیشکر هفت تپه پیرامون ایجاد شورای اسلامی کار

دوستان، یاران و همکاران در شرکت نیشکر هفت تپه

اعتصاب ٢٨ روزه شما یاران و هم طبقه ای هایمان در طول سالیان گذشته، بزرگترین و شکوهمندترین اعتصابی بود که با تمام توان و قدرت پای آن ایستادید و لرزه بر اندام کارفرما و مافیای ثروت و قدرت انداختید.

شما با ٢٨ روز ایستادگی در برابر ستمگران، موج کم نظیری از اتحاد و همبستگی افکار عمومی داخلی و بین المللی، جنبش دانشجوئی و دیگر جنبشهای عدالت طلبانه و آزادیخواهانه را در همبستگی با طبقه کارگر ایران خلق کردید.

شما ١٤ روز پس از بازداشت نماینده هایتان، خیابانهای شهر شوش را در تصرف خود نگه داشتید و با دفاع متحدانه، پیگیرانه و  کم نظیر از همکاران پیشرو و نماینده هایتان، دستاوردی بزرگ از اعتصابی بزرگ خلق کردید و پایه ی سنتی  قویتر را در دفاع از همکاران بازداشتی خود در جنبش کارگری ایران پی افکندید.

اعتصاب شما هر چند که با همدستی کارفرما و کل دم و دستگاه دولت و مافیای قدرت و ثروت و با تهدید و ضرب و زور نهادهای امنیتی و قضائی به پایان رسید اما این اعتصاب، کارفرمای هفت تپه را نسبت به دوره قبل از اعتصاب در موقعیت متزلزل تری قرار داد. ٢٨ روز با رنج و محنت فراوان و علیرغم همه خطرات و تهدیدات  ایستادگی کردید و همین ایستادگی شما چنان توجه افکار عمومی داخلی و بین المللی را متوجه مافیای ثروت و قدرت در هفت تپه و به معنای اولاتری در سراسر ایران کرد که یک خیز و اعتصاب دوباره شما میتواند این مافیا را حداقل در هفت تپه به زیر بکشد.

بدانید که بیش از ما و شما، خود کارفرما و مافیای ثروت و قدرت در هفت تپه به این واقعیت آگاه است و میداند که در صورت عدم توجه به خواستهای شما و سر گرفتن اعتصابی دیگر، این بار دودمانش در هفت تپه بر باد خواهد رفت.

به همین دلیل کارفرما و مافیای ثروت و قدرت در هفت تپه تمام تلاش خود را در پی اعتصاب ٢٨ روزه شما بکار بسته است تا این موقعیت متزلزل خود را ترمیم و  با قرار  گرفتن در موقعیت  دوره قبل از اعتصاب، قادر به ادامه ی تحمیل بی حقوقی مفرط به شما گردد.

از همین رو هم است که انحلال مجمع نمایندگان به عنوان تبلور  اراده جمعی شما و با هر اشکال و نقدی که ما کارگران به آن داشته ایم، در دستور کار کارفرما قرار گرفته است و کل دم و دستگاه دولت  و کارفرما، مصرانه در پی جایگزینی شورای اسلامی کار با مجمع نمایندگان کارگری هستند تا بدینوسیله با تحمیل یک نهاد ضد کارگری به شما و ایجاد تفرقه در میان صفوف متحدتان، موقعیت قویتری را که امروز و در پی اعتصاب ٢٨ روزه به آن نائل شده اید از شما باز پس گیرند.

دوستان و یاران، بدانید و آگاه باشید شورای اسلامی کار نهادی کاملا ضد کارگری و  مطلوب کارفرماست. لذا ما با استناد به آئین نامه اجرائی و قانون انتخاب اعضای شورای اسلامی کار، همه شما یاران و هم طبقه ای هایمان را به ایستادگی در مقابل ایجاد این نهاد ضد کارگری فرا میخوانیم و از شما میخواهیم همچون اعتصاب ٢٨ روزه خود، متحد و یکپارچه به مخالفت با ایجاد شورای اسلامی کار بر خیزید.

در رابطه با شورای اسلامی کار و اهم مستندات ضد کارگری و کارفرمائی بودن این نهاد باید بگوئیم:

١- این شورا، شورای اسلامی است و بنا بر این سنگ بنایش متناظر به باور و عقیده انسانهاست. این در حالی است که ما کارگران، آنجا که برای حفظ منافع خود در برابر کارفرمایان قرار میگیریم از هر مذهب و قومی دارای منافع مشترکی هستیم و با کنار گذاشتن عقاید و باورهای خود، متحد و یکپارچه خواستهای صنفی مان را فریاد می زنیم و تفاوتهای مذهبی و قومی را که میتواند یکی از عوامل اختلاف و تفرقه فی مابین ما کارگران باشد وارد مبارزه صنفی خود نمیکنیم. لذا چنانچه از همان اول اسم تشکلی را که میخواهیم ایجاد کنیم امیخته با مذهب و عقیده و باور معینی بکنیم پیشاپیش و بدست خود، مسائل و اختلافات مذهبی و تحت تاثیر آن، مسائل قومی و نژادی را نیز وارد تشکل خود کرده و بدینگونه بدست خود بذر اختلافات و رقابتهای مذهبی و قومی  را که یکی از مهمترین عوامل تفرقه و تشتت در میان ما کارگران است کاشته ایم.

٢-  طبق تبصره ماده ٢ آئین نامه اجرائی شوراهای اسلامی کار، اساسنامه این تشکل توسط شورایعالی کار تصویب و در اختیار واحدهای تولیدی و صنعتی قرار داده شده است. به عبارتی در تنظیم و تصویب اساسنامه ی تشکلی که مثلا قرار است منفعت ما کارگران را نمایندگی کند ما هیچ اختیاری نداریم.

٣- بر اساس تبصره بند “ح” ماده ٢ قانون تشکیل شوراهای اسلامی، هیأتی به نام هیات تشخیص صلاحیت کاندیداهای عضویت در شورای اسلامی کار مرکب از:  نماینده وزارت کار، نماینده وزارت صنعت، معدن و تجارت و یک نماینده منتخب کارگران وظیفه تایید صلاحیت کارگرانی را که خود را کاندیدای عضویت در شورای اسلامی کار میکنند بر عهده دارد. به عبارتی چنانچه در بین کارگران کسی خود را کاندید عضویت در شورای اسلامی کار بکند و از طرفی مورد اعتماد و قبول همه کارگران نیز باشد این فرد بدون تایید صلاحیت در هیات تشخیص فوق الذکر نمیتواند خود را کاندید عضویت در شورای اسلامی شرکت بکند. این هیات تشخیص در واقع فیلتری است که حق انتخاب مستقیم نمایندگان را از ما کارگران سلب میکند و هیچ کارگری علیرغم اینکه همه کارگران نیز به او رای بدهند نمیتواند عضو شورای اسلامی کار واحد مربوطه بشود.  در واقع در قانون تشکیل شوراهای اسلامی کار، هر کسی که بخواهد خود را کاندیدای عضویت در شورای اسلامی بکند باید پیشاپیش توسط هیاتی که دو رای آن مربوط به نهادهای دولتی (وزارت کار و وزارت صنایع)  و فقط یک رای آن مربوط به خود کارگران است تایید صلاحیت بشود. البته بماند که این دو رای (دو وزارتخانه کار و صنایع) نیز بدون کسب نظر مساعد کارفرما و همچنین استعلام از وزرات اطلاعات صلاحیت کسی را تایید نمیکنند

٤-   گذشته از هیات تشخیص برای تعیین صلاحیت کاندیداهای عضویت در شورای اسلامی کار که عملا اختیار را از خود کارگران یک واحد تولیدی برای انتخاب اعضای شورای اسلامی کار سلب میکند، انحلال شورای اسلامی کار یک واحد تولیدی نیز تحت اختیار کارگران آن واحد نیست و طبق ماده ٢٢ قانون تشکیل شوراهای اسلامی کار، انحلال آن در صورت “صلاحدید”در اختیار شورایی مرکب از هفت نفر به شرح زیر است: سه نفر از نمایندگان شوراهای اسلامی کار به انتخاب شوراهای واحدهای منطقه، سه نفر از مدیران واحدهای منطقه به انتخاب خود این واحدها و یک نفر نماینده از وزارت کار و امور اجتماعی. به عبارتی چنانچه در صورت تشکیل شورای اسلامی در یک واحد تولیدی و به فرض بسیار محال، کارگران از فعالیتهای آن راضی باشند اختیاری در ادامه کار و فعالیت آن ندارند و این شورا میتواند توسط یک هیات هفت نفره که چهار نفرشان نماینده های کارفرمائی و دولت می باشند و سه نفرشان نیز  ادمهای از فیلتر گذشته دیگر شوراهای اسلامی منطقه هستند منحل بشود.

٥- بر اساس ماده ٦ آئین نامه اجرائی شوراهای اسلامی کار، در تمامی جلسات شورای اسلامی کار هر واحد تولیدی ، یک نفر از مدیریت واحد تولیدی مربوطه عضو شورا محسوب میشود و می باید بطور مستمر در همه جلسات اعضای شورای اسلامی کار واحد مربوطه شرکت نماید. به عبارتی اعضای شورای اسلامی کار چنانچه بخواهند تصمیمی بگیرند مدیریت واحد تولیدی مربوطه در همه آن تصمیم گیریها حضور دارد و شورا عملا قادر نیست بدون اطلاع کارفرما اقدام به کاری یا اتخاذ تصمیمی بکند.

دوستان و هم طبقه ای هایمان در شرکت نیشکر هفت تپه

همانطوریکه در ٥ بند فوق، بر اساس مستندات قانونی توضیح دادیم شوراهای اسلامی کار بنا بر ماهیت، تعریف و ساز و کار، عملا نمیتوانند مدافع و متضمن تامین منافع ما کارگران باشند. چرا که چه در هیات تشخیص صلاحیت کاندیداهای عضویت در شورای اسلامی کار و چه در هیات انحلال شورای اسلامی کار،  اکثریت افراد هیاتهای مذکور با دولتیان و کارفرماست و آنها قادرند افراد مورد نظر خود را به عنوان نماینده به ما کارگران تحمیل کنند و هر زمان نیز که خود بخواهند قانونا اقدام به انحلال آن کنند.   به همین دلیل هم است که این شوراها از ابتدای تاسیس در اوایل دهه شصت نه تنها نتوانسته اند مانع تعطیلی کارخانجات، اخراج کارگران و هزار و یک مصیبت دیگری باشند که در طول چهل سال گذشته بر ما کارگران تحمیل شده است بلکه در اغلب موارد و در بسیاری از کارخانجات، این شوراها به عنوان ارگانهای جاسوسی، جلوگیری از اعتراضات ما و به مثابه ابزاری برای تعطیلی کارخانجات عمل کرده اند.

تشکل مستقل حق مسلم ما کارگران است. ایجاد شورا و سندیکای مستقل، تنها راه ما به عنوان ابزاری متحد کننده برای دست یابی به مطالبات بر حق مان است. برپائی چنین تشکلهایی، اینک پیش روی ما کارگران قرار دارد و شما یاران در شرکت نیشکر هفت تپه میتوانید با اقدام به بازسازی سندیکای خود، آغازگر مرحله دیگری از تحمیل  تشکلهای مستقل کارگری که از سال ١٣٨٣  طبقه کارگر ایران هزینه های زیادی برای  آنها پرداخته است، باشید.

اما تا تحقق چنین هدفی که اساسا مربوط به شما و تصمیم شماست، انتخاب نماینده کارگری بر اساس تبصره ٤ ماده ١٣١ قانون کار(فصل ششم) و شکل دهی به مجمع نمایندگان، حق قانونی شماست و هیچ قدرتی را یارای انحلال مجمع نمایندگان شما نیست.

باشد که این مجمع پایه ای محکم برای بازسازی و تحمیل سندیکای کارگران نیشکر  هفت تپه به دولت و کارفرما باشد و بتواند با اتکا به مجمع عمومی کارگری به صورت روتین و متعارف فعالیت کند.

دستان شما یاران و همکاران در شرکت نیشکر هفت تپه  را صمیمانه می فشاریم و بار دیگر همبستگی خود را با شما در مبارزه سخت و طاقت فرسایی که  هر روزه درگیر آن هستید اعلام میکنیم.

اتحادیه آزاد کارگران ایران – سی  آذر ماه ١٣٩٧

تلاش محجوب ها و حبیبی ها و کل دم و دستگاه خانه کارگر برای انحلال مجمع نمایندگان و تحمیل شورای اسلامی کار در شرکت نیشکر هفت تپه را در هم بشکنیم

دوستان و یاران در شرکت نیشکر هفت تپه

ما کارگران حق داریم هر تشکلی را چون سندیکا یا شورای مستقل کارگری برای دفاع از منافع مان ایجاد کنیم. اما با توجه به ممنوعیت ایجاد چنین تشکلهایی در ایران، این ما کارگران هستیم که با مبارزه خود میتوانیم هر ممنوعیتی را برای برپائی تشکلهای مستقل کارگری در محیطهای کارمان در هم بشکنیم و اقدام به ایجاد سندیکا و شورای واقعی خود کنیم.

فراخوان ما در اتحادیه آزاد کارگران ایران به کارگران همه واحدهای تولیدی و صنعتی در سراسر کشور و شما یاران و هم طبقه ای هایمان در شرکت نیشکر هفت تپه، در هم شکستن ممنوعیتها و اقدام به ایجاد سندیکا و شورای مستقل کارگری است. در هم شکستن این ممنوعیتها و اقدام به ایجاد سندیکا و شورای مستقل کارگری امر خود شما و مربوط به تصمیم شما یاران و همکاران در شرکت نیشکر هفت تپه است.

اما تا رسیدن به این نقطه و در هم شکستن ممنوعیتهای موجود برای فعالیت متعارف و روتین سندیکا در محیط کارمان، باید بگوئیم آن چیزی که امروز در شرکت نیشکر هفت تپه برای ایجاد شورای اسلامی کار در جریان است اساسا توطئه ای علیه منافع ما کارگران در پی اعتصاب شکوهمند ٢٨ روزه ای است که شما محکم و استوار پای آن ایستادید و بر تارک جنبش کارگری ایران درخشیدید.

دوستان و یاران، اولین سوالی که در مورد تشکیل شورای اسلامی کار و انحلال مجمع نمایندگان مطرح است این است که چرا کارفرما و وزارت کار با همدستی محجوب ها و حبیبی ها و کل دم و دستگاه خانه کارگر در صدد انحلال مجمع نمایندگان و جایگزینی آن با شورای اسلامی کار هستند؟

مگر نه این است که مجمع نمایندگان بر اساس تبصره ٤ ماده ١٣١ قانون کار، کاملا قانونی است و ما کارگران در شرکت نیشکر هفت تپه به میل و اراده خود اقدام به تشکیل مجمع نمایندگان کرده ایم. حال این وسط اداره کار و محجوب و حبیبی ها چه کاره هستند که بخواهند مجمع نمایندگان ما را منحل و ما کارگران را وادار به تشکیل شورای اسلامی کار بکنند.

دوستان پاسخ روشن است چون اعضای مجمع نمایندگان با انتخاب مستقیم و میل و اراده ما کارگران تشکیل شده است و میتواند علیرغم اشکالات تاکنونی اش و جابجائی سهل الوصول برخی نمایندگان سازشکار با نماینده های وفادار به منافع ما، پیشبرنده مطالبات و خواست و اراده ما کارگران باشد. اما شورای اسلامی کار اینگونه نیست و اعضای آن پیشاپیش توسط هیاتی به نام هیات تشخیص صلاحیت، تعیین صلاحیت میشوند و ما کارگران ناچاریم فقط به کاندیداهایی رای بدهیم که توسط این هیات صلاحیت شان تایید شده باشند.

این هیات کیست؟ا

این هیات یک هیات سه نفره مرکب از نماینده کارگر، نماینده وزارت کار و نماینده وزارت صنایع می باشد که وظیفه تایید یا رد صلاحیت کارگران ثبت نام کننده برای عضویت در شورای اسلامی کار را بر عهده دارد.

با ترکیب اعضای چنین هیاتی، پیشاپیش روشن است که نماینده کارگر به عنوان یک رای در مقابل دو رای از نماینده های وزارت کار و وزرات صنایع قرار دارد و بدیهی است کارگرانی برای عضویت در شورای اسلامی کار تایید صلاحیت خواهند شد که مد نظر دو وزارتخانه کار و صنایع و به طریق اولاتری با توجه به همدستی همیشگی این وزارتخانه ها با کارفرمایان، مد نظر کارفرما و نهادهای امنیتی باشد.

به عبارتی، آقایان با داشتن دو رای در برابر یک رای ما کارگران در هیات تشخیص صلاحیت کاندیداهای عضویت در شورای اسلامی کار، فقط آندسته از ثبت نام کنندگان را تایید صلاحیت خواهند کرد که آدم خودشان باشند یا صلاحیت و جسارت لازم را برای دفاع از منافع ما کارگران نداشته باشند.

نتیجه:

شورای اسلامی کار، شورائی ضد کارگری و مدیریتی است. چرا که اعضای آن با رای مستقیم و بنا بر میل و اراده ما کارگران انتخاب نمیشوند بلکه پیشاپیش هیاتی به نام هیات تشخیص با هماهنگی کارفرما و نهادهای امنیتی عده ای را دست چین و سپس آنها را در معرض انتخاب ما قرار میدهند. به عبارتی با هیاتی به نام هیات تشخیص صلاحیت کاندیداهای شورای اسلامی کار، رای ما کارگران را برای کاندیدهای مورد نظر خود اخذ و آنها را به عنوان نماینده ما به خودمان تحمیل میکنند.

چرا در هفت تپه مصرانه در پی انحلال مجمع قانونی نمایندگان کارگری و تحمیل شورای اسلامی کار هستند؟

چرا که از این پس میخواهند در هفت تپه نمایندگانی را به ما کارگران تحمیل کنند که بدون حضور ما و نمایندگان واقعی مان پای مذاکره و توافق با کارفرما بروند. به عبارتی چنانچه ما کارگران به این نهاد ضد کارگری تن بدهیم و در انتخابات استصوابی آن شرکت کنیم عملا و بدست خود نهادی را مشروعیت داده ایم که با رای ما منویات کارفرما را به اجرا در خواهد آورد و تا ما چشم باز کنیم پای توافقاتی با کارفرما را امضا خواهد کرد که مورد نظر کارفرما و قانونی است و قانونا نیز از دست ما برای باز پس گیری آن توافقات کاری بر نخواهد آمد.

در واقع هدف از ایجاد شورای اسلامی کار در شرکت نیشکر هفت تپه دست چین کردن عده ای به نام نماینده کارگر است تا به توسط آنها و امضای آنان و قانونا، کارهایی را که تاکنون در هفت تپه با مقاومت ما کارگران و نماینده هایمان موفق به انجام آنها نشده اند به سرانجام برسانند و همه طرحهایشان را از قبیل استقرار پیمانکاریها در قسمتهای مختلف شرکت و تکه پاره کردن آن، به سر منزل مقصود برسانند.

وگرنه چرا میخواهند یک نهاد کاملا قانونی همچون مجمع نمایندگان را منحل و شورای اسلامی کار را جایگزین آن کنند. دردشان چیست؟

اتحادیه آزاد کارگران ایران – چهارم دی ماه ١٣٩٧

بر اساس آمار مرکز آمار ایران نرخ تورم ١٢ ماهه منتهی به آذر ٩٧، با ٢،٤ درصد افزایش نسبت به ماه قبل خود به ١٨ درصد رسید.

بر اساس این آمار، گوشت قرمز و سفید در آذرماه امسال نسبت به آذر ٩٦، ٦٠ درصد و ماهی‌ها و صدف‌داران ٧٨،٤ درصد گران شده است. میوه و خشکبار نیز نسبت به مدت مشابه سال قبل خود ٧٩،٤ گران‌تر شده است، محصولات خوراکی طبقه‌بندی نشده مانند رب گوجه فرنگی در آذر ٩٧ نسبت به مدت مشابه پارسال ١٠٥،٥ درصد رشد نشان می‌دهد.

هفت تپه یک اتفاق تاریخی در گذشته‌ای دور برای درس و عبرت سیاسی کارگران نیست. آنچه که در هفت‌تپه گذشت، آغاز سیاست‌ورزی طبقاتی کارگران به شکل عیان و تمام عیار بود. سرکوب کارگران هفت‌تپه هم با دستگیری‌ها، نه آغاز شد و نه پایان یافت! سرکوب در هفت‌تپه با حمله‌ی همه جانبه به معیشت کارگران، با تصویب حداقل حقوق‌های تحقیر آمیز، با روی کار آمدن سیاست هار خصوصی سازی آغاز شده بود و اکنون نیز به شدت تداوم دارد.

افراد، گروه‌ها و جریانات مختلفی به اشکال گوناگون به حمایت از کارگران هفت تپه پرداختند. کارگران، معلمان، وکلا، فعالان اجتماعی و سیاسی، دانشجویان، و هر آنکه دل در گروی آزادی و عدالت اجتماعی دارد از هفت‌تپه حمایت کردند.

من هم به عنوان یک دانشجو و کارگر، مانند صدها تن از مردم شوش، به سبب نزدیکی محل زندگیم، حمایت از اعتراضات هفت تپه را با حضور در کنار آنها به جای آوردم. و البته این به مذاق نهادهای امنیتی خوش نیامد و بازداشت شدم.

در طول سی روز بازجویی مداوم، اتهاماتی همچون عضویت در گروه‌های سیاسی و تلاش برای سیاسی کردن هفت تپه به من زده شد. و من نمی‌دانم چه چیزی سیاسی‌تر و جدی‌تر از شعارهای چند هزار کارگر هفت‌تپه بود که من بخواهم دخالتی در وقوعش داشته باشم؟

سی روزی که با ضرب و شتم شروع شد و با شکنجه‌های روانی ادامه پیدا کرد و با وثیقه‌ی پانصد میلیون تومانی، چنان که گویی من مرتکب جنایت شده‌ام پایان یافت. در حال زندگی همچنان ادامه دارد…

مخاطبان این متن از یک سو رفقا و عزیزانی هستند که نگران وضعیت من بودند. و از سوی دیگر آنانکه از تخریب و تحقیر من در این مدت سرخوش شدند. سرخوشی‌شان مدام باد.

مقاومت ادامه دارد. برای آزادی همه. برای آزادی کارگران فولاد. برای رهایی ایران

بین المللی

بخش بین المللی داوود رفاهی

ک ک٥٥٢

١ــ فرانسه – تداوم اعتراضات در شهر‌های مختلف

چند هزار معترض جنبش جلیقه زرد روز شنبه ١٥ دسامبر در خیابان‌های پاریس، دست به تظاهرات زده‌اند.

گزارش شده زد و خوردهای پراکنده‌ای در پاریس میان معترضان جنبش جلیقه زرد و پلیس در گرفته و شماری از معترضان بازداشت شده‌اند. طبق گزارش‌ها خشونت‌های دو هفته اخیر امروز تکرار نشده‌اند.

روز شنبه هزاران پلیس در سراسر فرانسه در حالت آماده‌باش قرار گرفتند. در دو هفته گذشته، خشونت‌های کم‌ سابقه‌ای در پاریس مشاهده شد که در چند دهه گذشته بی‌سابقه بوده است.

این پنجمین هفته متوالی اعتراض‌ها در فرانسه است اما نشانه‌ها حاکی از حضور کمتر مردم در تظاهرات است.

ده‌ها هزار پلیس به خاطردور تازه اعتراض‌های ضد دولتی جنبش جلیقه‌زردها به نقاط مختلف فرانسه اعزام شدند.

بیشترین حضور پلیس به پاریس، پایتخت فرانسه بر می‌گردد که در دو هفته اخیر شاهد جدی‌ترین شورش‌ها در چند دهه اخیر بوده است.

روز شنبه ١٥ دسامبر چند صد نفر در شانزه لیزه تظاهرات خود را آغاز کردند و پلیس در همان ابتدا چندین نفر را بازداشت کرد.

امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه برای کاستن از خشم عمومی قول افزایش هزینه‌های عمومی را داده است.

اعتراض‌ها با شکایت از افزایش بهای سوخت شروع شد اما به تدریج به خشمی عمومی نسبت به هزینه‌های زندگی تبدیل شد.

دولت فرانسه از مردم خواسته است تا به خیابان‌ها نیایند و به اعتراض‌ها نپیوندند و دلیل آن را فشار مداوم بر نیروهای امنیتی کشور خوانده که این هفته درگیر حادثه تیراندازی در استراسبورگ بودند.

امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه برای آرام‌تر کردن فضا، وعده داده حداقل دستمزدها افزایش خواهد یافت.

شماری از معترضان این وعده‌های رئیس‌جمهوری فرانسه را قدم مثبت رو به جلو خوانده اما شمار دیگر آن را رد کرده‌اند.

هفته پیش آقای مکرون در اولین سخنرانی خود پس از خشونت‌های اخیر در فرانسه گفت بسیاری از مردم از شرایط زندگیشان ناراضی هستند و حس می‌کنند کسی صدایشان را نمی‌شنود.

شنبه هفته پیش ده‌ها هزار نفر در تظاهرات شرکت کردند و صدها نفر بازداشت شدند. پلیس برای مقابله با معترضان از گاز اشک‌آور استفاده کرد.

٢ـــ مجارستان – اعتراضات ضد دولتی برای چهارمین شب متوالی

چندین هزار نفر از معترضان به اصلاحات انجام شده از سوی دولت مجارستان در قوانین کار، یکشنبه شب ١٦ دسامبر برای چهارمین شب پیاپی به خیابان‌های بوداپست آمدند تا بزرگترین تجمع اعتراضی هفته را در پایتخت مجارستان برگزار کنند.

اصلاحات مد نظر دولت محافظه‌کار ویکتور اوربان در قوانین کار که از سوی معترضان “قانون بردگی” نام گرفته، به کارفرمایان اجازه می‌دهد تا از نیروی کار خود بخواهند سالانه صدها ساعت بیشتر کار کنند.

معترضان خشمگین در هوای زیر صفر درجه در حالی که شعارهایی در حمایت از دموکراسی همچنین شعار “اوربان برو گمشو” سر می‌دادند، به سمت ساختمان تلویزیون عمومی کشور به حرکت درآمدند. آنها امیدوار بودند بتوانند بیانیه‌ای را از این کانال تلویزیونی منتشر کنند اما موفق به این کار نشدند.

یکی از معترضان گفت که هیچ رسانه مستقلی در مجارستان وجود ندارد. به گفته او در تلویزیون مخالفان را “مزدور سوروس آمریکایی” و مهاجران را “حشرات مزاحم” می خوانند. او همچنین گفت که جوانان در مجارستان آینده‌ای برای خود نمی بینند و می‌توانند در آلمان سه برابر مجارستان درآمد کسب کنند.

این اعتراضات خشونت ‌آمیز‌ترین اعتراضات مجارستان در ١٠ سال گذشته محسوب می‌شود. در جریان این اعتراضات که چهار روز از آغاز آن می‌گذرد دهها نفر دستگیر و چند نیروی پلیس نیز زخمی شده‌اند.

پارلمان مجارستان قانونی را تصویب کرد که بر اساس آن به کارفرمایان اجازه می‌داد تا از نیروی کار خود بخواهند سالانه ٢٥٠ تا ٤٠٠ ساعت بیشتر کار کنند و در مقابل بتوانند پرداخت مبلغ اضافه کاری به نیروی کار را تا سه سال به تاخیر بیندازند.

دولت ویکتور اوربان اصرار دارد که با تصویب این قانون، به دنبال کمک به صاحبان کسب و کاری است که نیروی کار کمی در اختیار دارند و به دنبال کمک به نیروی کاری است که حاضر به انجام اضافه کاری و دریافت دستمزد بیشتر هستند.

٣ـــ ایتالیا – تظاهرات در رم در دفاع از حقوق پناهجویان

اعتراضات به سیاست‌های سختگیرانه‌ی دولت ایتالیا درباره‌ی پناهجویان ادامه دارد. هزاران تن در رم در پشتیبانی از حقوق مهاجران راهپیمایی کردند. آنان خواهان پایان دادن به نژادپرستی و کناره‌گیری ماتئو سالوینی وزیر کشور شدند.

هزاران تن در رم در پشتیبانی از حقوق مهاجران و علیه سیاست‌های تضییقی دولت راست پوپولیست ایتالیا در مورد مهاجران راهپیمایی کردند. شمار زیادی از مهاجران نیز با شعارهای “به نژادپرستی پایان دهید” و “نه به سالوینی” دراین تظاهرات شرکت کردند.

برخی ازتظاهرکنندگان به سیاق معترضان در فرانسه جلیقه‌های زرد بر تن کرده بودند. اما روی این جلیقه‌ها نوشته بود: “برای حقوق خود برپا خیز”. این جمله الهام گرفته از ترانه‌ای از باب مارلی است که در جریان تظاهرات از بلندگوها پخش می‌شد.

سازمان‌دهی این راهپیمایی را اتحادیه‌ی کارگری USB و نیز جنبش چپ” Potere al Popolo قدرت به مردم” بر عهده داشتند.

انتقادات در این راهپیمایی به ویژه متوجه ماتئو سالوینی، وزیر کشور ایتالیا بود که در ماه نوامبر سال جاری حکم مربوط به امور مهاجرتی خود را به کرسی نشاند.

این حکم دادن اجازه‌ی اقامت به دلایل انسان‌دوستانه را به شدت محدود می‌کند. چنین اجازه‌ی اقامتی می‌تواند در ایتالیا برای خانواده‌ها، زنان تنها و پناهجویانی صادر شود که از شوک روحی رنج می‌برند و بیش از همه به محافظت و پشتیبانی نیازمند هستند.

معترضان معتقدند که این گونه اقدامات تضییقی دولت ایتالیا، همواره پناهجویان بیشتری را به سوی زندگی غیرقانونی در ایتالیا سوق می‌دهد. به همین دلیل آنان خواهان مدارک قانونی، سرپناه و اشتغال برای همه‌ی پناهجویان هستند.

تا ماه اوت امسال (٢٠١٨) به طور میانگین ٢٥ درصد متقاضیان پناهندگی در ایتالیا بنا به دلایل انسان‌دو‌ستانه اجازه‌ی اقامت دریافت کرده‌اند. اما با سختگیری‌های دولت ایتالیا شمار این افراد در ماه نوامبر به پنج درصد کاهش یافت.

٤ـــ مجارستان – هزاران تن برای پنجمین روز دست به تظاهرات زدند

اعتراضات وسیع علیه دولت ویکتور اوربان، نخست وزیر مجارستان وارد پنجمین روز خود شده است. تظاهرات اعتراضی همچنان دراین کشور ادامه دارد.

١٠ تا ١٥ تن از نمایندگان اپوزیسیون مجارستان که در شامگاه آذر ١٦ دسامبر موفق شده بودند به ساختمان تلویزیون دولتی این کشور  در بوداپست راه یابند، شب را در این محل به صبح رساندند. نمایندگان معترضان تلاش کردند که به امکان پخش برنامه تلویزیونی برای بیان خواسته‌های خود دست یابند.

در طول روز رفته رفته بر تعداد تظاهرکنندگان در جلوی ساختمان تلویزیون دولتی افزوده شد و هنگام شب حدود هزار تا دو هزار تن از مخالفان دولت در تجمع مقابل ساختمان تلویزیون حضور داشتند.

پس از گذشت ٢٤ ساعت نمایندگان اپوزیسیون که در ساختمان تلویزیون بودند بیرون آمدند. معترضان با فریادهای شادی و دادن شعارهای پیاپی از آنان استقبال کردند. نمایندگان مخالف در مجلس که به ساختمان تلویزیون دولتی وارد شده بودند بر حق خود مبنی بر امکان پخش تلویزیونی زنده برای مطرح کردن خواست‌های اپوزیسیون تاکید می‌کردند.

حدود ١٠ هزار نفر از مخالفان دولت دست راستی ویکتور اوربان شامگاه یکشنبه در جلوی ساختمان تلویزیون دولتی در تجمع اعتراضی شرکت کردند. این چهارمین تجمع بزرگ مخالفان دولت در مجارستان بود.

دلیل این تظاهرات قانونی بود که روز چهارشنبه هفته گذشته ١٢ دسامبر در پارلمان مجارستان به تصویب رسید.

طبق این قانون که به “قانون بردگی” شهره شده، کارفرمایان می‌توانند از کارگران خود بخواهند  تا سالانه ٤٠٠ ساعت اضافی کار کنند و دستمزد آنان در مدت سه سال پرداخت شود. دولت اوربان تصویب این قانون را “جبران کمبود نیروی کار در بخش تولیدی” عنوان کرده است.

تظاهرات علاوه بر مخالفت با تصویب قانون کار جدید در مجارستان‌، به دلیل سوءاستفاده دولت از موقعیت خود در محدود کردن آزادی‌های اجتماعی و حق آزادی بیان در این کشور و فساد در سیاستمداران دولتی و خانواده‌های آنان نیز هست.

دولت ویکتور اوربان از سال ٢٠١٠ قدرت را در این کشور در دست دارد. طیف وسیعی از احزاب این کشور نسبت به سیاست‌های محافظه‌کارانه او معترضند. در جریان تظاهرات چهار روز گذشته تا کنون ده‌ها تن دستگیر شده‌اند.

بخش ایران:  نسان نودینیان

بخش بین المللی داوود رفاهی