اعتراضات را متشکل و سازمانیافته کنیم!

در شهرهای کردستان  اعتراضات اجتماعی و مدنی کم وبیش دیده میشود. این اعتراضات در قالب نامه یا طومار  و بیانیه های جمعی است یا اینکه در اشکال اعتراضات خیابانی، مارش و اعتصاب برگزار میشوند.

 

ما بارها شاهد اعتراض مردم علیه بستن مرزها بوده ایم. این اعتراضات با جمع آوری طومار و امضا تا ابعاد اجتماعی تر و توده ای اشکال اعتصاب و راه پیمایی  را در برگرفته است.  در سه سال گذشته ما شاهد اعتراضات ادامه دار مردم شهرهای مریوان و سروآباد علیه جاده های نا امن بودیم. در همان سالها (سال ٩٥) چند هزار امضا با خواست جاده های امن، مرمت و بازسازی جاده ها جمع آوری شد. اینروزها در سنندج بعد از حادثه دلخراش تصادف تانکر حامل مواد سوختی با اتوبوس مسافربری و جانباختن بیش از ده نفر اعتراض به تردد تانکرهای نفتی و سوختی درجریان است.   در مهاباد و جوانرود اعتراضات گسترده ای علیه قطعی مکرر برق در جریان است. و…

 

اعتراضات توده ای و شهری هر روز روبه گسترش است.  همچنانکه الان شاهدیم در سنندج اعتراض علیه تردد تانکرهای نفتی در جریان است. در مریوان در رابطه با موج جدید تخریب جنگل‌ها و مراتع اعتراض توسط چند انجمن مردمی در جریان است. فعالین این بیانیه ها علیه  تخریب جنگل‌ها و مراتع بیانیه مشترکی را منتشر کرده اند. در بخشهایی از این بیانیه نوشته شده:

“متٲسفانە همچون گذشتە بە صورت گستردە شاهد تخریب جنگل‌های مریوان هستیم. این جنایت غیرقابل اغماض، در کمال خونسردی و در سکوت ادارات و سازمان‌های مسئول، به امری عادی برای مردم و مسئولین تبدیل شده است. بی‌شک تداوم این روند، در آینده‌ای نە چندان دور، نابودی تمامی جنگل‌ها و تبدیل آن‌ها به زمین‌های بی‌سود و غبارخیز را در پی خواهد داشت. همە واقفیم کە جنگل‌های انبوه در حاشیە و بیخ گوش شهر، مانند: ” تپه بازرگان”، ناباورانه با بولدوزر تخریب می‌شود”.

بیانیه انجمن های مردمی مریوان بخشی از نارضایتی مردم شهر مریوان در ارتباط با تخریب جنگل ها را منعکس میکند. در بیشتر شهرها و مناطق جنگلی مافیای “جنگل خواران” بیشتر و بیشتر میشوند. مناطق سبز تخریب میشوند. از تخریب این مناطق زمین خواران وابسته به حکومت اسلامی درآمدهای کلان را بجیب میزنند. بیانیه انجمن ها اقدام خوبی است اما کافی نیست. باید دست به اقدامات جدی زد.

 

نهادهای  حکومت اسلامی با فرسایشی کردن خواستهای برحق مردم و وعده های دروغین از تحقق خواستهای اعتراضی مردم سرباز میزنند. طومار و یا بیانیه ها را تحویل میگیرند و در صندوق  حکومتی شان بایگانی میکنند.

در شرایط کنونی که اعتراضات گسترده و وسیع تر شده! خیزشهای شهری در همه جا وجود دارد، مردم در حالت اعتراض دائمی و ادامه دار هستند. نارضایتی های شهری فروکش نکرده اند و مردم در اشکال مختلف در موضع تعرضی با خواستهای شفاف و روشن در اعتراض هستند، محدود کردن اعتراضات اجتماعی مردم به انتشار بیانیه های حتی رادیکال کارساز نیست.

 

تلاش برای سازماندادن اعتراضات متشکل یک گام جدی بجلو در شرایط کنونی است.

شورا های سازماندهی اعتراضات ابزار مناسب سازماندهی توده ای مردم در محللات و شهرها هستند.

مردم ناراضی را باید متشکل و  سازمانیافته نگه داشت. مهم این است توسط کسانیکه مبتکر اقدامات جمعی هستند اقدام برای متشکل کردن مردم شروع شود. جلوگیری از تخریب جنگل ها، جلوگیری از تردد تانکرهای حامل سوخت و قیر در محل تردد و زیست روزانه مردم، مبارزه برای بیمه بیکاری، مبارزه علیه بستن مرزها، کوتاه کردن دست جنایتکاران نیروهای نظامی و ممانعت از کشتن کولبرها، مبارزه برای جاده های امن و ده ها عرصه از مبارزات جاری را باید سازمانیافته و متشکل کرد. شرایط کنونی و میارزاتی که هم اکنون در ابعاد سراسری در جریان است این پتانسیل بالا از اعتراض و بدرجه بالایی آماده گی مردم برای اعتراضات سازمان دهی شده را فراهم کرده است.

سازماندهی شورای اعتراضات اقدامی مردمی و جمعی است. به گرایش خاص و حزب خاصی نباید وابسته باشد. معیار مبارزه علیه حکومت اسلامی، علیه فساد و دیکتاتوری و استبداد حاکم و مبارزه برای خواستهایی است که میلیون ها نفر از مردم پرچم این خواستها را از خیزش دی ماه ٩٦ در دست کرفته اند.

یک تجربه مثبت؛ امضا کنندگان بیانیه اعتراضی علیه تخریب جنگل ها و مراتع در مریوان توسط طیف های مختلفی از انجمن ها امضا شده است.

(انجمن صنفی معلمان کردستان- مریوان ـ انجمن ادبی- فرهنگی مریوان ـ کانون علمی ـ فرهنگی رونان ـ انجمن هنری- فرهنگی ڤەژین ـ اتحادیە ماموستایان دینی مریوان و هورامان(یمامە) ـ انجمن ژیانەوە ـ کانون سلامت ژین ـ انجمن صنفی مسئولین فنی و کنترل کیفیت مریوان و سروآباد و شماری از کنشگران زیست محیطی و اجتماعی مریوان) امضا کننده های این بیانیه هستند. شوراهای اعتراضی مردم به منظور سازماندهی اعتراضات مردم توسط طیف های گوناگون اجتماعی ممکن است. مهم این است مردم معترض را علیه حکومت اسلامی متشکل کرده و سازمان داد. مهم این است که خواستهای اعتراضی مردم را تا تحقق کامل خواستها نمایندگی کرد. مهم این است فضای اعتراضات را با سازماندهی و متشکل کردن مردم قدرتمند کرد.

«زمینه سازماندهی بیش از هر زمانی وجود دارد، نیروی انسانی آن وجود دارد و باید دست به کار شد. الان بیش از هر زمان، وقت سازماندهی است. امیدوارم در این دوره شاهد ایجاد انواع سازمانهای محلی و شهری برای هدایت اعتراضات توده ای مردم باشیم. سرنگونی جمهوری اسلامی به موضوع عاجلی تبدیل شده و هر گام سازماندهی، ما را در موقعیتی بسیار بهتر برای دخالتگری توده بیشتری از مردم قرار میدهد. مردم را نه تنها در مقابل حکومت بلکه در مقابل انواع دسیسه ها و انتظار کشیدن ها و یا به انتظار ناجی نشستن، که از طرف جریانات دست راستی مطرح میشود، تقویت میکند. مردم به هر درجه بیشتر متشکل شوند، در سرنوشت خود بیشتر دخیل میشوند، افکار و برنامه های انسانی و چپ و آزادیخواهانه بیشتر رشد میکند و دست جریانات مرتجع که اگر به قدرت برسند باز هم قرار است سرمایه داری و همراه با آن فقر و محرومیت و بیحقوقی را به مردم تحمیل کنند، بیشتر خواهد بست.  بخشی از شوراهای سازماندهی اعتراضات گفتگو با اصغر کریمی»

١ مرداد ١٣٩٧

٢٣ ژوئیه ٢٠١٨

نسان نودینیان

ایسکرا ۹۴۶

اینرا هم بخوانید

پیام ۴ زندانی سیاسی اعدام شده به مردم – نسان نودینیان

مندرج در ژورنال شماره ۶۳۹ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده …