پیام ۴ زندانی سیاسی اعدام شده به مردم – نسان نودینیان

مندرج در ژورنال شماره ۶۳۹ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

آخرین دیدار (بعد از ۱۹ ماه بی خبری) پیام علنی این اسیران به مردم، به سُخره گرفتن مرگ و حکومت اعدام بود. آنها به مادران داغدیده خود گفتند: “نگران ما نباشید، احساس سربلندی میکنیم، گریه نکنید و لباس سیاه نپوشید.”

چهار زندانی سیاسی عزیز و مبارز اعدام شدند، اعدام این عزیزان سنگین و جانکاه است، اما  اعدام‌های امروز ۹ بهمن ماه ۱۴۰۲ هزینه های سنگین برای حکومت اسلامی خواهد داشت. فضای اعتراضی جامعه ملتهب شده، زندانها و زندانیان با بیانیه های دسته جمعی علیه اعدام بپاخاستند، اعتصاب ۶۱ زندانی سیاسی در بند زنان، حمایت و همراهی ده ها نفر از زندانیان سیاسی از اعتصاب زنان زندانی، ناآرامی و اعتراض در سالن زندانیان سیاسی در زندان قزلحصار و پیوستن آنها به اعتصاب در محکومیت اعدامها،  بیانیه زندانیان زیر تیغ اعدام و پیوستن آنها به اعتصاب، (اعتصاب غذا در سه شنبه های هرهفته علیه اعدام)، بیانیه بیش از ۱۷۰ کارگر و معلم و فعال سیاسی و اجتماعی در حمایت از اعتصاب زنان زندانی، بیانیه ۱۰ نهاد کارگری و اجتماعی، بیانیه کارگران سندیکای اتوبوسرانی تهران، کارزار جهانی علیه اعدام، حمایت و همراهی ده ها خانواده جانباخته و دادخواهان، پیامهای  شعف انگیز خانواده های دادخواه علیه اعدام، همه اینها جنبش علیه اعدام را گامها به جلو برد. جنبش علیه اعدام اینبار داخل و خارج، زندان و مردم را بهم وصل کرد و همه با هم با شعار همه گیر #نه_به_اعدام علیه توحش اسلامی، ایستادند.

حکومت تبهکار اسلامی بیش از ۴ دهه است،  با اعدام عزیزانمان را از ما می‌گیرد، اعدام میکنند که بترسیم، اعتراف‌گیری میکنند که عقب نشینی کنیم، همه خیزش های مردمی و خصوصا انقلاب زن زندگی آزادی به ما آموخت، درندگی و آدم کشی این حکومت به پایان خواهد رسید و مردم مرعوب نمی شوند.

برای اعدام های امروز، حکومت اسلامی بهای سنگین خواهد پرداخت.  مبارزه علیه اعدام همواره ادامه دارد. هر چند آدمکشی رمز بقا و حیات این حکومت است، اما ما مردم هزینه این ددمنشی را برای حکومت اسلامی بالا می بریم. به هر درجه اشکال مبارزه را گسترده و سراسری کنیم، به موفقیتهای بزرگ، از لغو مجازات اعدام تا سرنگونی حکومت تبهکار اسلامی خواهیم رسید.

در آخر پیام این زندانیان سیاسی جانباخته را بیاد می آوریم که گفتند: “احساس سربلندی میکنیم، گریه نکنید و لباس سیاه نپوشید.”