روزنه rowzane خبری – تحلیلی عباس دو تا بچه دارد. این دخترک اسمش تیام است، پسرش سهراب است. خود عباس ۲۸ساله است. یک آدم شریف و زحمتکش که نون خودش و این دو تا بچه و همسرش را با کار شرافتمندانه در می آورد. نه دکل نفت را با کل سهام شرکت بالا کشیده است، نه زمین های تهران را خورده تا رئیس مجلس شود، نه آقا زاده اصلاح طلبانی است که از دیوار سفارت امریکا بالا رفته، برای خاتمی چهچه میزدند، الان در دانشگاههای پولی آمریکا قشنگ کیف میکنند. درس نمیخوانند. کیف میکنند!
نه! این عباس یک آدم ناشناس است. چون کارگر و زحمتکش همیشه ناشناس است. اهل محله‌ی جوی‌آباد خمینی‌شهر اصفهان است. هر چه کار کرد دید به جایی نمیرسد. چون در ایران آدم با کار شرافتمندانه به جایی نمیرسد. باید بدزدی، کلک بزنی، مال مردم را بالا بکشی. کسی که نخواهد از این راه زندگی اش را تامین کند، فقط یک راه دارد. انهم اعتراض. بخصوص کارگر و زحمتکش که باشی راه دیگری جز این نداری! برای ما اعتراض یک انتخاب نیست. تنها راه است. تنها راه تداوم حیات است. عباس ۲۸ ساله خودش هیچ چیزی از زندگی نفهمیده است. در دیماه ۹۶ به خاطر جوانی از دست رفته خودش و همسرش، به خاطر آینده این دو تا بچه به خیابان آمد. در همه جای دنیا پدر و مادرها کار خطرناک نمیکنند، مبادا سرنوشت بچه هایشان تحت تاثیر قرار بگیرد. ایران ولی حسابش جداست. در ایران، پدر و مادر که باشی، باید ریسک کنی، خطر را به جان بخری. باید برای یک لقمه نان و یک مثقال آزادی به کف خیابان بروی! برای اینکه وقتی بچه هایت بزرگ شدند، بتوانی در چشمشان نگاه کنی و بگویی هر چه از دستم بر می آمد برای ساختن یک دنیای بهتر برای شما کردم!
زن عباس گفته و نوشته است که در صورت اعدام، خودش را در جلو دادسرای اصفهان به آتش میکشد. اکنون ایران مانده و سرنوشت نامعلوم این دو بچه! ایران مانده و یک خانواده کارگری که جرم پدر خانواده این است که میخواست از راه شرافتمندانه وضع زندگی خودش و خانواده اش را بهتر کند.
بازجوهای سازمان اطلاعات خودشان از روند بازجوئیهای قیام کنندکان ۹۶ گفته اند. این که اینها قشر سیاسی جدید ایرانند! اسرائیل و امریکا کیلویی چند است. نود و نه درصدشان نون ندارند بخورند. در عمرشان حتی شاه عبدالعظیم را هم ندیده اند، چه رسد به سفر خارج! خیلی ساده گرسنه اند، خسته اند! عاصی اند. حقوق و حرمتشان را میخواهند!
الان ایران مانده و کسانی که زندگیشان را وثیقه کردند تا این مملکت را نجات بدهند. ایران مانده تا نگذارد که مردم شریف و زحمتکش اش را بیخودی، به خاطر حکام خون آشام این مملکت به جوخه مرگ بسپارند. بچه های اصفهان از خود عباس محمدی تا مهدی صالحی قلعه‌شاهرخی، محمد بسطامی، مجید نظری کندری، و هادی کیانی بیگناهند. جرمشان فقط دادخواهی است، عدالت اجتماعی است! جرمشان این است که میخواستند با اعتراض، مملکتی بهتر برای همه بسازند.
