بهاران خجسته باد. نوروز یعنی شکست زمستان، زمستان طبیعت و سیاست و…! 

دوستان ارجمند، چگونه می توان از نوروز و شادی سخن گفت ولی بر اینهمه جنگ و جنایت و فقر و بی عدالتی حاکم بر جهان دم فرو بست؟ چهل سال حاکمیت جنایتکاران جمهوری اسلامی میلیونها نفر را به زیر خط فقر مطلق برده که رهایی از آن شرایط دشوارتر از رهایی از زندانهای جمهوری اسلامی است! در حقیقت حاکمیت چهل ساله جمهوری اسلامی به معنی چهل مبارزه مبارزه علیه عید نوروز، جشن ها و سنتهای شادی آفرین بود و هست… امام خمینی همان روزهای اول فرمودند: گریه کنید، اسلام با همین گریه ها زنده مانده است!…  

اکنون توده ها در مقابل فرهنگ ماتم و گریه و سیاهی ایی که برایران حاکم شده، جشن و شادی و پایکوبی در نوروز را در دفاع از زندگی سازماندهی می کنند. پس در سخت ترین و تیره ترین شبهای تاریخ هر ملتی بدرستی می توان دلیلی برای برپا کردن جشن و شادی یافت. پیروزی توده ها، در گرامی داشت سنتهای شادی آفرین، قابل تحسین و سزاوار تبریک گفتن است!

کسانیکه در مقابل حاکمیت سیاهی جمهوری اسلامی همواره شمع آگاهی و مقاومت را برافروخته نگهداشته اند و نور امید را بر سیاهی پاشیده اند، مانند گلهایی هستند که در سختترین شرایط بر سخره ها روئیده اند… تداوم جنبش های تهیدستان، کارگران، معلمان، زنان، دانشجویان، اقلیتهای ملی،… علیرغم احکام بسیار سنگین و سرکوب شدید نشانه ای از رویش زندگی گلهای بیشماری است که در سخت ترین شرایط بر سخره ها می رویند و در سردترین و تاریکترین شبهای تاریخ ایران، برتارک خود نشان شکست زمستان سیاسی و نوید جوانه های آگاهی و اتحاد و پیروزی مردم ایران را دارد…

تحریم های گسترده امپریالیستی و بی لیاقتی رهبران فاسد و جنایتکار حاکم بر ایران موجب شرایطی شده که فقر وبیکاری و گرانی کمر مردم را شکسته… اعتیاد، فساد، احتکار، بیکاری بیداد می کند… گرگهای آتش افروز و جهانخوار هم در لباس آتش نشانی در اطراف ایران خیمه زده و منتظر فرصت مناسب هستند!… رهایی مردم ایران در براندازی کامل جمهوری اسلامی و شناخت دقیق از دوست و دشمن در عرصه ملی و بین المللی و بسیج عمومی توده ها علیه هرگونه ماجراجویی و جنگ افروزی است…

سال گذشته سالی مملو از تشنج و بی ثباتی در کشورهای خاورمیانه بود. سال گذشته بویژه برای پناهجویان سالی مملو از فاجعه و ریسکهای مالی و جانی غیرقابل جبران بود… در همه کشورهای صنعتی و مرفه در  اروپا و امریکا دیوارهای جدایی مثل قارچ رشد کردند، بیگانه ستیزی و راسیسم و نئوفاشیسم بسرعت رشد کردند و دارند خیابانها را تصرف می کنند… بخاطر منافع 1%های حاکم بر جهان، نابودی محیط زیست همراه با تعمیق شکاف فقیر و غنی بطور مستمر به پیش می رود… در تمام جهان احزاب راست افراطی و نئوفاشیست برخلاف نظر علمی مهمترین نوابغ و دانشمندان، مسئولیت شرکتهای چندملیتی و شیوه تولید و مصرف انسان در گرمایش کره زمین و آلوده کردن زیست محیط انکار می کنند و به شیوه گوبلز دروغ می گویند!…

بحران زیست محیطی، بحران اقتصادی، بحران جنگهای دائمی، بحران جنگهای اتمی، بحران رشد احزاب نئوفاشیست، بحران رشد تروریسم و خشونت در حل مسائل و مشکلات اجتماعی در تمام کشورها،… نیتجه حاکمیت نظام سرمایه داری بدون رقیب در جهان است!

 خوشبختانه جوانه های مقاومت نیز همه جا شروع به رشد کرده است… همه ما متعلق به یک نژاد و یک کشور هستیم. ما متعلق به نژاد انسان و کشوری بنام کره زمین هستیم! تمامی مرزهای دیگر مرزهایی برای تفرقه انداختن و سرکوب است! مرزهایی برای مشروعیت بخشیدن به جنگها و جنایات 0.1% های حاکم بر جهان است! 

امیدوارم در سال جدید، نیروهای مترقی و مردمی هرچه بیشتر بسوی همگرایی و وحدت حرکت کنند و بجای دیکتاتورهای منطقه سکان هدایت کشورهای خاورمیانه را بدست بگیرند. بی ثباتی و جنگ به بقیه کشورها سرایت نکند، جنگهای ویرانگر تمام شود و زندگی و جان هزاران پناهجو بدست در طوفانهای دریاها نابود نشود… تبعیض های جنسی، طبقاتی، ملی، خرد ستیز  و خرافات از خاورمیانه رخت بربندد…  گفتمان عدالت محور بجای گفتمان نئولیبرالی در تمام کشورها بویژه در خاورمیانه جنگ زده به گفتمان غالب تبدیل شود… و سال جدید با شروع خودآگاهی، خودسازماندهی خلاق و اعتماد بخود توده ها، یخ های زمستان سیاسی حاکم بر جهان را آب کرده و بهار مناسبات انسانی آغاز گر عشق و همبستگی انسانی در جهان باشد…

نوروز بمانید که ایّام شمایید!
آغاز شمایید و سرانجام شمایید!
آن صبح نخستین بهاری که ز شادی
می آورد از چلچله پیغام، شمایید!
آن دشت طراوت زده آن جنگل هشیار
آن گنبد گردننده ی آرام شمایید!
خورشید گر از بام فلک عشق فشاند،
خورشید شما، عشق شما، بام شمایید!
نوروز کهنسال کجا غیر شما بود؟
اسطوره ی جمشید و جم و جام شمایید!
عشق از نفس گرم شما تازه کند جان
افسانه ی بهرام و گل اندام شمایید!
هم آینه ی مهر و هم آتشکده ی عشق،
هم صاعقه ی خشم ِ بهنگام شمایید!
امروز اگر می چمد ابلیس، غمی نیست
در فنّ کمین حوصله ی دام شمایید!
گیرم که سحر رفته و شب دور و دراز است،
در کوچه ی خاموش زمان، گام شمایید
ایّام ز دیدار شمایند مبارک
نوروز بمانید که ایّام شمایید!

مولوی

سپیده که سر بزند
در این بیشه‌زار خزان زده شاید گلی بروید
شبیه آنچه در بهار بوئیدیم .
پس به نام زندگی
هرگز نگو هرگز
“پل الوار“

استثنا و قاعده  اثر : «برتولت برشت»

… … …  

به التماس از شما می خواهیم , در برابر حوادث هر روزه

نگویید: «طبیعی است.»

در عصری که آشفتگی فرمانروا و خون فشان است,

در عصری که امر به آشوب می کنند,

در عصری که خودکامگی قدرت قانون به خود می گیرد,

در عصری که انسانیت ترک مردمی می گوید…

هرگز نگویید :«طبیعی است»,

تا هیچ چیز, تغییر ناپذیر شمرده نشود…

در ستایش دیالکتیک

امروز، بیداد، با گام های مطمئن راه می رود.
سرکوبگران، خود را برای ده هزار سال آماده می کنند.
خشونت اطمینان می دهد: تا هست، چنین خواهد بود!
هیچ صدائی جز صدای چیرگان به گوش نمی رسد.
و استثمار با صدای بلند از بازارها جار می زند: من تازه آغاز می کنم!
اما بسیاری از سرکوب شدگان می گویند:
آنچه ما می خواهیم، هرگز شدنی نیست.
 
ای که هنوز زنده ای، مگو : هرگز!
ایقانی بر یقین نیست.
آنچه چنین است، چنین نمی ماند.
وقتی حاکمان سخن گفته باشند
محکومان به سخن در خواهند آمد.
چه کسی جرأت دارد بگوید : هرگز؟
دوام ستمگری به گردن کیست؟ به گردن ماست.
نابودی اش به دست کیست؟ به دست ماست.
ای زمین خورده، برخیز!
ای زندگی باخته، بستیز!
کسی را که جایگاه اش را شناخته باشد چگونه می توان از رفتن باز داشت؟
پس مغلوبانِ امروز، فاتحان فردایند.
و ” هرگز” می شود: همین امروز! 
__________
برتولت برشت،  ترجمه شهاب برهان

قطعنامه   
… … …
نظر به اینکه
با تفنگ و توپ
تهدید میکنید ما را
تصمیم ما بر اینست
کز زندگانی بد
بیشتر از مرگ بترسیم.

… … …
نظر به اینکه
موفق نمیشوید
ما را دستمزدی کافی دهید
خود کارگاهها را
در اختیار خواهیم گرفت.

… … …
نظر به اینکه
به گفته های دولت
ایمان نداریم
زین پس مصممیم
رهبری را خود در دست گیریم
و دنیای بهتری سازیم.

… … …

نوروز به نماد آگاهی و خیزش انسانی و صلح و شادی تبدیل می شود و جمهوری اسلامی خردستیز را با تمام ایدئولوژی و اسطوره های ارتجاعی اش به گور می سپارد…

امیدوارم در سال نو باور به خود، همنوعان و جهانی بهتر و انسانی تر جایگزین یاس و ناامیدی شود. انسان بدون امید قدرت ادامه دادن و رویارویی با مشکلات را ندارد… امید توام با آگاهی تنها راه ممکن برای آشتی انسان با طبیعت و حل ریشه ای مشکلاتی است بدست انسانها و طبقات استثمارگر ایجاد شده.  

سالی بدون جمهوری اسلامی، بدون جنگهای غارتگرانه امپریالیستی و ایرانی آباد و آزاد و عدالت محور برای همه هموطنان ارجمند آرزومندم…

با احترام،

احمد پوری (هلند) 20 – 03 – 2019