چهل سال حکومت اسلامی در ایران، قوانين و ارزشهای حاکم بر جامعه، که معجون کثیفی است از ارزشهای سیستم استثمارگرانه سرمایه داری و ارزشهای ارتجاعی سران عشایر و قبایل 1400 سال پیش، ایران را به جهنمي برای ساکنین اش تبديل کرده است. در اين جهنم، کودکان ضعیف ترین، ضربه پذیرترین و بی حقوق ترین بخش جامعه هستند. دفاع از حرمت و حقوق کودکان و ساختن محیطی امن و بری از خشونت برای آنها نه از کانال ترويج فرهنگ خشونت و نه از کانال اجرای قوانين جمهوری اسلامی از جمله اعدام مجرمین، بلکه از کانال مخالفت با هرگونه ترویج خشونت در جامعه و از کانال مخالفت با قوانین جزای اسلامی میگذرد. اعدام مجرم نه راه حل بلکه وسیله تخدیر جامعه، وسیله “دلداری” دادن به قربانیان خشونت و وسیله دفاعی حکومت اسلامی از خودش است.
اما، متاسفانه، بخشی از قربانیان این اوضاع نیز، دانسته یا ندانسته، این قرص جمهوری اسلامی را قورت میدهد و خود طرفدار اعدام و خشونت میشود. جمهوری اسلامی برای حفظ خود در قدرت علاوه بر استفاده از زندان و شکنجه و تجاوز و اعدام آشکار، این روزها به شیوه های ظریف تری نیز روی آورده است. و آن هم استفاده از مدیای اجتماعی و فعال کردن ایدئولوگ های خود در این عرصه است.
اخیرا ویدیو کلیپی در یکی از کانالهای تلگرامی پخش شده تحت عنوان پِدوفیلی ساخته پرویز پرستویی و شاهین صمدپور. در این ویدئو کلیپ پسر بچه ای سوار ماشين مردی میشود که در نقش پیدوفیل ظاهر میشود. این مرد دستش را بطرف این پسر دراز میکند ولی تصور اعدام و تصور تناب دار بر گردنش حواس او را پرت میکند و موجب تصادف با ماشين جلوی میشود که پسر بچه با استفاده از این فرصت از ماشين پياده میشود و فرار میکند. و بلافاصله این جمله بر صفحه فیلم برجسته میشود : “پیدوفیل یا تمایل جنسی به کودکان درمان دارد”
این ویدئو کلیپ در زمره آن تلاشهایی است که اعدام را و قوانین جمهوری اسلامی را بعنوان راه حل مشکلات تبلیغ میکنند.
درمان این درد نه قبول قوانین جمهوری اسلامی، نه اجرای حکم اعدام برای مجرمین، مجرمینی که خود از قربانیان حکومت اسلامی هستند، بلکه زیر پا له کردن این قوانين، پایان دادن به عمر ننگین حکومت اسلامی و پاک کردن این لکه ننگ از جامعه ایران است.
جليل جليلى
لندن ٢ جون ٢٠١٨