اسماعیل بخشی و سپیده قلیان دوباره دستگیر و زندانی شدند. این ادامه تعرض جمهوری اسلامی به کارگران هفت تپه است. کارگرانی که در اعتراض به چپاول و غارت دسترنج خود دست به اعتصابی طولانی زدند و حکومت سرمایه داران را مستاصل کردند. رژیم نتوانست با تهدید و ارعاب کارگران را وادار به پایان اعتصاب کند. ناچار اقدام به دستگیری رهبران و فعالین کارگری کرد و تلاش نمود با آزار و فشارهای جسمی و روانی آنها را ساکت کند.
رژیم تحت فشار کارگران و افکار عمومی ناچار شد تا اسماعیل بخشی و سپیده قلیان را آزاد کند و آنها از رفتار های غیرانسانی و شکنجه های وحشیانه ماموران رژیم صحبت کردند. انکار شکنجه توسط مسئولین رژیم نتیجه عکس داشت. موج اعتراض به شکنجه به راه افتاد و شاهدان مختلف روایت خود را از شکنجه ها بیان کردند. کیست که نداند که شکنجه یک ابزار مهم و یک رکن اصلی بقای جمهوری اسلامی است. اما بیش از همه اصلاح طلبان حکومتی (یعنی همان شکنجه گران قبلی) بی آبرو شدند، که با انکار شکنجه شدن زندانیان بار دیگر نشان دادند که در وقاحت دست کمی از همپالکی های اصولگرای خود ندارند.
رژیم برای توجیه خود دست به تهیه و انتشار یک برنامه تلویزیونی زد و در آن اعترافات اسماعیل بخشی و سپیده قلیان را پخش کرد. اعترافاتی که در آن می گویند که از خواست های کارگران هفت تپه دفاع کرده اند و می گویند که کمونیست هستند. می گویند که با هم درباره ظلم و ستمی که به کارگران میرود، صحبت کرده اند. چه جرایم بزرگی!
پخش فیلم اعترافات اسماعیل بخشی و سپیده قلیان برای رژیم افتضاح ببار آورد. اسماعیل بخشی و سپیده قلیان در نزد مردم محبوب تر از پیش شدند. توجه مردم بیش از همیشه به خواست های کارگران هفت تپه جلب شد؟ این سوال بزرگ در مقابل جمهوری اسلامی قرار داده شد که چرا کارگران هفت تپه دست به اعتصاب زدند؟ که چطور کارگری که بخاطر حقوق ناچیزی باید با حکومت تا دندان مسلح مبارزه کند، حاضر میشود در مقابل دوربین های تلویزیون علیه خودش اعتراف کند؟ در مدت ۲۴ ساعت پس از انتشار این فیلم سه عبارت اسماعیل بخشی، حزب کمونیست کارگری و کمونیسم بیشترین موارد جستجوی ایرانیان در سایت گوگل بوده است. حالا همه مردم میدانند که حکومت اسلامی چه بلایی بر سر کارگران هفت تپه و سایر کارگران آورده است. دزدی ها و غارتگری های دست اندرکاران رژیم در هفت تپه برای همه روشن شد.
حالا همه مردم می دانند که کارگران هفت تپه که خواستار حقوق های عقب افتاده خود هستند، کمونیستند. که میلیونها بازنشسته، معلم، راننده کامیون، کارگر فولاد اهواز، کارگر عسلویه، پرستار و … که خواستار معیشت و منزلت انسانی هستند، همچنین هر فعال محیط زیست، فعال دفاع از حقوق کودک، هر مخالف اعدام، هر طرفدار برابری زن و مرد، هر طرفدار آزادی بیان هر کدام میتوانند یک عضو حزب کمونیست کارگری باشند.
برنامه تلویزیونی “طراحی سوخته” برای جمهوری اسلامی نتیجه عکس داشت. حکومت به وحشت افتاده و مستاصل است. ترس از کمونیسم، ترس از خواستهای مردم ایران برای داشتن یک زندگی انسانی. به همین دلیل اقدام به دستیگری اسماعیل بخش و سپیده قلیان کرده است. این تلاشهای مذبوحانه یک “حکومت سوخته” است. ما خاکستر این حکومت سوخته را از ایران جارو می کنیم و به زباله دان خواهیم ریخت.
زنده باد اسماعیل بخشی
زنده باد مبارزات کارگران
زنده باد حکومت انسانی
22 ژانویه 2019