جمهوری اسلامی در مقابل زنان ایران یک حکومت کمرشکسته است

مائده هژبری رقصنده اینستاگرامی که ارزشهای اسلامی را زیر پا گذاشته است

شامگاه جمعه ۱۵ تیرماه 97 برنامه ای تحت نام “مستند بی راهه” از شبکه یک صدا و سیمای جمهوری اسلامی پخش شد که در آن اعترافات اجباری سه زن و یک مرد رقصنده اینستاگرامی بنام های مائده هژبری، الناز قاسمی، شاداب شکیب و کامی پخش شد که احساسات مردم را عمیقا جریحه دار کرد و به خشم عمومی علیه جمهوری اسلامی که به اتاق خواب شهروندان هم تجاوز میکند، شدت داد. این رقصنده ها که به جرم ترویج “فحشا” به زندان و شلاق محکوم شده اند، در حال حاضر با قید وثیقه آزادند. در این میان پخش اعترافات اجباری مائده هژبری دختر 17 ساله، رقصنده و ورزشکار در زمینه ژیمناستیک و پارکور که در اتاق خواب رنگی خود می رقصید و فیلمهایش را در اینستاگرام منتشر میکرد، مورد توجه بیشتری از طرف افکار عمومی قرار گرفت. مائده در یک مصاحبه ای قبل از بازداشت، در مورد مشکلات زنان در ورزش بخصوص “حجاب” و نیز از محدودیت های قانونی موجود برای زنان در اماکن عمومی و ورزشی، نبودن تفریح برای نوجوانان و جوانان صحبت کرده و در یک جمله “بقول خودشون میخوان جمعمون کنن” نظرش راجع به برخورد قانون با زنان، جوانان و نوجوانان در جامعه را خلاصه کرده بود.

بعد از پخش اعترافات اجباری از مائده هژبری رقصنده اینستاگرامی، مائده ها روئیدند

در محکومیت این اقدام صدا و سیمای جمهوری اسلامی، و نیز در حمایت از رقصنده های اینستاگرامی، و همچنین در راستای حق طلبی از یک زندگی آزاد و شاد، افراد زیادی در داخل و خارج کشور ویدئوهای رقص خود را در شبکه های اجتماعی منتشر کردند. در این میان رقص مادری که گفت “برای نوجوانی و جوانی از دست رفته شما، برای آزادی و شادی که حقتان است میرقصم” ، رقص زنی جوان مقابل مسجد “امام صادق” که گفت “اگه، زندان، سرنوشتِ منه، ترجیح میدم واسه یه رقصِ کاملا مجرمانه زندانی شم”، و رقص حمایتی فعالان عفو بین الملل از جمله رقصهایی بود که بیشترین توجه ها را به خود جلب کرد. کمپین حمایت از رقصنده های اینستاگرامی، حمایت ال جی بی تی کیو ها را هم بدنبال خود داشت. دو همجنسگرای مرد با بازنشر ویدئوی رقص خود، از مائده هژبری و رقص و شادی حمایت کردند.

این موج چنان رادیکال شد که دختران خیابان انقلاب که دیروز مقابل مساجد و حوزه علمیه ها و پایگاههای بسیج، این مراکز فاشیسم اسلامی حجاب بر می داشتند و سر چوب می کردند، امروز در واکنش به اعترافات اجباری رقصنده های اینستاگرامی، بدون حجاب مقابل مسجد میرقصند و حکومت را به مصاف میخوانند، آنهم یک روز پس از پخش اعتراف اجباری مائده هژبری از صدای و سیمای جمهوری اسلامی. این اقدامات بوضوح نشان میدهد که زنان نه تنها از سرکوبهای حکومت مرعوب نمیشوند، نه تنها از احکام قضائی و زندان هراسی ندارند، بلکه اعتراضی تر و مصمم تر کمر به سرنگونی این حاکمیت ضد زن و زن ستیز بسته اند. این یک واقعیت انکار ناپذیر امروز مقابل دید همگان است که زنان با زیر پا گذاشتن ارزشهای ناب اسلامی، ارزشهای حکومتی که مسبب همه نوع بیحقوقی است، یکی از نیروهای محرکه و قوی جنبش ضددین و جنبش سرنگونی طلبی در ایران محسوب می شوند.

تبعات پخش اعترافات اجباری از مائده هژبری رقصنده اینستاگرامی، برای جمهوری اسلامی

این اقدام تلویزیون جمهوری اسلامی که چهره واقعی و عریان “صدا” و “سیما”ی این حکومت ضدانسانی را به نمایش میگذارد، قدمتی دیرینه دارد. از خرداد سال 1360 تا به الان، یکی از ابزارهای مرعوب کردن جامعه و ایجاد رعب و وحشت در بین اقشار مختلف، اعترافات اجباری تلویزیونی بوده است، اما این سازمان حکومتی با آوردن بازجویی ها و شکنجه ها به خانه های مردم ایران، هرگز نتوانست جلوی موج آزادیخواهی و اعتراضات عموم مردم را بگیرد. با وجود بحران های عمیقتر اقتصادی و سیاسی و اجتماعی، با وجود اختلاسهای روزانه میلیاردی و تجاوزهای جنسی ایادی جمهوری اسلامی به زنان و نوجوانان، و از طرفی با وجود اعتراضات سراسری و تصمیم عموم مردم به سرنگونی جمهوری اسلامی، پخش اعترافات اجباری و شکنجه و بازجویی رقصنده های اینستاگرامی، اینبار هم تیری بود که حکومت به پای خود زد و نه تنها موجب رعب و وحشت نشد بلکه باعث بالا رفتن روحیه اعتراضی و مبارزه طلبی مردم بخصوص زنان ایران، حمایت های وسیع بین المللی و حتی باعث بیشتر شدن اختلافات درون حکومتی مشخصا بین صدا و سیما و قوه قضائیه جمهوری اسلامی شد که منشا آن واکنش سریع و اعتراضی جامعه و نگرانی از پیشروی زنان و مبارزاتشان بود.

با حکم سنگین شاپرک شجری زاده، زنان مرعوب نمی شوند

و اما حکم 20 سال حبس، دو سال حبس تعزیری و 18 سال حبس تعلیقی برای شاپرک شجری زاده، زنی جوان که به دفعات در قالب کمپین چهارشنبه های بدون اجبار و کارزار دختران خیابان انقلاب، به حجاب اجباری اعتراض کرده بود، به نوعی چنگ و دندان نشان دادن یک حکومت کمرشکسته در مقابل زنان و جنبش نوین رهایی زن و جوانان در ایران است که نه تنها ارزشها و قوانین اسلامی را به چالش میکشند بلکه آنها را زیر پا گذاشته و برای حقوق انسانی خود مبارزه می کنند. خوشبختانه شاپرک توانسته از ایران خارج شود و در حال حاضر دست جمهوری اسلامی به این زن شجاع نمی رسد، او در مصاحبه ای به پرونده سازی اشاره میکند و می گوید که بعد از بازداشت کاشان، دستگاه قضائی قصد پرونده سازی علیه او را داشته است، او از بی عدالتی در دستگاه قضائی می گوید و با وجود چنین حکم سنگینی، از اعتراض خود به حجاب اجباری به هیچ عنوان اظهار پشیمانی نمی کند. او در همین مصاحبه به ایران به عنوان زندانی برای زنان اشاره میکند.

حکومت جمهوری اسلامی با صدور چنین احکامی هم قصد داشته در جامعه بخصوص زنان که از نیروهای پیشرو جنبشهای مبارزاتی هستند، رعب و وحشت ایجاد کند و تلاش کرده که از طریق این اقدامات بخشی از جامعه را سرکوب کند. البته که در این زمینه هم همچون همیشه با شکست مواجه شده است، چرا که هیچکدام از احکام سنگینی که قبلا صادر شده نتوانسته آن جامعه تشنه آزادی را متوقف کند. کمپین نه به حجاب اجباری همچنان پا برجاست و روز به روز رادیکالتر و اعتراضی تر میشود و اعتراض به ماموران گشت ارشاد و آمران به معروف و ناهیان از منکر در سطح خیابانها در حال شدت گیری مضاعفی است.

امروز پیشروی “انقلاب زنانه” را در جای جای ایران می توان دید و به زنان در ایران افتخار کرد که علی رغم همه محدودیت ها و خشونت های قانونی، انقلابی به راه انداخته اند که حتی تیتر مهمترین اخبار در سطح بین المللی را به خود اختصاص داده اند. انقلابی که شیرازه جمهوری اسلامی را از هم پاشانده است.

در دفاع از مائده هژبری و شاپرک شجری زاده چه باید کرد؟

در این موقعیت لازم است که کمپین حمایت از آزادی و شادی را با ابتکارات جمعی گسترش داد، تا حکومتی که چهل سال است با فرهنگ غم و اندوه و گریه زاری تلاش کرده جامعه را سرکوب کند، بیش از پیش عقب رانده شود. رقص جمعی مقابل مساجد و پایگاههای ارزشهای حکومت اسلامی با رعایت موارد امنیتی یکی از تاثیرگذارترین این اقدامات است.

انتشار پیامهای تصویریِ حمایتی بصورت فردی و جمعی تحت این عنوان که “مائده هژبری تنها نیست”، “آزادی رقص شادی حق ماست” یکی از معمول ترین اقدامات است.

حجاب برگیران بصورت گسترده و جمعی یکی دیگر از اقداماتی است که در این دوره امکان و فرصت آن بخوبی وجود دارد. در حال حاضر شیب زمین مبارزه علیه وضعیت موجود، به نفع ماست، به نفع جنبش مبارزه علیه نابرابری، فقر، ستم و سرکوب است، لذا در اعتراضات سراسری و در تجمعات اعتراضی این روزها، در همه شهرها زنان می توانند بصورت جمعی بدون حجاب حاضر شوند و حمایت تجمع کنندگان را جلب کنند. حتی در فرصتهای مناسب با برداشتن حجاب ها تظاهرات بدون حجاب راه بیندازند.

گسترش پیامهای تصویری در حمایت از دختران خیابان انقلاب و اعتراض به حکم سنگین شاپرک شجری زاده که جلوی صف مبارزه با حجاب اجباری قدم برداشته، میتواند یکی از راههای اعلام حمایت و همبستگی با زنان مبارز ایران باشد. در همه مبارزات رمز موفقیت ما در همبستگی و اتحاد ما علیه ظلم و ستم است.

افرادی که در خارج از کشور قصد حمایت از زنان ایران دارند فرصت و امکان این را دارند که مقابل سفارتخانه ها، مساجد و مراکز فرهنگی حکومت اسلامی تجمع کنند و با در دست داشتن عکسهای مائده هژبری و شاپرک شجریزاده و دیگر زنان مبارز ایران، احکام سنگین و خشونت قانونی علیه زنان در ایران را محکوم کنند. با رقص و شادی مقابل این مراکز اسلامی، به ارزشهای زن ستیز اسلامی اعتراض کنند. در سمینارها، کنفرانسها و آکسیون ها صدای زنان ایران باشند و با شعارهای، آزادی زن آزادی جامعه، نه به قوانین و فرهنگ اسلامی و حمایت از سکولاریسم و دختران خیابان انقلاب حاضر شوند. به این فاکتور مهم که بخشی از مبارزات سرنگونی طلبانه مردم ایران در خارج از مرزهای ایران نمایندگی می شود باید بیش از پیش توجه کرد و از همه فرصت های ممکن به بهترین شکل ممکن استقاده شود.

انترناسیونال 772