حذف بیمه صدها هزار کارگر ساختمانی! میلیون ها کارگر دیگر بدون بیمه

در هفته های اخیر موضوع حذف بیمه کارگرا ن ساختمانی در دستور وزارت کار، سازمان تامین اجتماعی وباندهای دولتی قرا گرفته است. بر اساس اخبارو گزارشات رسانه های حکومت در مجموع بیمه نزدیک به ٢٠٠ هزار نفر لغو شده و ٥٠٠ هزار نفر دیگر نفر در انتطار ورود به سیستم بیمه ای می باشند. یعنی ٥٠٠ هزار نفر بیمه نیستند. بخش هایی از گزارشات رسانه های حکومتی  حکومتی در این مورد به پیوست می آید.

*اکبر شوکت رئیس کانون کارگران ساختمانی کشور گفته است:با دستور سیدتقی نوربخش مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی بیمه ٢٠٠ هزار نفر که “کارگر ساختمانی” نبوده‌اند قطع شده است و به جای آنها قرار است اسامی “کارگران ساختمانی واقعی” وارد لیست شود.وی در ادامه ضمن تائید این اقدام تامین اجتماعی بی شرمانه  گفته است: این اتفاق خوب بدون همکاری نزدیک انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی با سازمان تامین اجتماعی ممکن نمی‌شد. باید اضافه کنم که دستورالعمل جایگزینی افراد متقلب با “کارگران ساختمانی واقعی” به شعبات تامین اجتماعی سراسر کشور ابلاغ شده است.

*هادی ساداتی هادی ساداتی عضو هیات مدیره کانون عالی انجمن های صنفی کارگران و ازمسئولان ” سامانه رفاه ایرانیان” درباره آخرین وضعیت ثبت‌نام کارگران ساختمانی گفته است:در طرح پایش بیمه کارگران ساختمانی متوجه شدیم که ١٩٥ هزار نفر از کارگران ساختمانی که از دوره‌های قبل بیمه‌پردازی می‌کردند، بنا به دلایلی نتوانستند حق بیمه‌های خود را به مدت طولانی بپردازند بیمه هایشان را مختومه اعلام کردیم .وی در پایانضمن تائید سیاستهای حذف بیمه این کارگران اعتراف کرده و گفته است: ربیعی وزیر کار وعده بیمه کردن ٧٠٠ هزار کارگر ساختمانی را در سال ٩٥ داده بود. اما تا آخر سال  تنها ٣٠٠هزار نفر از کارگران تحت پوشش بیمه قرار گرفتند. یعنی ٤٠٠هزار نفر بیمه نشده اند.

*محمد حسن زاد معاون بیمه سازمان تامین اجتماعی در توجیه حذف بیمه کارگران ساختمانی گفته است : بیمه ١٨٣ هزار و ٦٧٦ نفر مختومه شده است.چرا که این افراد کارگرانی بودند که در گذشته تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی قرار داشتند اما به دلایل مختلفی مانند اتمام فعالیت در این حرفه بیمه شان مختومه شده است.وی همچنین در مورد کارگران ساختمانی پشت نوبت بیمه شدنگفته است: بر اساس آمارهای انجمن صنفی کارگران ساختمانی در حال حاضر ٥٠٠ هزار نفر در این شغل مشغول کار هستند که تحت پوشش بیمه قرار ندارند البته این آمار انجمن صنفی است و ما از تعداد پشت نوبتی ها اطلاعی نداریم.

همین آمارهای ناقص و دستکاری شده باندهای حکومتی گویای سیاست ضد کارگری حذف بیمه صدها هزار کارگر ساختمانی می باشد. طبعا ابعاد این ماجرا به مراتب گسترده تر از آمارهای حکومتی می باشد. در طول دوره دولت روحانی؛ وزارت کار و تامین اجتماعی موضوع بیمه کردن صدها هزار کارگر بدون بیمه ساختمانی را در بوق و کرنا کرده و اعلام کردند تا پایان دوره اول ریاست جمهوری روحانی بیش از یک میلیون نفر را بیمه خواهند کرد.این ها دهها طرح و تبصره آوردند بعد از چهار سال اعلام کردند که نزدیک به یک میلیون نفر بیمه شده اند.اگرهمین آمار و ارقامی که دست اندرکاران حکومتی که در بالا به آن اشاره شد را در نظر بگیریم، متوجه میشویم که همه این طرح ها ادعاهایی بیش نبوده است و نزدیک به ٧٠٠ هزار کارگر ساختمانی ثبت شده در سامانه بیمه ای دولت وباندهایش هنوز بیمه نیستند و در انتظار ورود به سیستم بیمه ای می باشند.

زد وبند تامین اجتماعی، وزارت کار و سازمان های بیمه گری که میلیاردها تومان از جیب کارگران به عنوان حق بیمه می دزدند،نه تنها بیمه ای برای صدها هزار نفر تخصیص نداده اند، بلکه بیمه صدها هزار نفر دیگر را که ماهانه طبق دستور العمل وزارت کار و سازمان تامین اجتماعی حق بیمه پرداخت کرده اند، در یک چرخش قلم حذف کرد و بی شرمانه ادعا کرده اند اینها “کارگرن واقعی ساختمانی” نبوده اند. باندهای حکومتی و دولتی هر کدام بسته به قدرت نفوذ و حیطه عملشان کارگران را سرکیسه کرده؛ کمترین دستمزدها ی زیر چندین برابر خط فقر را به این بخش از کارگران تحمیل کرده، و سودهای میلیاردی به جیب زده و کارگران را از داشتن حق بیمه محروم می کنند.

به آمار و ارقام سفارشی دولت و سازمان تامین اجتماعی اعتمادی نیست. اینها رسما دروغ می گویند. بر اساس برخی دیگر از آمارهای حکومتی تعداد افراد شاغل در بخش ساختمان بیش از ٥ میلیون نفر می باشد. آمارهایی که وزارت مسکن، مرکز آمار و تشکل های کارگران ساحتمانی نیز تائید می کنند. حالا از این ٥ میلیون نفر حتی یک میلون نفر هم بیمه ندارند. دولت، وزارت کار وتامین اجتماعی هر هفته ادعا می کنند که طرح بیمه کارگران ساختمانی را تصویب کرده اند، که تامین اجتماعی مسئول بیمه این بخش از کارگران می باشد؛، که دولت گویا قرار است بودجه ای برای راه اندازی “بهتر بیمه ها” به این باندها کمک بکند و… همه اینها ادعاها و دروغهایی بیش نبوده و نیستند.

بیمه کردن میلیونها کارگر ساختمانی و دسترسی شا ن به بیمه های درمانی و اجتماعی امر این دولت نبوده و نیست. امر اینها چاپیدن چندغار دستمزد های کارگران به بهانه حق بیمه می باشد. تازه اون صدها هزار نفری که حق بیمه پرداخت می کنند، در استفاده از بیمه  و خدمات درمانی، دهها مشکل دارند و اگر اتفاقی برایشان حین کار بیفتد،  حق و حقوقی شامل حاشان شده و در جنگل بربریت نظام سرمایه داری رها می شوند.

کارگران شاغل در بخش صنعت ساختمان جزو بی حقوق ترین بخش های طبقه کارگربا پائین ترین سطح دستمزدها واکثرا بدون بیمه می باشند. سالانه هزاران نفر دچار حادثه و نقص عضو میشوند. صدها نفر کشته میشوند. بنار آمارهای حکومتی سالانه بطور میانگین بین ٧٠٠ تا ٩٧٠ نفر در حین کار کشته میشوند.  هزارن نفر دیگر کارشان را به دلیل نقص عضو از دست می دهند. جبران خسارت و برخورداری از بیمه های درمانی و اجتماعی برای این کارگران گذشتن از هفت خان رستم می باشد. کارفرمایان و و دولت و سازمان تامین اجتماعی با دهها تبصره و قانون از پرداخت خسارت به این کارگران حادثه دیده خودداری می کنند. بیمارستانهای تامین اجتماعی کارگران صدمه دیده را به بیمارستانهای خصوصی که هزینه به مراتب بالایی را برای مداوا طلب می کنند، ارجاع  می دهند. هزینه دوا و درمان  زندگی هزاران کارگر صدمه دیده را از هم پاشیده و خاتمه می دهد. در این میان بیمارستانهای تامین اجتماعی و بیمارستانهای خصوصی میلیاردها تومان پول بابت “مداوا” از کارگران اخذ می کنند. هزاران کارگر قدرت پرداخت هزینه ها را ندارند. به یک معنا دولت؛وزارت کار و تامین اجتماعی یک فاجعه بزرگ را سازمان داده و مدیریت می کنند. این باندها حتی به چندغار قوانینی که خودشان برای بخش های مهمتر کارگران ساختمانی تصویب کرده اند، را اجرا نمی کنند. البته تعداد این بخش کمتر از دو درصد می باشد. نظیر کارگران ساختمانی و موقتی که در پروژه های نفت و گاز و راه آهن و بخش دولتی.

میلیونها کارگر ساختمانی از داشتن بیمه محرومند. مسئول این وضعیت سیاستهای ضد انسانی دولت و جمهوری اسلامی و وقوانین ضد کارگری اش می باشند. سیاستهای اینها بخش قابل توجه و نسبتا بزرگی از طبقه کارگر ایران را به فقرو محرومیت و به یک زندگی فاجعه آمیز مجبور کرده  و از قبل تحمیل قوانین برده داری اسلامی سرمایه، میلیاردها تومان سود به جیب می زنند. از صدها هزار کارگر حق بیمه گرفته و بیمه ای در اختیارشان قرار نمی دهند. کل حکومت و دم و دستگاههای درگیر در این ماجرا، با قوانین و تبصرهایشان مسئول مستقیم این وضعیت تحمیل شده به بخش بزرگی از طبقه کارگر ایران می باشند. اینها سازمان دهندگان کشتار کارگرا ن ساختمانی و به نابودی کشاندن زندگی میلیونها خانواده در ایران می باشند. اینها جنایتکارانی هستند که نان و سلامت و زندگی و مرگ میلیونها کارگر را با اتکا به سیاستها و قوانینی ضد کارگریشان به گروگان گرفته و نابودشان می کنند.

دولت دزدان، قاچاقچیان و آدمکشان جمهوری اسلامی با همه باندها و دار و دسته هایش مسئول این جنایت بزرگ و سازمان داده شده بر علیه این بخش از طبقه کارگر در ایران می باشند.

برخورداری از بیمه های اجتماعی و درمانی کامل،برخورداری از یک زندگی امن با استانداردهای مدرن و شایسته زیستن، حق مسلم و بی چون و چرای این بخش از طبقه کارگر می باشد. کارگران ساختمانی باید متشکل شوند، مطالبات بر حق خود را فرموله کرده و برای تحمیل آن به حکومت  چاره ای جزب اعتراض و مبارزات گسترده و سراسری ندارند. تجربه هم نشان داده هر جا کارگران سفت و سخت برای نقد کردن  حق و حقوق شان دست به اعتراض زده، موفق شده اند ضمن تحمیل خواستهایشان به حکومت، رژیم درنده سرمایه داران دزد اسلامی را نیز عقب بزنند. چاره و راه رهایی از این وضعیت گسترش مبارزه بر علیه همه قوانین ضد کارگری حکمت سرمایه داران و دزدان می باشند.

محمد شکوهی

٢٤ ژوئن ٢٠١٨