خط مقاومت 45 ساله زنان؛ سرکوبگران باید بترسند- یاشار سهندی

یکی از عکس های بیاد ماندنی از تظاهرات علیه حجاب اجباری در اسفند 57 عکس زنی ( زنده یاد ملیحه نیکوجومند هنرپیشه سینما) است که روی مینی بوس با حرارت تمام، به آخوندی و مُکلای (آخوند بدون عمامه) اعتراض میکند. این عکس بارها، هر بار که مسئله مقاومت و اعتراض زنان در مقابل حجاب اجباری و یا اعتراضات دیگر که زنان در آن نقش برجسته ای داشته اند باز نشر شده است. که مشهورترین این باز نشرها یک بار به مناسبت حرکت ویدا موحد و دختران انقلاب بود که روی سکوها حجاب بر سر چوب زدند، برمیگردد و زمانی دیگر، زنی در اعتراض به شلیک هواپیمایی اوکراینی بی مهابا به نیروی سرکوبگر معترض است و اکنون این عکس با عکس “مادر قمی” که به آخوندی بی شرفی معترض است که از او عکس گرفته بود، تا به نیروهای سرکوبگر بدهد که زن را بخاطر افتادن حجابش به هنگامی که نگران نوزادش در گوشه ای نشسته بود مجازات کنند، مقایسه میگردد. در مقایسه این عکسها به درستی بر خط مقاومت 45 ساله زنان تاکید میگردد.
زنان با مصائب توان فرسایی در ایران روبرو هستند، چون زن هستند. فشار عصبی که در فیلم منتشر شده بر مادر قمی به خوبی عیان است و سخت تکان دهنده است، اما در عین حال از مقاومت زنان در ایران حکایت دارد که با تمام سلولهای بدنشان تبعیض و توهین را تجربه میکنند.
اعتراض سخت مادر قمی در درمانگاهی در شهر قم به آخوندی انگل چنان قوی و محکم بوده که حکومت دیگر به راحتی در این مورد تا کنون نتواسته حتی از “روحانیت شیعه” دفاع کند. و هر سخنی میگویند نفت بیشتری بر آتش خشم مردم می ریزند. تنهایی آخوند در مقابله با مادر قمی در میان جمعیتی که سخت بی تابی میکنند که در ماجرا دخالت کنند، بخوبی گویایی وضعیت حکومت اسلامی است.
اعتراض شدید مادر قمی که پر از خشم و نفرت است میتواند هشداری به همه کسانی باشد که انگل وار به تن جامعه چسبیده اند و در خدمت جمهوری اسلامی برای سرکوب هستند و جای برای رفتن ندارند. حکومت اسلامی به وقتش چنان در گِل فروخواهد رفت که اگر بخواهد نمی تواند از ایشان دفاع کند. اینان باید بترسند و نگران باشند از روزی که بسیار نزدیک است. آنچه در درمانگاهی در قم گذشت، گوشه ای بسیار کوچک از خشم و نفرت عظیم جامعه از اسلام و آخوند و حکومت وحشی اسلامی است.