روزنه rowzane خبری – تحلیلی “حکومت کفش نیست که راحت بتوان آن را عوض کرد.”
این حکم را جناب آقایی حمید رضا جلائی پور فرمودند. بدبخت راست می گوید حکومت را “راحت” نمی شود عوض کرد، بخصوص حکومتی از نوع حکومت الله بر روی زمین. تا آنجا که ما خبر داریم خدا را نمیشه راحت عوض کرد، از این کمتر حتی نمی شود راحت گفت: “خدا نیست” که بشود عوضش کرد؛ چون تا آدم، آدم بوده هر کس این فکر به مخیله اش خطور کرده سعی کرده به زبان نیاورد، اگر آورده یا در آتش سوزانده شده یا سنگسار شده، یا یک بلایی در همین ردیف¬ها سرش آمده.
اما یک چیز را راحت میشود عوض کرد، دستمال توالت. آدمهای که تا دیروز درخدمت حکومت بودند، حکومت بعد از طهارت، دستمال را تو مستراح انداخته و سیفون را هم کشیده. این دیگه حکم عقله، دستمالی که ملوث شده را باید انداخت دور، دوباره نمیشه از آن استفاده کرد. این سرنوشت اصلاح طلبان حکومتی است.
یکی را میشناختم طرفدار نهضت آزادی بود و در بحبوحه دوم خرداد میگفت:” دکتر یزدی همش منتظره صداش بزنند تا بار دیگر تمشیت امور را بدست گیرد.” خدا بیامرز در همین آرزو مُرد. آن مرحوم مغفور نمی خواست باور کند که حکومتی که پایه اش را ساخت، یک حکومت معمول نیست بلکه حکومت الله بر روی زمین است و یک همچین حکومتی به طهارت و نجاست خیلی اهمیت میدهد؛ و خود (جمهوری اسلامی) اما نجاستی است که با هیچ آب کُری مطهر نمی شود. (آب کُر یکی از انواع آب‌ها نبوده بلکه در فقه شیعه، برای رفع نجاست، به میزان آبی گفته میشود که حداقل به اندازه‌ای باشد که اگر در ظرفی ریخته شود که طول و عرض و عمق آن هر یک سه وجب و نیم باشد آن را پر کند.)
جلائی پور بهتر است به فکر آخرت خود در همین دنیا باشد. حداقل باید به یک سوال جواب بدهد: در دهه شصت که به حکم حکومت فرماندار محترم شهر مهاباد بودند، چرا حکم اعدام دسته جمعی 59 نفر را راحت امضا کرد؟
