روزنه rowzane خبری – تحلیلی رضا پهلوی روز شنبه در توییتی در واکنش به اعدام محمد حسینی و محمد مهدی کرمی گفته است که این دو «اعدام نشدند» بله توسط جمهوری اسلامی «به قتل» رسیدند.
اعدام به عنوان قتل عمد دولتی، ابزاری برای سرکوب شدید جامعه است. این امر در ایران به شدت اثبات شده است. از زمانی که “دولت مدرن” ( به عقب تر لازم نیست برگردیم که کشتن و به سلاخی کشاندن مخالفان شالوده نظامهای حاکم بوده است) در ایران شکل گرفته اعدام به شکل های مختلف رواج داشته است. از آمپول های هوای دکتر احمدی تا بستن مخالفان به تیرک در میدان تیر، از صحنه سازی فراری زندانیان و به گلوله بستن آنها تا کشتارهای دسته جمعی در پشت بام محل سکونت خمینی، از تیرباران در فرودگاه سنندج تا کشتن در زیر پلها، و قتل وعام زندانیان در تمام زندانهای ایران و اعدامهای وسیع در ملاءعام در ورزشگاههای و خیابانها در سراسر کشور، یک داده حکمرانی دولتهای حاکم در صد سال اخیر بوده.
شنبه 17 دی ماه را حکومت اسلامی با اعدام دو جوان دیگر، محمد مهدی کرمی و محمد حسینی آغاز کرد، تا شاید تخم ترس و دلهره را در دل مردم بکارد. جمهوری اعدامی با اینکار اما خشم فزون یافته مردم را شعله ورتر ساخت. در این میان رضا پهلوی با پیام توییتری خود،ثابت می کند با نفس اعدام مخالفتی ندارد.
رضا پهلوی نمی تواند علیه اعدام حرف بزند،چرا که با این کار عملا حکومت اجداد خود را که به او به ارث رسیده، باید زیر سوال ببرد که به طرز وسیعی از این ابزار شنیع استفاده کردند. فقط به یک مورد بر اساس خاطرات پرویز ثابتی اشاره میکنیم تا اهمیت جایگاه اعدام را نزد “پادشاهی مدرن ایران” نشان دهیم. بر اساس خاطرات ثابتی، “مسئول اداره سوم ساواک (مهم‌ترین رکن آن)”، حکم های اعدام زندانیان سیاسی به “توشیح ملوکانه” محمد رضا پهلوی میرسیده. در خاطرات ثابتی آورده شده، در یک مورد به شاه یادآور شدنددر میان محکومان به اعدام، زن هم هست ایشان با “الطاف ملکوکانه محکومان زن را بخاطر زن بودن، عفو نمایند.”؛ پدر تاجدار چیزی شبیه به این جمله فرمودند:” مگر این زنان برای برابری تلاش نمی کنند حالا هم ما تبعیض قایل نمی شویم!”
جنبش علیه اعدام، در دو دهه اخیر به همت منصور حکمت و حزب کمونیست کارگری به یک جنبش پر قدرت در ایران تبدیل شده است. اکنون شاهدیم که این جنبش به یک جنبش توده ای تبدیل شده و میرود که این ابزار مهم و شنیع سرکوبگری را از دست بورژوازی خارج سازد؛ و باید چنان این جنبش را قوی ساخت که اپوزیسیون راست حکومت اسلامی علیرغم میل خود مجبور شود بر این خواسته مهم گردن نهد.
