رنگین کمان در خاک- فاطیما قدسی

جمهوری اسلامی در بوق های تبلیغاتی اش اسراییل را رژیم کودک کش می‌نامد این درحالی است که در کشتار 70 هزار زن و کودک سوری مستقیما دخالت داشته و زیر ساخت های کشور خود را به امان حکومت الهی رها کرده است . حکومت جمهوری اسلامی عاجز از مصاف با این نسل پرخروش مفتحضانه شکست خورده است و ناچار است ، دست به جنایت های تکانه دهنده ای بزند . وقاحت جمهوری اسلامی ایران به جایی رسیده است که برای متوقف کردن این انقلاب عظیم مردم، زنجیره ای کودک کشی به راه انداخته است. این حکومت با شلیک گلوله ،ضرب و شتم وحشیانه ده ها کودک و نوجوان را در سراسر ایران به قتل رسانده است ، حال قتل کیان را هم مانند مهسا،سارینا و نیکا با سناریوسازی های نخ ما میخواهند که توجیه کند .
ما در روزهای پرشکوه قیامی به سر میبریم که شعار اصلی اش «زن،زندگی آزادی» از کردستان سرداده شد و در سرتاسر ایران گسترش قیامی که به گسترده ترین مسأله زنان ستم جنسی را به یک از مسائل اصل جنبش ملی تبدیل کرد. روزهای پرشکوهی که یاد خدانور و ستمی که بر او رفت بارها در خیابانها و دانشگاههای سراسر ایران گرامی داشته میشود و فایزهبراهویی،خواهر بلوچ ما دیگر یک زن گمنام در زاهدان نیست. روزهایی که برای همهی جانهای عزیزی که از دست دادهایم،برای ژینا ،نیکا ،حدیث ،سارینا و کیان گریستهایم و عهد کردهایم که این مسیر را تا پیروزی قیام پیش ببریم. روزهایی که تمام جهان شاهد خشونت افسارگسیخته‌ای است که حکومت در تقلا برای بقای خود در کوچه و خیابان و دانشگاه علیه زن و مرد و کودک و جوان اعمال می‌کند.
زنانی که امروز در کوچه و خیابان حجاب از سر برمی‌گیرند و آن را پایکوبان در آتش می‌افکنند، فراتر از اعتراض به حجاب اجباری و خواست آزادی پوشش، به بیش از چهل سال سرکوب سیستماتیک، تبعیض، نابرابری و اجبار معترضند. گرچه اعتراض به حجاب اجباری عریان‌ترین جلوه‌ آن است، اما تنها خشونتی نیست که زنان به آن معترضند. زنان را در تمام این سال‌ها به طور سیستماتیک از عرصه‌های مختلفی حذف‌ یا حضورشان را محدود کرده‌اند. دسترسی نابرابر زنان به فرصت‌های شغلی، شکاف دستمزدی دو رقمی میان زنان و مردان، ترویج کودک‌همسری، محدود و محروم‌سازی دسترسی به وسایل پیشگیری از بارداری، جرم‌انگاری سقط جنین، مدارای قانونی با قتل‌های ناموسی، حذف زنان از بسیاری از مسابقات ورزشی یا ورزشگاه‌ها یا اجبار آنها به داشتن پوشش محدودکننده؛ و دیگر قوانین تبعیض‌آمیزی که به گسترش خشونت علیه زنان از خانه تا خیابان و محیط کار انجامیده بخشی از خشونت سیستماتیکی است که زنان در این سال‌ها متحمل شده‌اند. بدیهی است زنان بسته به خاستگاه طبقاتی، قومی/ملی و دینی خود سهم متفاوتی از این خشونت متحمل شده‌اند.
این انقلاب زنان است پس کل نظام نشانه است ، این جنگ آخرما خواهد بود و شک نداشته باشیم که ما پیروز این جنگ نابرابر خواهیم بود. بعد از آزادی ایران ، این آزادی را مدیون خون های ریخته شده خواهیم بود. خون افرادی مثل مهسا ،ندا،دنیکا،نوید،ستار و هزاران نفر دیگر و هزاران مادر داغ دیده ،عزیزان در حبس و زنان مردان دلیری که درحال مبارزه با این حکومت هستند.