سخنرانی کاظم نیکخواه در برنامه ویژه اول ماه مه

زنده باد اول مه!
کارگر کمونیست: متن سخنرانی کاظم نیکخواه در برنامه ویژه اول ماه مه که توسط کمپین برای آزادی کارگران زندانی دردهم اردیبهشت بصورت آن لاین در زوم برگزار شد.

نام من کاظم نیک خواه است. مسئول روابط بین الملل کمپین برای آزادی کارگران زندانی در ایران هستم.
قبل از هر چیز مایلم به نمایندگی از Free Them Now ، از همه شما برای شرکت در اینمراسم تشکر کنم. مایلم همچنیناز همه اتحادیه ها و سازمانهای کارگری که با پیامهای صمیمانه و گرم خود از ما حمایت کردند سپاسگزاری نمایم. در این پیام ها رهبران اتحادیهها بر همبستگی با کارگران در ایران تأکید می کنند ، خواستار آزادی کلیه زندانیان سیاسی مخصوصاً کارگران زندانی شده اند، بر لغو مجازات اعدام تاکید کرده اند و بر حقوق انکارناپذیرتشکل، حق اعتصاب و آزادی بیانتاکید کرده اند. یکی از خواسته هایی که در برخی پیام ها مورد تأکید قرار گرفته بایکوت بین المللی جمهوری اسلامی و اخراج این حکومت به دلیل نقض حقوق اولیه کارگران و مردم، از سازمان جهانی کار است. این خواسته ای است که از قلب کارگران در ایرانبر میخیزد. این سطح از همبستگی جهانی با خواستها و مبارزات مشترک برای ما بسیار ارزشمند است و من معتقدم که این گامی بلند در جهت پیشروی طبقه کارگر در ایران و جهان است. یک بار دیگر از همه شما به خاطر پیامهایتان تشکر می کنم.
امسال اول ماه مه را در شرایط ویژه ای برگزار می کنیم. امیدوارم سال پیش رو بهتر از سالهای قبل باشد.چه سالی را پشت سر گذاشتیم! جنگ و فقر و آوارگیهای میلیونی و غرق شدن پناهندگان در دریاها و مصائب بیشمار دیگری را شاهد بودیم، و سال گذشته بیماری همه گیر کرونا هم به آن اضافه شد. باورکردنی نیست که در قرن بیست و یکمیک بیماری ساده زندگی مردم را در چنین مقیاسی از بین ببرد. بیش از سه میلیون نفر قربانی این بیماری شدند. باورکردنی نیست. بیشتر آنها کارگر ، پرستار و معلم بودند. گویی جنگ جهانی دیگری آغاز شده است و هنوز پایان نیافته است. کرونا واقعاً یک بیماری سرمایه داری است. واضح است که اگر آقای سود اجازه میداد میتوانستند سالها پیش اقدام کنند و جلوی آن را بگیرند. بنابراین تمام خسارات و مصائب کرونا را باید به حساب سرمایه داری گذاشت. و فقط قربانیانمستقیم نیستند که بایدشمرده شوند. بلکه فقری که گسترش یافته ، ثروتهایی که تولید نشده است ، مردمی که به افسردگی و مشقات بیشتری کشیده شده اند و همه اینها را هم باید حساب کرد.
در ایران ، همه ما می دانیم که وضعیت بسیار بدتر از اکثر نقاط جهان است. حکومت اسلامی در واقع شریکو همدست کرونا بود. از روز اول ، با آن پروازهای معروف ماهان به چین و بالعکس ، این بیماری را به همه جا گسترش دادند و سپس اعلام کردند که از کشورهای غربی واکسن وارد نمی کنند و واکسن های خودشان را می سازند! و هنوز هیچ خبری از واکسیناسیون نیست و مردم در چنگال کووید۱۹ اسیر هستند. وضعیت بسیاروخیم و فاجعه بار است.
ما در این شرایط اول ماه مه را برگزار می کنیم. کارگران ، پرستاران ، معلمان و سایر بخشهای طبقه کارگر در چنگال این سیستم گرفتار شده و برخی از آنها مچاله می شوند.
اما با وجود همه اینها ، من می خواهم خوش بینی خود را برای آینده در اینجا ابراز کنم. صدایی که از درون ایرانو از طبقه کارگر شنیده می شود ، خواسته هایی که مطرح می شود ، مبارزات و اعتصابات و اعتراضاتی که توسط اقشار مختلف طبقه کارگر انجام می شود ، بدون هیچ گونه اغراقی چشم انداز آینده ای بهتر را میگشاید. آینده ای شاد، انسانی ، بدون تبعیض ، بدون جنگ و بدون سرمایه داری. آینده ای که در آن طبقه کارگر صدای همبستگی جهانیکارگران و همه مردم محروم است. آینده ای که در آن کارگران انگلیسی ، ایرانی ، کانادایی ، بنگلادشی و همه کارگران جهان ، با هم ، جامعه ایبدون استثمار، بدون بیماری و بدون رنج را پی میریزند. بیایید با ابراز همبستگی، با عزم و اراده راسخ به استقبال این آینده برویم. پیش بسوی یک دنیای بهتر! زنده باد اول ماه مه!