سرمایه های سازمان تامین اجتماعی را مصادره کرده اند الان میگوینددر مرز ورشکستگی است

به گزارش تیتر شهر: طبق گزارش های مجلس، دولت هنوز بدهی سال گذشته خود را به سازمان تامین اجتماعی تعیین تکلیف نکرده است، به رغم آنکه در  بند الف ماده 13 قانون برنامه ششم توسعه مواردی برای پرداخت بدهی دولت به تامین اجتماعی درنظر گرفته شد اما هیچکدام از این موارد جنبه اجرایی نخواهد داشت زیرا فروش اموال مازاد کفاف پرداخت سالی 20 هزار میلیارد تومان برای پرداخت بدهی دولت به تامین اجتماعی را نمی دهد.

به عنوان مثال تامین اجتماعی سالانه حدود 7 تا 8 هزارمیلیاردتومان خدمات درمانی را ازدولت خریداری می‌کند که می توان آن را تهاتر کرد، هرچند بدهی دولت به تامین اجتماعی غیرقابل پرداخت است. در شرایط فعلی حدود 60 هزار تومان فقط جریمه دیرکرد دولت درپرداخت بدهی به تامین اجتماعی است. اگر طبق قانون برنامه ششم توسعه دولت به وظیفه خود در پرداخت بدهی به تامین اجتماعی عمل کند می‌تواند سالانه 10 هزار میلیارد تومان از میزان بدهی خود را پرداخت کند با این وجود روز به روز به میزان طلب تامین اجتماعی افزوده می‌شود.

با توجه به این بدهی بزرگ دولت به سازمان تامین اجتماعی متاسفانه باید قبول کرد که شرایط فعلی تامین اجتماعی چندان مساعد نیست، بنابراین بی توجهی به پرداخت جریمه و اصل مطالبات میزان بدهی را به بیش از 200 هزار میلیارد تومان افزایش می دهد. این در حالی است که دولت سهم 3 درصدی خود در حق بیمه را درهیچ مقطعی پرداخت نکرده است. به بیان ساده متاسفانه دولت به بیشتر تعهدات خود درقبال تامین اجتماعی عمل نکرده بنابراین حجم انبوهی از بدهی ها به وجود آمد که پرداخت آن را از سوی دولت با مشکل روبه رو کرده است.

هر چند مجلس ازسال 88 تاکنون بارها به این بحث ورود کرده ، اما هیچ اقدامی برای پرداخت جریمه و اصل بدهی دولت به تامین اجتماعی انجام نشده است به رغم آنکه می توان با تهاتر میزان زیادی از بدهی دولت به تامین اجتماعی را پرداخت کرد؛ هرچند که دولت و مجلس از جدیت لازم برای تعیین تکلیف این موضوع برخوردار نیستند.

اما مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی، اعتقاد دارد با توجه با توجه به اینکه دولت نقش مشارکت تضامنی در سازمان تأمین اجتماعی دارد بنابر این ورشکستگی در این سازمان معنایی ندارد.

به گفته سیدتقی نوربخش؛ بحران صندوق‌ها، بحران جهانی است و در کشورهای در حال توسعه و همچنین توسعه‌یافته یکی از چالش‌ها، چالش‌های اقتصادی و اجتماعی است. در دیگر کشورهای توسعه‌یافته نیز بحران بیمه‌های اجتماعی وجود دارد و این موضوع در حال تدبیر و تدوین است.

با توجه به اینکه سازمان تامین اجتماعی سابقه 86 ساله در بیمه دارد، 76 درصد از کل بیمه‌شدگان تحت پوشش این بیمه بوده و تنها 24 درصد تحت پوشش سایر بیمه‌ها قرار دارند. همچنین این سازمان 5 میلیون و 719 نفر مستمری‌بگیر داشته و به 204 هزار نفر ماهیانه بیمه بیکاری پرداخت  کرده و 4 هزار میلیارد تومان مستمری پرداخت می‌کند.

 به گفته نوربخش سازمان تأمین اجتماعی یک سازمان درآمد و هزینه‌ای  است در نتیجه متکی به بودجه عمومی نیست و این سازمان به عنوان یک سازمان بین‌النسلی مطرح می‌شود. دولت‌ها در نظام بیمه‌ای نقش تضامنی و مشارکت دارند و سازمان تأمین اجتماعی توسط شرکای خود که از جمله کارگران، کارفرمایان و دولت است به تعهدات خود عمل می‌کند. در حال حاضر نظام متعهد تعهدات سازمان تأمین اجتماعی است،‌  به همین دلیل است که می گوییم در تأمین اجتماعی ورشکستگی معنایی ندارد و دولت و حاکمیت ضامن این سازمان هستند.

با این وجود مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی تاکید می کند که از سال 84 شکاف نقدینگی در تأمین اجتماعی آغاز شده است و تا کنون این موضوع ادامه داشته است. در صورتی که تعهدات این سازمان 18 مورد نسبت به سال 84 افزایش یافته است. به عنوان مثال سازمان هدفمندی یارانه‌ها طی نامه‌ای به سازمان تأمین اجتماعی خواستار شده بود که از تعدادی از کارفرمایان پولی دریافت نشود که تا کنون 3500 میلیون تومان بابت همین اقدام سازمان هدفمندی یارانه‌ها به تأمین اجتماعی بدهکار است و تا کنون تأمین نشده است.

طبق محاسبات نوربخش، بدهی دولت تا سال 84، 4 هزار و 200 میلیارد تومان بود که سال 92، به 60 هزار میلیارد تومان رسید که علت آن تعهداتی بود که به سازمان اعمال شده بود.

تابستان امسال بود که  رسول خضری، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس به صراحت اعلام کرد تامین اجتماعی به حیات خلوت دولت ها تبدیل شده است، به همین دلیل بدون تامین منابع لازم، تامین اجتماعی تا دوسال آینده ورشکسته می شود.

به گفته خضری، اگر دولت اعتبارات تامین اجتماعی را در مسیرقابل قبولی قرار ندهد، به طورحتم این سازمان تنها می تواند تا 2 سال آینده خدمات درمانی و بیمه ای را به تحت پوشش های خود ارایه دهد؛ یعنی سونامی ورشکستگی صندوق های بازنشستگی تامین اجتماعی را فرا می گیرد؛ ناگفته نماند که تامین اجتماعی وارد حوزه بنگاه داری شده، این درحالی است که وظیفه تامین اجتماعی سرمایه گذاری صحیح است.

اما متاسفانه سرمایه گذاری های تامین اجتماعی درشرکت های شستا به شکل زیان ده تبدیل شده است،  به عبارت ساده تر شستا به حیات خلوت دولت تبدیل شده و با توجه به اینکه نظارت قابل قبولی هم وجود ندارد؛ تمامی مسئولان، خویشان و اقوام خود را در شستا مشغول به فعالیت می کنند، بنابراین برای رهایی از مشکلات صندوق های بازنشستگی از جمله تامین اجتماعی باید ساختار صندوق ها را اصلاح کرد؛ یعنی براساس میزان سال های بیمه پرداختی مزایا از منابع تامین اجتماعی به افراد تعلق گیرد.