نوشته ای که در پی می آید، سلسله نقدهایی است به آنچه که “برنامه ده ماده ای مجاهدین” خوانده می شود. این سلسله نقدها در ۱۰ بخش، جداگانه منتشر شده بودند، که اکنون آنها را یکجا در اختیار خوانندگان علاقمند قرار می دهم.
ناصر اصغری
آزادی اصولا در تأمین معیشت زندگی است
نقد برنامه ده مادهای مجاهدین (۱)
ناصر اصغری
سازمان مجاهدین خلق یک برنامه ده مادهای دارد که مریم رجوی در سال ۱۳۹۲ در جمع دوستداران خود در پاریس اعلام کرد. من در یک سلسله نوشتههای کوتاه سعی میکنم به بندهای این “برنامه ده مادهای” به اختصار بپردازم. اما در ابتدا بگویم که از نظر من مجاهدین را نمیشود اصولا با برنامه و اساسنامههای بیپایه سنجید. این سازمان یک فرقه مذهبی است که هیچ نشست و برخاست و هیچ حرکتی از آن شباهتی به برخوردهای یک نیروی سیاسی قرن ۲۱ی ندارد. برای خودشان رهبر و رئیس جمهور دارند، اما با هیچ مطبوعات غیرخودی مصاحبهای نمیکنند که مورد سئوال قرار بگیرند و به سئوالات و سایه روشنهایی که جامعه ممکن است داشته باشد جواب بدهند. هیچ برنامه سخنرانی و سئوال و جوابی جائی نمیگذارند که اگر کسی سئوالی داشته باشد جوابی بگیرد. با این مقدمه کوتاه اجازه بدهید برویم سراغ بند اول این “برنامه ده مادهای”.
در بند اول آمده است: “۱- از نظر ما آرای مردم، تنها ملاك سنجش است و بر همين اساس، خواهان يك حكومت جمهوری مبتنی بر آرای مردم هستيم.” اشاره به آراء مردم هیچ چیزی را به کسی نمیگوید. جمهوری اسلامی هم با آراء مردم روی کار آمد و با آراء مردم کار میکند. هیتلر با آراء مردم سر کار آمد. مجاهدین همین الان یک رئیس جمهور برای ایران سرهم کردهاند، بدون اینکه حتی کوچکترین زحمتی به خود بدهند پروسه انتخاب و یا انتصاب ایشان را به کسی بگویند! در این “جمهوری” ایشان و این بازی با رأی مردم، تکلیف معیشت مردم چه میشود؟ این “برنامه ده مادهای” یک بند بسیار زمختی دارد که از بازار آزاد و سرمایهگذاری خصوصی و غیره حرف میزند که بعدا به آن خواهم پرداخت، اما حتی یک نیم بندی هم به تأمین معیشت یک جامعه ۸۵ میلیونی در این جمهوری کذائیشان اختصاص نداده است. حتی به خودشان زحمت نداده یک بندی به بیمههای اجتماعی نیم بند و ناکافی متداول و معمول در کشورهای غربی اختصاص بدهد که تازه ما حتی تضمینی هم برای پایبندی به آن فعلا از آنها نمیخواهیم!؟
هر نیروئی که خودش را آلترناتیو بداند، نمیتواند با بیاعتنائی به مطالبات معیشتی جامعه جدی گرفته شود. در واقع مجاهدین از قبل اعلام کرده است که حتی حاضر نیست روی کاغذ و بدون تضمین هم اشارهای به فقر و فلاکت در آن جامعه بکند.
۲ اوت ۲۰۲۰
آزادی احزاب همین امروز
نقد برنامه ده مادهای مجاهدین (۲)
ناصر اصغری
در بخش اول این سلسله نقدها گفتم که قصد دارم “برنامه ده ماده ای” سازمان مجاهدین را بند به بند نقد کنم. در این بخش به بند ۲ این “برنامه ده ماده ای” می پردازم. در این بند آمده است: “۲- ما خواهان يك نظام كثرتگرا و آزادی احزاب و اجتماعات هستيم. در ايران فردا (تأکید روی ایران) ما به كليه آزادیهای فردی احترام میگذاريم و بر آزادی بيان و آزادی كامل رسانهها و دسترسی بیقيد و شرط همگان به فضای مجازی تأكيد داريم.”
هر کسی که نیروهای سیاسی در ایران را دنبال کرده باشد، می داند که مجاهدین به نیروهای غیر از مجیزگویان خود چگونه برخورد میکند. چرا در ایران فردا؟ آیا ما حق نداریم بپرسیم چرا به نیروهای منتقد برنامه، مناسبات و برخوردهای شما، نه در ایران فردا، بلکه در خارج کشور و همین امروز بدتر از جمهوری اسلامی برخورد میکنید؟ چرا هر کسی که از شما جدا میشود و دهان به انتقاد میگشاید، برایش رسما پرونده “همکاری با رژیم آخوندی” میگشائید؟ حقیقت روشن جلوی جامعه این است که این جریان در حداقل ۳۵ سال گذشته، کوچکترین احترامی به هیچگونه آزادیای از هیچ کس و هیچ حزب و سازمانی، بجز به مجیزگویان خود در شورای ملی مقاومتش، نمیگذارد و همه منتقدین و مخالفین خود را بدون سند و مدرک و منطقی به رژیم جمهوری اسلامی منتسب میکند.
اگر صریحا نگویم این ادعای شما که “به کلیه آزادیهای فردی احترام می گذاریم و بر آزادی بیان و … تأکید داریم.” یک دروغ شاخدار و یک جوک بیمزهای بیش نیست، بخودم دروغ گفتهام! شما نه تنها به آزادی بیان دیگران کوچکترین احترامی نمیگذارید، بلکه تمام امکاناتتان را به کار میبرید که منتقد شما خفقان بگیرد. امیدوارم کسی از شما پیدا نشود بگوید که ما منظورمان در ایران و فردا است، نه امروز و خارج از ایران! چرا که این باعث آبروریزی هرچه بیشتری از شما خواهد شد.
۴ سپتامبر ۲۰۲۰
نمی توان در ایران آزاد شده فردا به مجاهدین اطمینان کرد
نقد برنامه ده مادهای مجاهدین (۳)
ناصر اصغری
در بند سه “برنامه ده مادهای” سازمان مجاهدین آمده است: “۳- ما در ايران آزاد شده فردا، از لغو حكم اعدام دفاع میكنيم و نسبت به آن متعهديم.”
اولا جای خوشحالی است که جنبش علیه مجازات اعدام در ایران چنان توده گیر شده است که سازمان مجاهدین هم نتوانسته است به آن بیاعتنائی بکند. اما یکسری از مسائل را نمیتوان به فردا موکول کرد. میتوان جریاناتی را در برخورد فعال و یا پاسیو به یکسری از مسائل حاد در جریان در جامعه سنجید. چرا یک جریانی که هوس حکومت کردن در سر دارد همین امروز بر علیه مجازات اعدام در جمهوری اسلامی مبارزه نمیکند؟ هر روزه هزاران نفر در گوشه و کنار دنیا بر علیه حکم اعدام در ایران به خیابان آمده و اعتراض میکنند. سازمان مجاهدین در این اعتراضات دیده نمیشود. صدها کمپین در شهرهای مختلف اروپا و آمریکا بر علیه احکام سنگسار، اعدام و دیگر مجازات شنیع اسلامی مثل دست و پا قطع کردن هر روزه در جریان هستند، اما سازمان مجاهدین را کسی در هیچ جای این کمپینها نمیبیند. اطلاعیه و اعلامیهای بر علیه این مجازات صادر نمیکند.
هیچ جریانی را نمیتوان بر مبنای آنچه را که خود ادعا میکند سنجید. عملکرد امروز آن آینهای از برنامه فردای آن است.
سازمان مجاهدین خلق یک جریان مذهبی اسلامی است و اعدام و حذف فیزیکی جزئی از باورهای اسلامیون است. هیچ کس نمیتواند و نباید به وعدههای یک جریان اسلامی، که نه برای لغو حکم اعدام امروز اعتراضی میکند و همچنین حذف فیزیکی و اعدام رکنی از باورهای مذهبی اش است، اطمینان بکند.
۷ سپتامبر۲۰۲۰
وعده مسخره مجاهدین درباره جدائی دین از دولت
نقد برنامه ده مادهای مجاهدین (۴)
ناصر اصغری
در ادامه نقد “برنامه ده مادهای” سازمان مجاهدین، اجازه بدهید نگاهی بیاندازیم به بند ۴. در این بند آمده است: “۴- مقاومت ايران از جدايی دين و دولت، دفاع خواهد كرد. هرگونه تبعيض در مورد پيروان كليه اديان و مذاهب، ممنوع خواهد بود.” این وعده “دفاع خواهد کرد” از بسیاری از بندهای دیگرش پوچتر است. الان که دفاع نمیکند. در همان مجامعشان در خارج کشور فعلا همه چادر و چاقچور سر میکنند؛ حج میروند و به دور کعبه میگردند؛ در ماه رمضان روزه میگیرند؛ در ماه محرم چراغهای قرارگاههایشان را خاموش میکنند و سینه میزنند؛ هنوز همدیگر را برادر و خواهر صدا میزنند، و برنامههای تلویزیونیشان را با برنامههای قرآن خوانی مزین میکنند. تازه معلوم نیست “جدایی دین و دولت” یعنی چه؟! آیا منظور همان “جدایی دین از دولت” است؟ اگر هست همین را بگویند و اگرنه معلوم نیست چه هدفی پشت این عوض کردن “و” با “از” دارند.
اتفاقا از آنجا که مجاهد یک سازمان مذهبی اسلامی است، حتی اگر در آینده به پارلمانی هم راه بیابد، در برابر نیروهای لائیک قرار خواهد گرفت. در قرآن مجاهدین آمده است که دین اسلامشان و پیروان آن بر دیگر دینها و پیروان آنها ارجحیت دارد. در قرآن مجاهدین اگر کسی از اسلام به دین دیگر گروید، مجازاتش مرگ است. این وعده که در آینده دفاع خواهد کرد، یک تقیه اسلامی بیش نیست و مردم از این نوع دروغها دیگر خسته شدهاند.
مجاهدین حتی وعده نمیدهد که تبعیض بر علیه آنانی که برای هیچ مذهبی ترهای خرد نمیکنند را ممنوع خواهد کرد.
مجاهد یک فرقه مذهبی اسلامی است که همانند هر فرقه دیگر اسلامی دروغ میگویند و تقیه میکنند و درست به همین دلیل هم کسی به هیچ وعدهای از آنها کوچکترین اعتنائی نمیکند و جدی نمیگیرد.
۹ سپتامبر ۲۰۲۰
زن و مجاهد
نقد برنامه ده مادهای مجاهدین (۵)
ناصر اصغری
در ادامه نقد برنامه ده مادهای سازمان مجاهدین به بند مربوط به وعده برابری حقوق برابر برای زنان و مردان میرسیم. در این بند آمده است: “۵- ما به برابری كامل زنان و مردان در كليه حقوقسياسی، اجتماعی و مشاركت برابر زنان در رهبریسياسی، معتقديم و هر گونه اَشكال تبعيض عليه زنان، ملغی خواهد شد و آنان از حق انتخاب آزادانه پوشش، ازدواج، طلاق، تحصيل و اشتغال، برخوردار خواهند بود.”
آیا مجاهدین واقعا به برابری زنان و مردان در کلیه حقوقی که اسم برده است، اعتقادی دارد؟ آنچه که تا بحال از این جریان دیده ایم، نشانه ای از اعتقاد و باور به این ادعا نیست. مجاهد و یا هر جریان دیگر را می توان با دو معیار سنجید؛ ۱) آنچه را که هم اکنون در صفوف خود پراتیک می کند، و ۲) باور و اعتقادات مذهبی ای که راهنمای عمل آن جریان است. درباره “انتخاب آزادنه پوشش، ازدواج، طلاق، تحصیل و اشتغال” واضح است که مجاهد یک جریان مذهبی اسلامی است و قرآن، نهج البلاغه و احادیث اسلامی راهنمای عمل این جریان خواهند بود. در اسلام ازدواج و طلاق یک زن به اجازه مرد ربط دارند. پوشش مذهبی هم حجاب، چادر و چاقچور است. همین امروز هم مریم رجوی بدون پوشش اسلامی، بدون روسری کامل که موهایش را بطور کامل بپوشاند، در هیچ مجلسی شرکت نمیکند و جلوی هیچ دوربینی قرار نمیگیرد. کودک را از مادر جدا میکنند، و زن و مرد با مناسکهای عجیب و غریبی از هم جدا نگه داشته میشوند.
تا آنجا که به جامعه فردا برمیگردد، هیچگونه تضمینی نیست که مجاهد از باورهای اسلامی امروز خود تغییر رأی داده و به عرف سکولار و عدم دخالت در زندگی خصوصی افراد تغییر مسیر بدهد. هیچ ادعای بیپایه و تضمینی از مجاهدی را که در فضائی کاملا ضدمذهبی جامعه ایران، سفت و سخت به اسلام و باورهای خردجالی و قایم شدن مهدی در چاهی چسبیده است، نباید قبول کرد. هر آنچه که مجاهد امروز میگوید از سر مصلحت روز است. دروغ میگویند، پاپوش میدوزند، شلوغ و پلوغ میکنند که منتقد و کنجکاوی به موضوع خاصی را مرعوب کنند.
۲۰ سپتامبر ۲۰۲۰
قانون شریعت اسلامی ادامه دارد
نقد برنامه ده مادهای مجاهدین (۶)
ناصر اصغری
در ادامه بندهای وعده داده شده در “برنامه ده مادهای مجاهدین”، در بند شش آمده است: “۶- ايران فردا، كشور عدالت و قانون است. ما خواهان ايجاد يك نظام قضايی مدرن، مبتنی بر احترام به اصل برائت، حق دفاع، حق دادخواهی، حق برخورداری از محاكمه علنی و استقلال كامل قضات هستيم. همچنين قانون شريعت آخوندی، در ايران فردا جايی نخواهد داشت.” کل این بند دارای اشکالات اساسی و وعدههای بیمالیات است، اما من فقط به آن کلک اسلامیای که در این بنده آمده و همه احتمالات مثبت دیگر را بر باد میدهد، تازه اگر کسی اصلا بتواند چیز مثبتی در آن پیدا کند، که همان اشاره به “قانون شریعت آخوندی” است اشاره میکنم تا نشان دهم کل “قانون” در ادبیات مجاهدین همان قانون اسلامی است.
این “برنامه …” نمیگوید که از نظر آنها سیستم قضائی ایران زیر حکومت مجاهدین یک سیستم قضائی سکولار است. میگوید که “قانون شریعت آخوندی” نمیباشد! واقعا خیلی روحیه مرد رندی میخواهد که کسی فکر کند می تواند احدی را با اینگونه بازی با کلمات فریب بدهد. شما تمام این برنامه کذائی را زیر و رو کنید چیزی، حتی ضمنی هم از غیرمذهبی بودن سیستم حکومتیشان نمیبینید. هیچجا نمیگوید که مجاهد به چیزی به نام “مذهب رسمی” باور ندارد. و از آنجا که مجاهد یک سازمان مذهبی – اسلامی شیعه است، “قانون شریعت آخوندی” را با قانون شریعت اسلامی از نوع دیگری، لابد “قانون شریعت شریعتی” عوض خواهد کرد.
اجازه بدهید به یک نکته هم، که در تمام بندهای این “برنامه ده مادهای” دیده میشود اشاره کنم. کل چهارچوب این “برنامه” بر وعدههایی استوار است که هیچگونه تضمین اجرائی برای آن حتی وعده هم داده نشده است. چرا باید کسی وعدهای مثل یک “نظام قضائی مدرن” را از یک جریان اسلامی، که حتی وعده بیتضمین هم درباره لغو مذهب رسمی کشور نمیدهد، قبول کند؟! از کجا معلوم که “استقلال کامل قضات” در سیستم فکری مجاهدین هم ادعای پوچی مثل استقلال قوه قضائیه جواد ظریف نیست؟! در هیچ کجای این “برنامه” تضمینی برای اراده مستقیم تودهها در نظر گرفته نشده و الحق وعدهای هم نمیدهد!
واقعیت این است که سازمان مجاهدین کوچکترین اعتباری، نه از نظر سابقه و تجربه و نه از لحاظ تئوری و برنامه، از خود برجای نگذاشته که کسی حتی به فکر اعتماد کردن به آن هم باشد.
۲۷ سپتامبر ۲۰۲۰
مجاهد حقی برای رفع تبعیض ملی قائل نیست
نقد برنامه ده مادهای مجاهدین (۷)
ناصر اصغری
مجاهدین خلق در بند ۷، “برنامه ده ماده ای مجاهدین” برای بریدن از وضعیت کنونی، حتی وعده خشک و خالیای که در بسیاری از مادههای دیگر داده است را هم نمیدهد. با هم نگاهی بکنیم به این بند. “۷- ايران فردا كشور احترام به حقوق بشر است. ما متعهد به «بيانيه جهانی حقوق بشر» و ميثاق ها و كنوانسيونهای بينالمللی از جمله: «ميثاق بينالمللی حقوق مدنی و سياسی»، «كنوانسيون عليه شكنجه» و «كنوانسيون حذف كليه اشكال تبعيض عليه زنان» میباشيم.
ايران فردا، كشورِ برابری همه مليتهاست. ما بر خودمختاری كردستان ايران كه طرح آن را شورای ملی مقاومت تصويب كرده، تأكيد داريم. زبان و فرهنگ هموطنان ما از هر مليتی كه هستند، در زمره سرمايههای انسانی تمام مردم اين كشور است كه بايد در ايران فردا ترويج شود و گسترش پيدا كند.”
در بخش اول این بند که یکسری ادعاهای حقوق بشری اما بیتضمین و بیمالیات را از اینجا و آنجا کپی کرده، در بخش دوم آن کلا زیر همان ادعاها هم میزند. قبلا هم گفتم که این جریان یک جریان اسلامی – شیعی اثنی عشری است و در هیچ کجای آن حرفی از لغو مذهب رسمی به میان نیامده و این یعنی زدن زیر همه چیز، یعنی یک حکومت مذهبی از نوع جمهوری اسلامی دیگری و امثالهم. در بخشهای پیشین هم گفتم که نمیتواند حقوق برابر برای زنان را عملی کند، برای اینکه در کتب مقدسشان زن رسما نصف مرد تعریف شده است، عدول از آن کفر است و قابل پیگیری و مجازات!
در بخش دوم این بند که از “ملیتها”ی ایران حرف میزند، فقط وعده خودمختاری میدهد! اگر در گوشهای از ایران، مثلا در کردستان، مردم این منطقه تصمیم به جدائی از ایران گرفتند، تکلیفشان با “ایران فردا” مجاهدین چه میشود؟ مردم! از همین الان این را بدانید که نیروئی که حق جدائی را برای مردم یک بخش از ایران که خودشان را متفاوت تعریف میکنند و به هر دلیلی نخواستند در چهارچوب آن کشور زندگی کنند را قبول نمیکند و حتی همان وعدههای بی تضمین و بی مالیات هم نمیدهد، یعنی راه را از همین امروز، که هشتش گرو نه اش است، برای لشکرکشی و سرکوب و روز از نو روزی از نو را باز گذاشته است. همه حکومتهای سرکوبگر که تا به امروز بر مردم ایران حکومت کردهاند، از رضاخان قلدر گرفته تا محمدرضا شاه و تا جمهوری اسلامی، درباره “ملیتهای ایران” و “سرمایههای انسانی و زبان و فرهنگ” همین حرفهای پوچ و سرکوبگرانه مجاهدین خلق را طوطیوار تکرار کردهاند و در عمل زندگی را بر هر جنبنده ای که مخالف این وضعیت است را تباه کردهاند.
۱ اکتبر ۲۰۲۰
مجاهد حافظ تداوم برده داری نظام سرمایهداری است
نقد برنامه ده مادهای مجاهدین (۸)
ناصر اصغری
بند ۸ از “برنامه ده مادهای مجاهدین” اعلام تداوم بردهداری سرمایهداری است. در این بند آمده است: “۸- ما مالكيت شخصی، سرمايهگذاری خصوصی و بازار آزاد را بهرسميت میشناسيم و اين اصل را پيشاروی خود داريم كه چه در اشتغال و چه در كسب و كار، تمام مردم ايران بايد از فرصتهای برابر برخوردار باشند.
از نظر ما ايران فردا كشور حفاظت از محيط زيست و احيای آن خواهد بود.”
اعلام وفاداری مجاهدین به بازار آزاد، دست آنها را جلو کارگران و جامعهای که بازار آزاد زندگیشان را تباه کرده، رو میکند. صرف اینکه جریانی جائی کلمه “برابر” و “برابری” را در برنامه و طرحش آورده باشد، چیزی از برابریای که جامعه میخواهد و دارد برایش میجنگد، نمیگوید. جریانی که حافظ مالکیت شخصی و بازار آزاد است؛ یعنی حافظ مالکیت سرمایهداران بر ابزار تولید و زندگی توده مردم برای تولید سود است، “اصل پیشاروی آن در برابری فرصتها در اشتغال و کسب و کار” یعنی تداوم رقابت! در بهترین حالت یعنی فرصتی آنجاست برای توده وسیعی که مسابقه بگذارند که به آن برسند. فقط یک شخص اول میشود. اینجا رتبه دوم آوردن به حساب نمیآید! اینطوری در نظر بگیرید که سرمایهداری آگاهی برای یک استخدام یک کارگر درج کرده و ۵۰ نفر تقاضا میکنند. وعده مجاهدین میگوید که در تقاضا برای این کار، همه برابرند! عجب سخاوتمند است این برنامه مجاهدین!؟
توصیه دوستانهای به کسانی دارم که زمانی بخاطر وعدههای جامعه “بیطبقه توحیدی” که یک نوع سوسیالیسم مذهبی بود به سازمان مجاهدین روی آورده بودند. و آن اینکه در این بازار آزاد و مالکیت شخصی و امثالهم در برنامه مجاهدین تعمق کنند. این جریان دارد از همین امروز که در اپوزیسیون است، وعده تداوم استثمار را به شما میدهد! کمربندهای ریاضت اقتصادی را سفت و سخت ببندید.
“حفاظت از محیط زیست” هم یک شعار پوچ و بیمایهای بیش نیست. نظامی که بر پایه بازار آزاد و مالکیت خصوصی بر وسایل تولید استوار است، اصل همان استخراج ارزش اضافه و سود است و محیط زیست و بهبود و رفاه زندگی انسانها در خدمت همان اهداف بازار آزاد است. برای حفاظت از محیط زیست، برای رفاه و آسایش و برای برابری واقعی، جامعه به پا خواسته ایران نمیتواند به بازار آزاد و مالکیت خصوصی بر وسایل تولید رضایت بدهد.
۷ اکتبر ۲۰۲۰
سیاست خارجی مجاهدین نمی تواند برعکس باورهای مذهبی آن باشد
نقد برنامه ده مادهای مجاهدین (۹)
ناصر اصغری
بند ۹ “برنامه ده ماده ای مجاهدین” مربوط به سیاست خارجی فردای آن جریان است. در این بند آمده است: “۹- سياست خارجی ما مبتنی بر همزيستی مسالمتآميز، صلح و همكاریهای بينالمللی و منطقهای و احترام به منشور مللمتحد خواهد بود.”
سازمان مجاهدین یک جریان اسلامی است، مثل حزب مشارکت اسلامی، مثل سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، مثل حزب اردوغان و امثالهم. فرض را بر این می گذاریم که دولتی را که مجاهدین در آن شراکت دارد، یک دولت پارلمانی است که مجاهدین در آن اکثریت کرسی ها را به خود اختصاص داده است. از آنجا که مجاهدین یک جریان مذهبی – اسلامی است، سیاست خارجی آن سیاستی خواهد بود بر مبنای باورهای مذهبی خدشه ناپذیر آن. اگر مثل رژیم اسلامی ایران و دولت آل سعود دولتها را برای بستن چاپخانه ها و مجلات ضدمذهبی زیر فشار نگذارد، در مقابل حمله به، و ترور آنها یا هورا خواهد کشید و یا در بهترین حالت ممکن سکوت خواهد کرد. نقد و مسخره کردن باورهای اسلامی در فرانسه و دانمارک را بر نخواهد تابید و سر بریدن معلم تاریخ را محکوم نخواهد کرد. همین حالا هم اینگونه است. مجاهدین در شورای ملی مقاومتش نیروی اول است و سیاستهای این شورا، داخلی و خارجی آن، سیاستهای مجاهدین خلق هستند.
“همزیستی مسالمت آمیز” با یک نیروی اسلامی در منطقه ای به حساسیت خاورمیانه یک جوک بی مزه ای بیش نیست. سر کار آمدن یک نیروی مذهبی دیگر در خاورمیانه، فقط بر درد و آلام مردم در این منطقه خواهد افزود. یک نیروی اسلامی مثل اخوان المسلمین، داعش، بواکوحرام، نئوعثمانی ها و غیره، خود آتش بیار معرکه هستند و امثال آنها در آینده هم (مجاهدین خلق و شورای ملی مقاومتش) خواهند بود. و درست به همین دلیل و تجربه ۴ دهه حکومت اسلامی در ایران و وحشی گری نیروهای اسلامی در این منطقه، پاشنه آشیل مجاهدین اسلامی بودن آن است.
۱۹ اکتبر ۲۰۲۰
مجاهد آلترناتیو توده های انقلابی نیست
نقد برنامه ده مادهای مجاهدین (۱۰ و پایانی)
ناصر اصغری
در سلسله نقدهایی که به “برنامه ده ماده ای مجاهدین” شد، سعی کردم نشان دهم که مجاهدین، بخصوص از آنجا که یک فرقه مذهبی – اسلامی است، آلترناتیو توده هایی نیست که عزم جزم کرده اند رژیم اسلامی را بیاندازند. مذهب از آنجا که پدیده روبنائی روابط اقتصادی پیشاسرمایه داری است، برای حکومت کردن در دنیای امروز مجبور است سرکوب فیزیکی بکند. هیچ نیروئی نمی تواند ادعا کند که به حقوق برابر زنان، به آزادیهای سیاسی، به لغو مجازات شکنجه و اعدام، به قانون لائیک، به لغو تبعیض بر علیه اقلیتهای ملی، مذهبی و امثالهم پایبند باشد، در عین حال یک نیروی اسلامی باشد. روی وعده “همزیستی مسالمت آمیز” هیچ نیروئی که اسلامی است نمی توان کوچکترین حسابی باز کرد. نیروی سیاسی در قدرت فردا یا باید قوانینش را از روابط امروزی بین انسانها الهام گرفته باشد، یا از باورهای مذهبی ای که ریشه در هزاران سال پیش دارند. حتی وعده یک کشور “غیراتمی و عاری از سلاحهای کشتار جمعی” (بند ۱۰ “برنامه ده ماده ای مجاهدین”) از مجاهدین را هم نمی توان جدی گرفت. مجاهدین یک فرقه اسلامی شیعه دوازده امامی است که دروغ و تزویر شرعی تحت عنوان “تقیه” از مهمترین ستون های باور آن است. نزدیک به بیست سال است که حتی از کادرهای بلندپایه سازمان مجاهدین هم از در قید حیات بودن رهبر آن سازمان اطلاعی ندارد!
سازمان مجاهدین نمی تواند آلترناتیو توده های انقلابی ای باشد که هیولای اسلامی را سرنگون کرده اند. روابط درونی همین امروز این سازمان، که هشتش گرو نهش است، روابطی غیرانسانی، سلسله مراتب ارباب و رعیتی است که برای جان انسان کوچکترین ارزشی قائل نیست. هنوز هم زنان این سازمان حاضر نیستند با مردان دست بدهند. شیخ سعود که به مریم رجوی دست می دهد، او دستش را مثل احمدی نژاد عقب می کشد! هیچ جامعه ای آگاهانه از چاهی خودش را به چاله ای نمی اندازد. این آن وعده ای است که مجاهدین به توده های مردم می دهد.
۲۰ اکتبر ۲۰۲۰