“طرح جمع آوری کودکان کار” باید متوقف شود. صدها کودک دستگیر شده باید فورا آزاد شوند.

در هفته های اخیر شهرداری و بهزیستی تهران به همراه 16 دستگاه حکومتی “طرح جمع آوری کودکان کار” در تهران را به اجر اگذاشته اند.در طول این مدت بیش از 400 کودک کار دستگیر ودر ٣ بازداشتگاه ،«مرکز یاسر، بعثت و شهدای افسریه»  تحت نظر بهزیستی تهران قرار گرفته اند. به گفته مقامات بهزیستی حدود ۴۰۰ کودک از اول هفته گذشته تاکنون در تهران جمع‌آوری شده‌اند که در این میان کودکان افغانستانی به «اردوگاه ورامین» و کودکان ایرانی نیز به دو «مرکز یاسر و بعثت »ارجاع شدند.دستگاههای حکومتی در توجیه دستگیری کودکان کار مدعی شده اند:” از آنجا که این کودکان موقع روبرو شدن با ماموران و گشتهای شهرداری و بهزیستی فرارکرده اند، دستگیر شده و به این مراکز منتقل شده اند”.

در این میان خانواده های کودکان دستگیر شده در چند روز گذشته دنبال پیدا کردن فرزندانشان بوده و بارها به شهرداری وبهزیستی و مراگز نگهداری کودکان دستگیر شده مراجعه کرده و هنوز موفق به دیدار با بچه های دستگیرشده شان نشده اند.

برخوردهای وحشیانه و سخت گیریهای بهزیستی و 16 دستگاه نامبرده حکومتی به این دستگیرشدگان باعث اعتراض این خانواده ها شده است. خانواده های کودکان دستگیر شده در چند روز گذشته هر روز به مراکز یاد شده مراجعه کرده  تا جویای حال  بچه هایشان بشوند. بهزیستی و شهرداری تا به امروز اجازه دیدار خانواده با کودکان شان را نداده است.

لازم به توضیخ است که مراکز یاد شده بهزیستی شبیه اردوگاههای اجباری با کمترین امکانات و بدترین شرایط برای کودکان دستگیر شده می باشد. به اعتراف برخی باندهای حکومتی اذیت و آزار، سوء استفاده های جنسی، مفقود شدن کودکان در این مراکز، امری عادی می باشد.

در این میارن روز یکشنبه مقامات حکومت در تهران اعلام کردند که کودکان دستگیر شده افغانستانی به مرزهای «دوغارون و میلک» انتقال داده خواهند شد تا با همکاری دولت افغانستان به این کشور عودت داده شوند. درمیان  کودکان دستگیر شده کودکانی هستند که اقامت دائم ایران را داشته و تنها جرمشان کار کردن بوده است.

علیرغم اعتراضات گسترده در مدیای اجتماعی و اعتراضات هر روزه خانواده های کودکان دستگیر شده هنوز 400 کودک دستگیر شده در اردوگاههای بهزیستی زندانی بوده و آزاد نشده اند. خانوده ها نگران و سردرگم  صبح تا شب در مقابل مراکز یاد شده بهزیستی تجمع کرده و خواهان دیدار با کودکانشان می باشند، که ماموران بهزیستی مانع  میشوند.

در برابر سیاستهای ضد کودک و ضد انسانی بهزیستی و شهرداری و 16 دستگاه حکومتی که این حملات را به کودکان کار سازمان داده اند، باید یک اعتراض مردمی و وسیع و گسترده را سازمان داد.

سازمانها و فعالین مدافع  حقوق کودک نباید نظاره گر این جنایت سازمانیافته حکومت در حق به این کودکان باشند. باید اطلاع رسانی وسیع کرد. باید در برابر مراکز نگهداری کودکان دستگیر شده تجمع و اعتراض کرده و خواهان آزادی وباز گرداندن این کودکان به خانواده هایشان شد. دفاع از حقوق کودک ملیت و نژاد نمی شناسد. همه این کودکان قربانیان سیستم وحشی سرمایه داری اسلامی و فقر تحمیل شده از طرف جمهوری اسلامی بر جامعه ایران می باشند.  صدها هزار کودک کار در ایران تحت بدترین و ضد انسانی ترین شرایط ناچار به کار شده و نان آور خانواده هایشان شده اند. جمعیت بزرگی که هر روز مورد وحشیانه ترن حملات حکومت در محل کار و خیابان قرار دارد.

جای این کودکان در کارگاه و کار در خیابان نیست. برخوردای از یک زندگی با امکانات واستانداردهای لازم، حق تحصیل و اقامت، حق بی چون چرای این کودکان می باشد.کار کودک باید ممنوع شود.حملات وحشیانه بهزستی و حکومت به کودکان کار شدیدا محکوم است. “طرح جمع آوری کودکان کار” باید فورا برچیده شود. همه کودکان دستگیر شده باید به خانواده هایشان برگردانده شوند.

جمهوری اسلامی و سیاستهای ضد کودک و ضد انسانی اش عامل بوجود آمدن پدیده کودک کار می باشد. طبیعی است که جمهوری اسلامی براحتی تن به این مطالبات نخواهد داد. تنها زور اعتراض، همبستگی و مبارزه خانواده های کودکان دستگیر شده و حمایت مردم ایران از این اعتراضات برحق میشود؛ جلوی تعرض حکومت به کودکان کار را گرفت و کودکان دستگیر شده را آزاد کرد.

محمد شکوهی

27 شهریور 1396، 19 سپتامبر 2017