عبدل گلپریان: بازتاب آتش سوزی ها در ترکیه

انترناسیونال 932

طی روزهای گذشته بسیاری از مناطق کشور ترکیه دچار حریق شد که همچنان ادامه دارد. این آتش سوزی علاوه بر گرفتن جان تعدادی از اهالی این مناطق، سوختن و از بین رفتن خانه و کاشانه و دام هایشان، محیط زیست زیبای این مناطق را بطور جبران ناپذیری از بین برد.
این واقعه تنها مختص به مناطق جنگلی ترکیه نبود بلکه جنگلهای مناطقی از یونان و ایتالیا نیز دچار حریق شدند. در برخی دیگر از کشورها از جمله آمریکا، استرالیا، و … آتش سوزی دارد به جان محیط زیست می افتد. به دلیل ارجحیت سود و سرمایه برای دولتهای سرمایه داری، زیستگاه انسان همچون خود انسان مورد آماج سیاست سود، حرص و طمع یک درصدیها در همه کشورها قرار گرفته است. اما در ایران تحت حاکمیت رژیم اسلامی مسئله آتش سوزی مناطق جنگلی متفاوت از هر جای دیگر است.

پیشگیری از آتش سوزی و پیشگیری از نابودی محیط زیست امری ساده و کاملا قابل مهار است بشرطی که سود محور سیاست ها نباشد. اما اگر آتش سوزیها در همه جا به دلیل اولویت سود و سرمایه مفتخوران سرمایه در قبال محیط زیست است، در ایران تحت حاکمیت لاشخوران اسلامی نابودی عمدی یک جامعه به تمام معنا است. در حاشیه آتش سوزی های اخیر در ترکیه، کاربدستان هر دو رژیم اسلامی در ایران و ترکیه تلاش کردند تا بر بستر این فاجعه زیست محیطی بهره برداریهای خود را بعمل آورند.

نقش حاکمان در کشورهای اسلام زده در چنین مواردی با قوانین و تعهدات بین المللی در قبال جان و مال ساکنان کشورهای صدمه دیده بسیار متفاوت است. اهدای هواپیمای آب پاش از سوی حکومت اسلامی برای مهار آتش سوزی در ترکیه ابدا از این دست نیست. این نوع به اصطلاح کمکها مطلقا در چهارچوب روابط تعریف شده برای نجات مردم و یا مسئولیت پذیری در قبال محیط زیست نیست.
هدف حکومت اسلامی از این نوع فیگورهای کمکی کاملا سیاسی و ایدئولوژیک است. قطعا باید به همه مردم آسیب دیده در ترکیه و حتی یونان و ایتالیا کمک دیگر دولتها سرازیر شود اما نمایش کمکی رژیم اسلامی مطلقا در چهارچوب کمکهای انسان دوستانه نمی گنجد. حکومت اسلامی در حالی چنین ژست ارسال کمک به ترکیه را می گیرد که در ایران آتش سوزیها نه مقطعی بلکه بطور دائمی از شمال تا جنوب و از غرب تا شرق کشور در جریان است و اگر تا کنون از خودگذشتگی های مردم مناطق مختلف و فعالین محیط زیست نمی بود تا کنون جغرافیای کشور به تلی از خاکستر تبدیل شده بود.

مانور سیاسی و ایدئولوژیک حکومت آنجا بیشتر نمایان و آبرو باخته تر می شود که طی سالهای متمادی فعالین دفاع از محیط زیست و کسانی که تلاش می کنند با سازماندهی نیروهای مردمی هرگونه آتش سوزی جنگلها را مهار کننده با تعقیب، دستگیری و صدور حکم زندان روبرو می شوند. بنابراین قیافه گرفتن حکومت اسلامی با ارسال یک فروند هواپیمای آب پاش به ترکیه، نه بخاطر عطف توجه به مردم مصیبت دیده و یا عطف توجه به محیط زیست در این کشور بلکه بخاطر روابط و مناسبات حکومت اسلامی با دولت اردوغان در چهارچوب بده و بستان های سیاسی و هم جنس بودن هر دو دولت اسلامی حاکم بر ایران و ترکیه است. کارنامه این دو حکومت اسلامی در ضدیت با شهروندان اکنون دیگر در سطح بین المللی نیز شهره خاص و عام است.
مسئله دیگری که در همین رابطه لازم است به آن اشاره کرد خشنودی جریانات ناسیونالیست از این رویداد است. اگر جان و مال و زندگی مردم برای هر دو حکومت اسلامی در ایران و ترکیه ارزش ندارد، جریانات و نیروهای قومی نیز با اینگونه احساسات قوم گرایانه، راسیستی و ضد انسانی خود، در صف حاکمان ایران و ترکیه جای دارند. اینها اگر در قدرت بودند در اوج نژادپرستی همان عملی را انجام می دادند که حاکمان آلمان نازی در قبال یهودیان انجام دادند.
اکنون در مقطعی از تاریخ زندگی انسان بسر می بریم که گنداب و تعفن اسلامی، فاشیسم و نژادپرستی از منظر افکار عمومی در سطح جهانی پدیده هایی مذموم، ضد انسان و جنایتکارانه محسوب می شوند. در آستانه سومین دهه از قرن بیست و یک این پدیده های شوم و ضد انسانی از کمترین جایگاهی برخوردار نیستند.
بحران و بن بست سیاسی و اقتصادی نظام سرمایه داری در قرن بیست و یک نشان داده است که قابلیت نابودی کره زمین و تباهی زندگی انسان بر روی زیستگاه خود را دارد. پاسخ قطعی و نهایی به این همه تباهی و ویرانگری که محصول نظام سرمایه داری و محصول جریانات و نیروهای کپک زده اسلامی حاکم و غیرحاکم است، تلاش و مبارزه برای برقراری یک جامعه آزاد، برابر و انسانی است.