مدیر خانه هنر شهر بوروس در سوئد باید استعفا بدهد! حسن صالحی

زنی هنرمند از ایران، صدف احمدی، در قراردادی با خانه هنر بورس در سوئد قرار بود به مناسبت سالگرد انقلاب ژینا و قتل حکومتی وی نمایشگاهی متشکل از ۴۰ تابلو و حدود ده مجسمه‌ آویخته بتونی از زنان پوشیده در چادر به نمایش بگذارد ولی با حذف بخشی از این نمایشگاه از سوی مدیر فرهنگی شهر بوروس روبرو شد. آن بخشی که که مورد حذف و سانسور قرار گرفته است از قضا همان ده مجسمه ای است که قرار بود توضیح دهد که چگونه زنان با تحمیل حجاب اسلامی بدنشان به کنترل درآمد تا آزادانه نگردند، ورزش نکنند، به ورزشگاه نروند، دوچرخه سواری نکنند، انتخاب نکنند و حق دیده شدن نداشته باشند و در بتونی از قوانین و مقررات متحجر اسلامی اسیر باقی بمانند. قرار بود این مجسمه ها در سرسرای عمومی خانه فرهنگ شهر بوروس به نمایش گذاشته شود ولی خانم “ایدا بورن”، مدیر فرهنگی شهر بورس، با این استدلال که “به نمایش گذاشتن مجسمه ها در سرسرای عمومی می تواند با توجه بحران‌های ناشی از قرآن‌سوزی تحریک کننده باشد و برای عموم خطر بیا فریند” آنها را سانسور کرد.


این تصمیم با انتقادهای زیادی در سوئد روبرو شد و “ایدا بورن” برای خنثی کردن اثرات این افتضاح سیاسی پیشنهاد محل دیگری را برای دایر کردن این قسمت از نمایشگاه ارائه داد که به دلیل نامناسب بودن محل مورد قبول هنرمند قرار نگرفت.
بدون شک تصمیم برای حذف بخشی از نمایشگاه صدف احمدی برای آنکه در معرض انظار عمومی قرار نگیرد مصداق مسلم سانسور و کرنش شرم آور در مقابل جریانات اسلامی است. زنان در ایران برای مقابله با حجاب اجباری اسلامی روزانه هزینه های زیادی می پردازند و اینجا در سوئد “آزاد و دمکراتیک” مدیر فرهنگ یک شهر به دلیل ترس از اسلامی ها حاضر نمی شود حتی در قالب به نمایش گذاشتن عمومی چند مجسمه نمادین به چالش حجاب اجباری برود. مدیر فرهنگی شهری که نمی تواند حافظ آزادی بی قید و شرط هنر باشد و از قدرت چالش برانگیز هنر وحشت دارد مفت هم نمی ارزد و باید کنار گذاشته شود.لازم است که گفته شود که در بهار سال جاری این نمایشگاه در سه شهر فرانسه بدون هیچگونه محدودیتی به نمایش گذاشته شده بود. در سوئد نیز خوشبخته افکار عمومی و شخصیتهای سیاسی زیادی با تصمیم مدیر امور فرهنگی شهر بورس شدیدا به مخالف برخاسته اند. از این رو تصمیم خانم “ایدا بورن” که علیرغم این انتقادات گسترده همچنان می خواهد دل کسانی را بدست بیاورد که از ارتجاع اسلامی و حجاب دفاع می کنند، مخالف ارزش های سکولار و دمکراتیکی است که شهروندان سوئدی بدان باور دارند.
خانم “ایدا بورن” اینجا سوئد است و نه جمهوری اسلامی ایران. سانسور و کار ممیزی کار حکومت های دیکتاتور و سرکوبگر است. حق ندارید به این شیوه های دیکتاتورمنشانه متوسل شوید. یا تصمیم خود را پس بگیرید و اجازه دهید نمایشگاه طبق توافق قبلی بدون هیچ اما و اگری برگزار شود و یا از پست خود استعفا دهید!

اینرا هم بخوانید

به یاد فرامرز اصلانی– حسن صالحی

مندرج در ژورنال شماره ۶۸۵ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده …