مراسم یادبود محمد جراحی در تهران

برابر اعلام قبلی، مراسم یادبود زنده یاد محمد جراحی، کارگر مبارز – عضو کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری – و زندانی سیاسی سابق که در اثر بی توجهی عامدانه ی زندانبانان، به سرطان دچار شد و هفته قبل جان باخت، در سالن سرای محله ی ساعی در روز پنجشنبه ۲۰ مهرماه از ساعت ۶/۳۰ تا ۸ عصر برگزار شد. 
در این مراسم که شماری از کارگران و جوانان و دانشجویان شرکت داشتند، داوود رضوی یکی از اعضای ارشد سندیکای کارگران اتوبوسرانی تهران و حومه در سخنانی از وضعیت کارگران معترض یاد کرد و با گرامیداشت یاد و خاطره محمد جراحی، نسبت به وضعیت خطرناک رضاشهابی هشدار داد و ضمن انتقاد از رفتار غیر انسانی سازمان زندان ها، از کارگران و تشکل ها خواست که برای آزادی این کارگر مبارز لحظه ای کوتاهی نکنند.
وی به نقل از همسر رضاشهابی که صبح امروز با رضاشهابی ملاقات کرده بود، خبر داد که رضا شهابی حاضر نشد با دستبند و پابند به بیمارستان اعزام شود و زندانبانان هم به او گفته اند که پس باید کتبا اعلام کنی که از اعزام به بیمارستان صرف نظر کرده ای و اتفاقا شهابی از این کار هم خودداری کرد و به زندان برگردانده شد.
سپس یکی از دانشجویان پشت میکروفن قرار گرفت و در سخنانی پرشور، به استبداد و فقر و فاقه ی تحمیل شده به طبقه ی کارگر تاخت و رهایی از این وضعیت را در گروِ اتحاد عمل همه ی فعالان و کارگران دانست. وی با یادکرد از محمد جراحی و مرگی که به او تحمیل شده است، سازمان زندان ها را مسبب مرگ جراحی، شاهرخ زمانی، کورش بخشنده و . . . معرفی کرد و از تشکل های کارگری و طبقه ی کارگر خواست که برای خاتمه دادن به این وضعیت ستمگرانه چاره ای بیندیشند. او در بخشی از سخنانش گفت: « تا کی باید شاهد مرگ عزیزان مان باشیم؟ همان طور که استبداد برای سرکوب ما از بیشترین امکانات خود استفاده می کند، مردم هم باید با همبستگی و اتحاد جلوی سرکوب و کوچک کردن سفره های مان بایستیم. . . »
سخنران با اعلام این که به ما تذکر داده اند تا مراسم را زودتر پایان دهیم! و با یاد نام محمد جراحی به سخنانش پایان داد و فرصت برای نمایش فیلم از دست رفت.
و به این ترتیب، دوستان و یاران محمد جراحی با یاد او مراسم را ترک کردند.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
۲۰ مهر ۹۶