روزنه rowzane خبری – تحلیلی 
میزان حداقل دستمزد تعیین شده توسط شورایعالی کار و اعلام رقم تحقیر آمیز ۵ میلیون و ۳۷۰ هزار تومان از سوی آنان که به ادعای خودشان با همه مخلفاتش نهایتا ۸ میلیون میشود یک سرکوب مزدی آشکار است. این سناریوی تکراری و مسخره هر ساله است که در شورایعالی کار نمایندگانی از سوی دولت و کارفرما و تشکلهای خود ساخته حکومتی به اسم “کارگر” می نشینند و بر سر مزد ما کارگران تصمیم میگیرند. ما کارگران نه این بردگی را می پذیریم و نه به این دستمزدهای چندین بار زیر خط فقر تن میدهیم.
بعلاوه بر اساس مصوبه لایحه بودجه سال ۱۴۰۲ دولت بخشی از همکاران ما در نفت نیز که قراردادشان با دولت است، دستمزدشان فقط ۲۰ درصد افزایش می یابد و آنها حتی از میزان حداقل دستمزد حقیرانه تصویت شده توسط شورایعالی کار هم محروم هستند.
حکومت خود در مباحثاتش از سبد معیشت ۱۲ تا ۳۰ میلیونی در مناسبت های مختلف حرف زده است. آنوقت چشمش را به همه اینها می بندند و مزد ۵ میلیون تومانی را تعیین میکند. این در حالیست که در همان برنامه بودجه بیشترین بودجه به نیروهای سرکوب و مذهبی اختصاص یافته است. از همین رو ما نیز مانند دیگر همکارانمان بر افزایش بالای ۵۰ درصدی مزد در ردهای مختلف تخصصی تاکید میکنیم.
بر این نکته نیز خط تاکید میگذاریم و اعلام میکنیم که ما کارگران نه تنها در انتظار مرحمت شورایعالی کار، سازمان امور استخدامی، کار و رفاه اجتماعی، نمایندگان فرمایشی و هیچ نهاد و ارگان دیگری در بالا نبوده و نیستیم، بلکه مشروعیت و صلاحیت این سیستم را از اساس مردود، تمامی اقدامات و تصمیمات آن را بر علیه موجودیت خود و منزلت انسانی توده مردمی میدانیم.
همانطور که در بند ششم منشور مطالبات حداقلی ۲۰ تشکل که ما نیز حامی آن هستیم آمده، حقوق کارگران، معلمان، کارمندان و همه زحمتکشان شاغل و بازنشسته باید با حضور و دخالت و توافق نماینده‌های منتخب تشکلهای مستقل و سراسری آنان انجام گیرد و ما هرگونه تصمیم‌گیری از بالا برای خود و نشست‌های فرمایشی و فرمالیته را ناقض حقوق خود و توده محروم جامعه میدانیم و آنرا محکوم می‌نماییم.
ما نیز به اعتراضات علیه مصوبه مزدی شورای عالی کار می پیوندیم و در اعتراض به فقر و فلاکت و بردگی حاکم همراه با سایر تشکلهای صنفی و مدنی، حق اعتصاب و اعتراض را همصدا با فریاد #زنزندگیآزادی برای خود محفوظ میدانیم و به وقت مقتضی برنامه های اعتراضی خود را اعلام خواهیم کرد.
توان ما برگرفته از اتحاد ما و دستان ما کارگران و زحمتکشان در گلوی سیستم چپاولگر فاسد و ناکارآمد شما ،چپاول و غارت سرمایه های مادی و معنوی را پایان خواهد داد.
ما اشاره کرده بودیم که این خانه از پای بست ویران است !
بی عدالتی و تضییع حقوق کارگران و نادیده گرفتن شرایط زندگی سایر اقشار محروم و ستمکش جامعه، نه از تاریخ ۱۲ فروردین سال ۱۳۵۸ بلکه بیش از صد سال حکومت مستبدانی است که با استثمار حداکثری جامعه، سرمایه و منابع مادی – معنوی کشور را به انحصار خود در آورده و بر علیه منزلت انسانی، معیشت و رفاه توده مردم به خدمت گرفته اند ، همواره آنرا در جهت ایجاد شکاف طبقاتی ، تبعیضات اجتماعی، محرومیت و مستمند کردن هر روز بیشتر کارگران و کل جامعه، به کار گرفته اند…!
ما همانطور که در منشور ۲۰ تشکل اعلام کردیم با اعتراضات خود میخواهیم نقطه پایانی بر این صد سال توحش و بردگی بگذاریم.
زن زندگی آزادی تیشه ای بر ریشه این بربریت است!
⚙️ شورای سازماندهی اعتراضات کارگران غیر رسمی وزارت نفت (ارکان ثالث)
۸ فروردین سال ۱۴۰۲
