مهرنوش موسوی: سنتی یا لایف ستایل مدرن؟

در وبگردیهای آشپزخانه ای، متوجه شدم که هزاران ویدئو یا شایدم بیشتر، از داخل و خارج کشور وجود دارد که ملت آشپزی میکنند. اما نود درصد این آشپزیها هنوز که هنوز است سنتی است. منظورم از سنتی قدیمی است. انگار نه انگار که در زمینه فرهنگ غذایی هم در بیست سال اخیر واقعن یک انقلاب مهم فرهنگی رخ داده است. همچنان چلوکباب، استفاده از روغن و کره و شکر و درصد بالای هیدرات کربن با برنج و سیب زمینی و نان جزو فرهنگ غذایی این بازار عرضه غذاست. آدم تعجب میکند که سنت در خیلی از زمینه ها پس رانده شده، ایرانیها در خیلی از زمینه ها بخصوص با نقد مذهب، مردسالاری، کودک آزاری، حتی نقد خشونت به حیوانات و محیط زیست قدمهای بلندی به سوی مدرنیته برداشته اند اما لایف استایل غذاخوری هنوز مال دوران قاجار است. چرا؟

شاید بگویید یک دلیلش فقر و محرومیت و گرانی مواد غذایی است. اونوقت سوال من این است که خب کسانی مثل آشپزی با نیلوفر یا نوید، یا ….. که در خارج کشورند، اینها چرا کیلو کیلو روغن و کره و شکر مصرف میکنند؟ آقایی را دیدم مرغ را انداخت در یک قابلمه روغن داغ، یکساعت مرغ را سرخ کرد، بعد دوباره بیرون آورد با کره سرخ کرد، بعد تازه وقتی میخواست سرو کند باز هم کره رویش ریخت همراه این غذا هم زرشک با شکر و برنج است که جزو هیدرو کربن هاست. خب جنازه حیوانی را که میخورید، خودش کلی چربی دارد که پدر بدن را در می آورد تا آن را تجزیه کند. بعد تازه کره و روغن همینجوری هم میخورید که فقط عروق را تنگتر و تنگتر میکند. چون بدن نمیداند با این زباله چکار کند، درست زیر قلب و شش ها روی ارگانهای داخلی در شکمتان انبار می کند تا وقتی کمربندتان را می بندید لااقل ببینید که بدن هیچ کاری با این زباله ها نتوانسته بکند! انوقت چقدر این بدن انسان بایست سیگنال بدهد، آژیر بکشد و ما بیخیال آن باشیم؟

به اعتقاد من الان توی ایران به دو‌دلیل آدمها چاق و بیمار میشوند. یکی به دلیل حجاب. که بدن زن را تابو کرد و همراه زن به کل جامعه عدم احترام به بدن و زیبایی را تحمیل کرد. جوری که یک بیخیالی عمومی را از سویی و بازار بوتکس و جراحیهای زیبایی مصنوعی را موجب شد. یکی هم به دلیل فرهنگ غذایی سنتی که فقر و محرومیت از سویی و مرتجع بودن حکومت و بیزاری مردم از انها در ماندگاری اش نقش دارد. چون اینهمه پیشروی در غرب در باره اینکه به سمت سبزیجات برویم، ذائقه را تغییر بدهیم، شکر و نمک را کم یا کلهم حذف کنیم، پروتئین های گیاهی مصرف کنیم از بالای سر ایران بدون تاثیر زیاد رد شده است. فقط در برنامه اشپزی نسل های بعدی ایرانی می بینید این خوداگاهی و لایف استایل مدرن در باره درست کردن غذا را. بقیه تکرار ملال آور خوردن جنازه حیوانات، روغن و کره و چربی حیواناتند.

هم دلیل حجاب و هم دلیل بی توجهی به موج مدرن نقد سلیقه غذایی و جایگزینی ان با سلامت تغذیه نظام سیاسی حاکم است. جمهوری اسلامی انقدر منفور است که دهانش را در این زمینه باز کند، مردم با نیسان ابی از روی تک تکشان رد میشوند. چون دولتی میتواند تغذیه سالم را به مردم اموزش بدهد که نان سفره مردم را ندزدیده باشد، سفره غذای مردم محتویات سطل آشغال خیابان نباشد. برای جان و زندگی و سلامت مردم ارزش قائل باشد. مردمی که در اثر ممنوعیت ورود واکسن میمیرند، معیارشان برای سلامت حد جنایت جمهوری اسلامی است، یعنی فقط حق حیات! همین.
با این وجود، علیرغم این، من معتقدم باید مثل احترام به حیوانات که وقتی شروع کردیم کلی فحش خوردیم که ای بابا انسان نان ندارد بخورد، گربه و سگ برای چیمان هست، مبلغ لایف استایل مدرن، سالم و انسانی در زمینه فرهنگ غذایی بود. فرهنگ غذایی هیچ مملکتی ثابت نمی ماند. این فرهنگ هم‌ دیالکتیک تحول خودش را دارد. ذائقه با خودآگاهی تغییر میکند. الان به لطف پیشرفت علم بطور مثال وگانیسم رشد کرده است، جایگزین های پروتئین حیوانی معرفی شده اند. وقوف انسان به بدن خودش و علم و آگاهی ما در باره خودمان رشد کرده است، میتوان واقعن به یک تغییر اساسی در این زمینه شکل داد. مردم ایران به بسط مدرنیته در زمینه لایف استایل غذا خوردنشان محتاجند.