نان قسطی بر سر سفره مردم

در شرایطی که قیمت اجناس و خواروبار عمومی روزانه تغییر میکند و بالا میرود، در شرایطی که خط فقر در شهر تهران به گفته خود مسئولین نظام اسلامی ده میلیون تومان است، در بخش های محروم کشور نان به صورت اقساطی فروخته میشود و شهروندان توانایی پرداخت اقساط نان را هم ندارند. کارت ملی خود را وثیقه گذاشته تا شاید بتوانند شبی دیگر را بدون گشنگی بر بالین قرار دهند. اما این همه ماجرا نیست. این یک نسل کشی سیستماتیک است. انسانی که توانایی خرید نان را ندارد چگونه میتواند مرغ، گوشت، میوه، شیر، ماست و انواع نخود و لوبیا را بخرد. با نگاهی به قیمت هریک از موارد گفته شده مشخص است که بخش بزرگی از جامعه ایران دچار سوتغذیه بوده و با رشد ناکافی دست و پنجه نرم میکند. اما حکومت ننگین اسلامی جواب این بی عدالتی را با گلوله میدهد. به تازگی سالگرد آبان ۹۸ را پشت سر گذاشته ایم، اما سران فاسد نظام نه تنها برای وضعیت معیشت معترضان و برای بهبود اوضاع گرسنگان کاری نکرده است بلکه همچنان اخبار اعدام و زندان معترضان از گوشه گوشه ایران شنیده میشود.

در مقابل جامعه ایستاده است و شعار آبان ادامه دارد به شعار وسیع مردم  تبدیل شده است.  در همین راستا یک جنبش قوی در جامعه، جنبش برای تامین معیشت است. این جنبش خود را در اعتراضات هر روزه کارگران و بخش های مختلف کارگری نشان میدهد و نمونه هایی از آن اعتراضات جوانان بیکار علیه بیکاری و دستفروشان علیه بی تامینی است.  دولت در قبال معیشت مردم مسئول است. همه مردم  بدون درآمد و کم درآمد باید از حقوق ماهانه در حد یک زندگی قابل قبول و حق درمان رایگان، تحصیل رایگان برای کودکانشان و داشتن مسکن مناسب برخوردار باشند. با اعتراضی گسترده و سراسری باید بساط چپاول و غارت و جهنمی جمهوری اسلامی را جمع کرد.

ژوبین زارع

کارگر کمونیست ٦٥٢