اگر میخواهید وزیر و رئیس و کاره ای در جمهوری اسلامی بشوید باید علاوه بر قدرت چپاول و دزدی و جنایت، نهایت وقاحت را هم دارا باشید. این شخص یعنی رضا اردکانیان بیخود وزیر نیرو نشده است. بیچاره ظرفیتهایی دارد. به همین چند جمله از حرفهایش توجه کنید! میگوید مردم ایران زیادی غذا میخورند. او ادعا میکند که «مصرفگرایی» نقطه ضعف کشور است و میگوید چینی ها تحریم نمیشوند چون مشکل مصرف گرایی ندارند. آنها با یک وعده غذا رفع گرسنگی میکنند. علت اینکه ما تحریم شدیم همین بدعادتی در مصرف است، تحریمکنندگان فهمیدهاند نقطه ضعف ما مصرف است. ما جامعهای مصرفی هستیم” او حتی ادعا میکند “ما [ایرانیها] بیشتر از متوسط کشورهای صنعتی و توسعه یافته غذا میخوریم، بیشتر میپوشیم و سرانه مسکونی بالاتری داریم، در مقابل احساس رضایتمندی و خوشبختیمان هم یک صدم است” (عجب!!)
هرکس که در ایران زندگی کرده یا ایران را یک ذره بشناسد میفهمد که تمامی این فرمایشات بدون تردید چرندیات و با پوزش از خوانندگان باید بگویم مزخرفات است. اولا بنا به آمار رسمی و منتشر شده توسط سازمان جهانی خواربار 5 سال پیش مصرف گوشت سرانه در چین 60 کیلو گرم در سال بود یعنی ماهی پنج کیلوگرم برای هر نفر. الان از این هم بسیار بیشتر است. در ایران در سال 97 یعنی یک سال قبل بنا به آمار رسمی که جمهوری اسلامی ارائه داده مصرف گوشت 12 کیلو در سال بوده است. تازه همین هم آمار جمهوری اسلامی است و واقعیت بسیار بدتر از اینست. یعنی مصرف گوشت در ایران بطور متوسط از یک پنجم مصرف چین در پنج سال پیش کمتر است. اینکه ایرانی ها بیشتر از متوسط کشورهای صنعتی و توسعه یافته غذا میخورند، می پوشند و مسکن بهتری دارند نیز مطلقا دروغ و بی پایه است. این را همه به چشم می بینند.
حقیقتا اینکه کسی از مقامامت حکومت دهن باز کند و از مصرف گرایی در ایران تحت این حکومت سخن بگوید باور کردنی نیست. اکثریت مردم جامعه دارند از فشار فقر و گرانی مچاله میشوند و فریادشان مدتهاست بلند شده است. و این شخص چشم در چشم مردم میدوزد و مصرف گرایی را بیماری و معضل اصلی جامعه مینامد.
شاید هم از وضعیت جامعه خبر ندارند. به اقشار دور و بر خود نگاه میکنند و مشاهدات خودرا بیان میکنند. این ادعاها در مورد قشر اقلیت مفتخور سرمایه دار و حکومتی که در ثروت و مکنت غلت میزند صدباره صدق میکند اما روشن و آشکار است که فشار فقر و گرانی دارد کمر اکثریت مردم و بویژه کارگران و مردم زحمتکش را میشکند و براستی یا نادانی محض یا وقاحت بی حد و حصر لازم است که کسی بخودش اجازه دهد که ادعا کند مصرف گرایی مشکل اصلی در ایران تحت حکومت اسلامی است. بهرحال این شخص بیخود وزیر جمهوری اسلامی نشده است.