ویروس کرونا، سرمایه داری، جمهوری اسلامی

کارگر کمونیست ٦١١
نمیدانم خواننده این یادداشت چند تا فیلم معروف به “آخرالزمانی” دیده است. از هجوم بیگانگان فضایی، تا زیر آب رفتن کره زمین، یخ بستن کره زمین و مسلط شدن هوش مصنوعی و… تا نابودی کامل زندگی بشری به خاطر شیوع یک ویروس ناشناس سناریوی اصلی این فیلم ها را میسازد .اکنون در ایران هم شرایط “اخرالزمانی” حاکم شده است! هر چه بلا است از آسمان بر سر ما مردم نازل میشود. از سیل تا آلودگی هوا، از برف سنگین تا کرونا و زلزله 5.7 ریشتری که همین روزها در آذربایجان اتفاق افتاد؛ همه و همه مصایبی است که بر سر ما مردم آمده است. حال این مصائب را ضرب در کشتار در خیابان و آسمان و شکنجه و قتل در زندانها بکنید، میشود فاجعه جمهوری اسلامی که جان مردم را چنین به بازی گرفته است. طبعا یک تفاوت اساسی میان دنیای فیلم های هالیوودی و دنیای واقعی که ما تجربه میکنیم هست. به این معنا که همه شرایط آخرالزمانی کنونی حاکم بر ایران نه نتیجه هجوم بیگانگان و خشم طبیعت و یا ندانم کاری در مورد یک تحقیق علمی و … بلکه نتیجه آگاهانه و کاملا سبعانه از سوی حکومت اسلامی است که بر مردم تحمیل شده است. این فاجعه بخاطر منفعت کاملا زمینی جانیان اسلامی است که مصیبت پشت مصیبت را بر ما مردم تحمیل میکنند. بخاطر ضخامت کیف پول شان است که از هیچ جنایتی فرو گذار نکرده اند.
تحلیلگران آب دوغ خیاری کرونا ویروس را کار امریکا دانشتند. با این استدلال که بدینوسیله آنچنان ضربه اساسی به اقتصاد چین زده شود که تا سی سال گویا کمر اقتصاد چین راست نخواهد شد! اما در واقعیت تلخ وزشت حاکم ، منافع اقتصادی سرمایه داری ایران در چین سبب میشود که تشخیص و هشدار پزشکی در چین شایعه خوانده شود. و تا وقتی کار از کار نگذشته بود صدایش را در نیاوردند . از سوی دیگر مهمل بافان اسلامی از شخص خامنه ای تا فلان آخوند امام جماعت بهمان مسجد، کرونا کار استکبار جهانی و دشمن خوانده میشود که گویا قصد دارند مردم را ازحکومت ودین جدا کنند! بعلاوه جمهوری اسلامی این بیماری را به مثابه مائده آسمانی قاپیده و در مورد شیوع آن در ایران سکوت کرد تا شکست خود را در نمایش چندش آور انتخاباتش به حساب ترس از شیوع این بیماری بگذارد و بدین گونه پرونده دیگری بر جنایات بیشمار خود افزوده است. حکومت جانیان اسلامی با ضد و نقیض گوییهایش در باره شیوع فاجعه کرونا ترس و دلهره بسیاری در دل مردم کاشته است. بدین گونه بیماری ای که گویا یک مورد آن در ایران دیده نشده بود، یکباره با اعلام مرگ دو نفر حضورش اعلام شد. وزیر بهداشت حکومت اطمینان داده است که بسیجی وار به جنگ این بیماری خواهند رفت. اما ساده ترین وسیله یعنی ماسک کمیاب و گران شده است. در کشوری که خدمات بهداشتی ای که به مردم ارائه میشود، در حد صفر است، شیوع بیماری مانند کرونا به یک فاجعه تبدیل شده است. این اتفاق موج بیشتری از اعتراض در سطح جامعه را به راه انداخته است. از جمله عکس العمل مردم برخی از شهرهایی است که بیمارستان های آن برای قرنطینه در نظر گرفته شده اند.
در محیط های کارگری، در کارگاههای صنعتی که کارآفرینان محترم کمترین هزینه را برای امور بهداشتی کارگاه در نظر میگیرند و در شرایط اسفناک کنونی بشدت امکان شیوع بیماری واگیر داری مانند کرونا در میان کارگران و همه گیر شدنش وجود دارد. و این خطر بزرگی است که کارگران را تهدید میکند. در کارخانجات بزرگی مانند خودروسازیهایی چون ایران خودرو و سایپا و یا مپنا و… که از چند صد نفر تا چند هزار نفر مشغول به کار هستند، هر آن ممکن است این بیماری به فاجعه ای عظیم تبدیل شود. و آخرین جاهایی که ممکن است دولت به تعطیلی آن فکر کند همین مکان ها هستند. چون بهرحال “پول مفت” ندارند به کارگر بپردازند. در صورت اعلام تعطیلی این مکانها هیچ تضمینی نیست که حقوق کارگران کامل پرداخت شود. در بهترین حالت از زمان مرخصی کارگران کسر خواهد شد. از سوی دیگر هزاران انسانی هستند که در میان زباله ها در جستجوی لقمه نانی به “زباله گردی” مشغول هستند. زباله گردانی که در هیچ کجای “آمار دولتی” قرار ندارند که بخواهد کسی از دولتمردان اسلامی سرمایه به سرنوشت آنها فکر کند. و یا هزاران هزار زندانی سیاسی و عادی که در معرض خطر این بیماری قرار دارند. این درحالیست که جمهوری اسلامی از محروم کردن زندانی از خدمات بهداشتی و پزشکی همواره به عنوان ابزار شکنجه استفاده کرده است و در این وضعیت اضطراری بی شک خوشحال میشود که این بیماری به جان زندانیان بیفتد. از نمونه های دیگر صد ها هزار انسان ساکن در حاشیه شهرها هستند که همین جوری در محیط های سخت بیماری زا زندگی میکنند و در صورت وسعت گرفتن شیوع این بیماری میتوان تصور کرد که چه کشتاری صورت خواهد گرفت. کارشناسان بهداشتی در تعجب هستند که چرا درصد کشتار این بیماری در ایران نسبت به جا های دیگر اینقدر بالا است! اینان یادشان میرود که در ایران جمهوری اسلامی حاکم است و این خود یعنی تضمین سیاهی و تباهی.
ترکیب سرمایه داری با اسلام سیاسی به مانند بیماری طاعون است که در قرون وسطی میلیون و میلیون از انسانهای نگون بخت را کشتار میکرد. در هر کشوری نشانه بیماری کرونا پیدا شده است دولت های حاکم بیش از هرچیز نگران ضرر و زیان ناشی از این بیماری و هزینه ای هستند که روی دست آنان میگذارد اما در عین حال از آخرین امکانات برای جلوگیری شیوع و گسترش آن استفاده میکنند. اما برای ما مردم ایران ویروس جمهوری اسلامی بسیار خطرناکتر از کرونا ویروس و هر بلای آخرالزمانی دیگر است. این حکومت مطلوب سرمایه داری در چهار دهه گذشته بیشتر از هر ویروسی کشتار کرده است و میلیونها انسان از عوارض این حکومت در رنج وعذاب هستند. این ویروس خانماسوز با سازماندهی حکومت وحشت بر شدت استثمار افزوده است. این مصیبت زمینی حاصل اتاق های فکر بورژوازی بوده است.
کرونا ویروس یکبار دیگر نشان داد که دنیای سرمایه داری دنیایی به غایت خشن است. برای ما مردم اما دنیا به آخر نرسیده است. برعکس این بلای کرونا را هم به محور و موضوعی برای متحد شدن در سطح سراسری برای سرنگونی این حکومت بلاخیز تبدیل میکنیم. تلاش و مبارزه برای سرنگونی این حکومت تاکیدی است که میتوان و باید به دنیای بهتر امیدوار بود و سوخت مبارزه علیه حکومت اسلامی سرمایه از این امید نشات میگیرد.*