پاسخی کوتاه به هلمت احمدیان: اگر نسخه ای بلدید بپچید لطفا برای خودتان بپچید!

دوست عزیز ما، هلمت احمدیان، از حزب کمونیست ایران که شاخه کردستان حزب متبوع ایشان این آخریها مورد انتقاد شدید قرار داشت که با نیروهای ناسیونالیست-اسلامی کمیته دیپلماسی تشکیل داده، حالا به سوی ما و امثال ما اتهام “همه با هم بودن” و “خلق گرایی و پوپولیسم” و غیره پرتاب کرده است. هلمت عزیز اگر نسخه ای که شما می پیچید خوب است لطفا آنرا قبل از هر کس برای خودتان بپیچید چرا که بیش از هر کس و جریان دیگری بدان نیاز دارید.
مسئله این است که هلمت احمدیان به کسانی نظیر ما که شعار گروهی از دانشجویان دانشگاه تهران علیه رضا پهلوی و مجاهد در جریان برگزاری روز دانشجو را مورد نقد قرار داده بودیم، تاخته است که عده ای با مرزبندی با نیروهای راست مخالفند؟؟!!! و دنبال “پراتیک همه با همی” هستند و … البته خود ایشان اذعان می کند که نه جریان سلطنت طلب و نه مجاهد “جایگاهی در مبارزات حق طلبانه جنبش های اجتماعی امروز ایران ندارد” ولی با اینحال نتیجه می گیرد شعار دادن علیه این جریان خوب و مهم است و اگر کسی شعار دانشجویان را نقد کند “کاری به جز خاک پاشیدن به چشم توده های محروم و تشنه رهایی و آزادی انجام نداده است”.
خوب عزیز من اگر کسی خاک به چشم توده مردم تشنه آزادی پاشیده خود شما هستید که آدرس اشتباهی به مردم می دهید. دو جریانی که به زغم خود شما “جایگاهی” ندارند چرا باید در اعتراض خیابانی علیه شان شعار داد در حالیکه همه شعارها باید متوجه زدن جمهوری اسلامی باشد ؟ این جریاناتی که به گفته شما چندان هم مهم نیستند و جایگاهی ندارند مگر حاکمیت را در دست دارند که حالا باید در خیابان علیه شان شمشیر بدست بگیریم؟ می گوئید نقد این جریانات لازم است. ما هم می گوئیم بر منکرش لعنت ولی در جا و مکان مناسب خودش مطرح کنید و نه در خیابان و با شعار دادن! و در مورد نقد مجاهد و جریانات سلطنت طلب و ایضا ناسیونالیست و قوم گرا یعنی اهداف و سیاستها و ارزشهایشان باور کنید ما بیشتر از شما و همه جریانات دیگر ادبیات و نوشته و مصاحبه داشته و داریم. اینطور مرزبندی کردن با اپوزیسیون راست جمهوری اسلامی یعنی در خیابان علیه آنها شعار دادن تضعیف بورژوازی حاکم و یا اپوزیسیون بورژوایی آن نیست، تضعیف مبارزه مردم در مقابل حکومت اسلامی است. کسی مدعی “همه با هم بودن احزاب سیاسی با هم” نیست. ولی این وظیفه ماست که مردم را با عقاید و باورهای متفاوت زیرپرچم خودمان جمع و متحد کنیم.
از قضا اگر نقدی وارد باشد به حزب متبوع شما و شاخه کردستان آن وارد است چرا که این شما هستید که همین ادعای کذایی “مرزبندی” را تا همینکه به کردستان می رسد کنار می گذارید و شعار دادن علیه جریانات ناسیونالیست و اسلامی که سهل است بلکه بسیار بردارانه با آنها نشست و برخاست می کنید و ائتلاف و کمیته دیپلماسی تشکیل می دهید. آنهم کمیته ای که در طول چند سال ١٧ نشست برگزار میکند و نیروهای تشکیل دهنده آن علاوه بر سازمان کردستان حزب کمونیست ایران- کومله، پژاک و سازمانهای اقمار پ ک ک در منطقه، چند سازمان مذهبی و اسلامی از جمله جماعت اسلامی کردستان، حزب اسلامی کردستان، فدراسیون ایزدیهای کردستان، ائتلاف ایزدیهای سوریه، اتحاد سریانی اروپا بودند. و تازه این کمیته در اسنادش یک موضع آبکی و نصیحت گونه در قبال جمهوری اسلامی داشت. پس آنهمه “مرزبندی” که شما داعیه آن را داشتید چه شد؟ به کردستان که رسید باد هوا شد؟ و یا به پیوند استراتژیک شما با جریانان ناسیونالیسم و اسلامی تبدیل گردید؟ جای نقد راست همانجاست که متاسفانه شما کنارش قرار گرفته اید.
یک بام و دو هوا نمی شود هلمت عزیز. در برخورد با ما صورت خود را با سیلی سرخ نگه می دارید و در برخورد با ناسیونالیست ها دست برادری می دهید و آنوقت به ما می گوئید پوپولیست و “پراتیکی همه با همی”. جل الخالق!