پیام حمید تقوائی به مردم ایران بمناسبت دومین سالگرد شلیک به هواپیمای مسافربری پرواز ٧٥٢

مردم آزاده ایران!
در دومین سالگرد جنایت هولناک و بیسابقه شلیک به هواپیمای مسافربری پرواز ٧٥٢ یاد عزیز ١٧٦ نفر قربانیان این جنایت را با بلند کردن فریاد اعتراضمان علیه جانیان حاکم بزرگ میداریم.

در طی دو سال گذشته  ما خانواده های ١٧٦ قربانی این فاجعه، فعالین جنبش دادخواهی، و همه ما مردم معترض اجازه نداده ایم جهان این جنایت را فراموش کند. در اردیبهشت امسال دادگاه عالی ایالت انتاریو پرونده شلیک به هواپیمای پرواز ٧٥٢ را مورد بررسی قرار داد، این فاجعه را اقدامی عامدانه و تروریستی دانست و مشخصا خامنه ای و سران سپاه را بعنوان مسئولین مستقیم این جنایت غیابا محاکمه و محکوم نمود. بدنبال حکم  دادگاه عالی انتاریو، دادگاه آبان تریبونال، با شهادت جسورانه و کوبنده مادران آبان، و دادگاه حمید نوری که هم اکنون در شهر استکهلم در جریان است، نمونه های بارز پیشروی جنبش دادخواهی و جنبش سرنگونی طلبانه  همه ما مردم علیه جمهوری اسلامی است. اکنون مردم جهان نیز بر آنچه از همان لحظه شلیک به هواپیما ما مردم ایران میدانستیم و با صدای بلند فریاد میزدیم  واقف شده اند.

این دستاوردها برای انجمن خانواده های قربانیان پرواز ٧٥٢، برای کل جنبش دادخواهی و جنبش گسترده همه ما مردم برای سرنگونی جمهوری اسلامی و به محاکمه کشیدن سران حکومت، یک گام مهم به پیش است.

جمهوری اسلامی در قتل و آدمکشی پرونده قطوری دارد. از اعدامهای جمعی تا شلیک به تظاهراتهای حق طلبانه، و از ترور مخالفین در خارج و داخل کشور تا  کشتار کولبران، اسیدپاشی بروی زنان، و شلاق و  شکنجه و “خودکشی” کردن هر روزه در زندانها. شلیک به هواپیمای مسافربری برگ سیاه دیگری در این کارنامه ننگین جمهوری اسلامی است. جنایت آشکاری که مطلقا با هیچ بهانه و عذر و توجیهی قابل انکار و پرده پوشی نیست. اجازه نمیدهیم جهان این جنایت هولناک را فراموش کند. نه میبخشیم، نه فراموش میکنیم.

مردم آزاده ایران!

در دومین سالروز جانباختن  قربانیان جنایت رژیم در ١٨ دی  ١٣٩٨ یکبار دیگر عهد میبندیم که تا تحقق شعار دانشجویان قهرمان در دیماه ٩٨، “جمهوری اسلامی نابود باید گردد”، از پای نخواهیم نشست. دور نیست روزی که جمهوری اسلامی را بزیر بکشیم و خامنه ای و رئیسی و دیگر جلادان حاکم را به جرم جنایت بیشمارشان علیه مردم ایران و منطقه به داگاههای مردمی بسپاریم. پیروزی از آن ماست.

حمید تقوائی

١٣ دیماه ١٤٠٠، ٣ ژانویه ٢٠٢٢