چهل و یکمین روز اعتصابات کارگران نفت در بیش از ٥٥ مرکز نفتی

اعتصابات : شماره ٣٤چهل و یکمین روز اعتصاب کارگران پیمانی نفت وپتروشیمی و نیروگاههااعتصاب کارگران نفت در بیش از ٥٥ مرکز نفتی ادامه دارد. همانطور که قبلا گزارش کردیم عقب نشینی های پیمانکاران در مقابل کارگران بر سر خواست افزایش دستمزدها، زمینه بیشتری برای پیوستن بخش های دیگر کارگران نفت به این اعتصابات را فراهم کرده است. کارگران اعتصابی علاوه برخواست افزایش دستمزدها خواستهای دیگری چون بالابردن استاندارد خوابگاه ها و غذا و سرویس ایاب و ذهاب و اجرای پروتکل های بهداشتی جهت مقابله با بیماری مرگبار کرونا و حق استفاده از درمانگاههای صنعت نفت بصورت رایگان را مطرح کرده اند. کارگران میگویند همانطور که توانسته اند با اعتراضاتشان دستمزدهایشان را افزایش دهند، برای این خواستها نیز خواهند ایستاد تا جواب بگیرند. اعتصاب کارگران نفت ادامه دارد. اما یک ضعف آشکار این اعتصاب، عدم تجمعات اعتراضی کارگران اعتصابی به عنوان راهی برای رساندن صدایشان به جامعه و جلب وسیعتر همکاران دیگر خود در نفت و در سطح سراسری است. تلاشهایی از سوی برخی از کارگران در این جهت صورت گرفته است. اما در هراس از گسترش دامنه این اعتصابات از سوی برخی جریانات تقلاهایی دیده میشود که با تاکتیک کار را تعطیل کنید و به خانه ها بروید و مخالفت با هر نوع تجمعی خود را بیان میکند. علاوه بر اعتصاب سراسری کارگران پروژه ای، اعتصاب در نفت به بخش های دیگر وابسته به نفت نیز کشیده شده است. در زیر سر تیتر خبرهایی از ادامه این اعتصابات و اعتصاب و تجمع اعتراضی در دیگر بخش های نفت را اشاره میکنیم:- کارگران اعتصابی در پالایشگاه آبادان در این هفته بر اجرای طرح طبقه بندی نیز تاکید کردند. – روز های ١٦ و ١٧ شهریور ٣٠٠ کارگر شرکت خوارزمی پتروشیمی در اعتراض به تصمیم هلدینگ خلیج فارس مبنی بر انتقال آنها به شرکت عملیات غیر صنعتی و خدمات صنایع پتروشیمی بندر ماهشهر وارد اعتصاب شدند. با این دست بدست شدن عملا دستمزد این کارگران کاهش یافته و امنیت شغلی آنها نیز به خطر خواهد افتاد و از همین الان شرکت پیمانی عملیات غیر صنعتی از بیکار شدن ٥٠ تا ٦٠ نفر از این کارگران خبر داده است. کارگران پتروشیمی خوارزمی در مقابل این تعرض ایستاده اند و اعتراضشان ادامه دارند. از سوی دیگر موسسات وابسته به نفت در نیروگاه رامین اهواز قرار است به بخش خصوصی واگذار شود و کارگران این نیروگاه در روز ١٤ شهریور دراعتراض به این واگذاری و نا امن شدن موقعیت شغلی شان دست از کار کشیدند و این اعتراضات ادامه دارد. این خصوصی سازی ها بطور واقعی زندگی و معیشت کارگران را به خطر می اندازد و پشت آن ها چپاول و دزدی حکومتی ها و بالا کشیدن حق و حقوق کارگران قرار دارد و کارگران مقابل آن ایستاده اند.- روز ١٧ شهریور رانندگان سرویس‌های رفت و آمد کارگران منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی ماهشهر در اعتراض به عدم پرداخت مطالبات از طرف پیمانکاران دوباره دست به تجمع زدند.- روز ١٩ شهریور بار دیگر جمعی از کارگران بازنشسته نفت در اعتراض به وضعیت بد معیشتی خود مقابل ساختمان این وزارتخانه تجمع کردند. در این روز این کارگرن با در دست داشتن پلاکارد و سردادن شعارهایی از جمله “تا حق خود نگیریم، از پا نمی نشینیم” نسبت به ابطال اساسنامه جدید صندوقهای بازنشستگی نیز اعتراض کردند. صندوقهای بازنشستگی همواره یک منبع دزدی و اختلاس حکومتیان بوده است. اعتراض کارگران بطور واقعی به این دزدی ها و چپاول ها و محروم بودن آنها از هرگونه تامینی است. – کارگران پیمانی بخش کنتور خوانی شرکت گاز در استان زنجان در این هفته بخاطر کاهش ٤٠ درصدی سطح مزدشان تحت عنوان اینکه دیگر کار صدور قبض نیست، اعتراض خود را رسانه ای کردند.- کارگران آتش نشانی سکوهای میدان گازی پارس جنوبی شرکت IEI در این هفته در اعتراض به تعویق ٥ ماه دستمزد خود تجمع داشتند. – کارگران پیمانی بازرسی فنی و خوردگی فلزات شرکت نفت امیدیه بخاطر اینکه قرار بوده که تمام نیروها تا پنجم شهریور حقوق دریافت کنند، و عملی نشدن این وعده صدای اعتراضشان بلند شده است. بعلاوه طی همین هفته پیمانکاران نفت به کارگران اعلام کرده اند که تا پایان سال نیروهای پیمانکاری از مرخصی های سالیانه خود استفاده کنند. اما فقط میتوانند معادل ۹ روز مرخصی از شرکت حقوق بگیرند. در حالیکه چند سال است که کارگران میتوانستند معادل تمام مرخصی باقیمانده خود از شرکت حقوق بگیرند. این موضوع نیز به فضای اعتراض شدت داده است. این چنین است که بخش های صنعت نفت وارد اعتصاب و اعتراض شده اند. اعتصاب کارگران نفت تا همین جا دست آوردهای مهمی داشته است. خواست افزایش دستمزدها از سوی کارگران پایپینگ و جوشکار و متخصص در رده های مختلف و موفقیت هایی که داشته اند، بطور واقعی جنبش برای خواست افزایش دستمزدها را گام مهمی به جلو برده است. اما در این اعتراضات صدای بخش وسیعی از کارگران پیمانکاری و ارکان ثالث شاغل در نفت که دستمزدشان زیر سه میلیون و زیر خط فقر است هنوز چندان به گوش نمیرسد و جای خود را پیدا نکرده است. یک گام مهم جلو آمدن فعال تر این بخش از کارگران طرح خواست دستمزد پایه مناسب برای همه این کارگران است. همانطور که معلمان، بازنشستگان و بسیاری از حقوق بگیران جامعه اعتراض خود را به دستمزدهای زیر خط فقر اعلام کرده و در مبارزاتشان بر خواست افزایش سطح حقوقها و دستمزدها به خط فقر ١٠ میلیونی تاکید کرده اند، این کارگران پیمانکاری نفت نیز با همین خواست میتوانند جلو بیایند. این بهترین فرصت برای این کارگران است. برپایی تجمعات در کنار تعطیل کار، رسانه ای کردن هر چه بیشتر خبرهای اعتصاب، تشکیل گروههای ویژه اعتصاب در مدیای اجتماعی بعنوان بستری برای تصمیم گیری شورایی و دخالت حداکثری بدنه کارگران در روند مبارزه همه و همه گامهایی مهم برای پیشروی بیشتر این اعتصاب است. نیشکر هفت تپه یک تجربه درخشان از چنین اعتراضاتی است و باید از تجارب آن آموخت.پیش بسوی اعتصابات سراسریپیش بسوی ایجاد شوراهاحزب کمونیست کارگری ایران٢٠ شهریور ۱۳۹۹، ١٠ سپتامبر ۲۰۲۰