گلوگاه اقتصادی حکومت عراق را باید فشرد، بندر”ام اقصر” در محاصره مردم

از روز سه شنبه هفته گذشته در بندر ام القصر در استان بصره تحصنی از سوی تظاهرات کنندگان صورت گرفت که همچنان ادامه دارد. متحصنین چند روزی است که این بندر را مسدود کرده اند.
وزیر بازرگانی عراق اعلام کرده است: “تعدادی کشتی حامل برنج و مواد خوراکی دیگر که باید تحویل وزارت بازرگانی داده شوند، بدلیل بسته شدن بندر “ام القصر” در استان بصره جنوب عراق از سوی مردم معترض همچنان در بندرگاه متوقف شده و زمان تخلیه و بارزدن آن به داخل کشور غیر ممکن شده است”. او همچنین گفته است، “ضمن اینکه باید بگویم خواست و مطالبات مردم معترض حق آنان است اما از تطاهرات کنندگان تقاضا میکنم منافع مردم را بخطر نیندازند بویژه اینکه این کشتی ها مواد خوراکی را برای مردم حمل کرده اند”

خزعبلات وزیر بازرگانی مبنی بر اینکه گویا مواد خوراکی که از این بندر به داخل عراق وارد میشود متعلق به شهروندان است، پوچ تر از آن است که مردم معترض و متحصنین را بفریبد. سالها است که بنادر متعدد جنوب عراق مسیر کسب سود، سرمایه و چپاول هستی مردم است. مردم معترض عراق و جمعیت خشمگینی که در بندر “ام القصر” دست به تحصن زده اند در حقیقت گلوگاه اقتصادی حکومت عراق را نشانه رفته اند. وزیر بازرگانی حکومت عراق به گونه ای از حمل مواد خوراکی برای مردم سخن میگوید گویا این مواد خوراکی بصورت مجانی یا حتی طبق قوانین حکومت با قیمت عادلانه در اختیار شهروندان قرار میگیرد.
اعتراضات و قیام مردم عراق علیه کل حکومت در اصل بدلیل تحمیل فقر به آنان از سوی حکومتیان و ایجاد شرایط نا امن و نابسامان زندگی اقتصادی آنان است. این نوع اراجیف را تمامی مقامات حکومتی و وزرای ریز و دروشت حکومت تحت عنوان “این ماحتاج متعلق به مردم است” در چنین مقاطعی بر زبان جاری میکنند.
وزیر بازرگانی و کل حکومت حتی در بحبوحه اعتراضات و قیام مردم دمی از اندوختن سرمایه هر چه بیشتر برای خود غافل نیستند. مواد خوراکی یاد شده در بندر ام القصر یا از هر مسیر دیگری که وارد عراق شود، باز هم منبعی برای انباشت سود و سرمایه برای حاکمان زخم خورده است. ایجاد بازار سیاه برای فروش توسط دلالان حکومتی با قیمتهای سرسام آور در میان مردمی که در شرایط کنونی آهی در بساط ندارند، شگرد کاربدستان حکومت، از وزارت بازرگانی گرفته تا دیگر شعبات آن است.اگر نمایندگان سود و سرمایه در حکومت ذره ای “غم” نان شب مردم را داشتند، خشم جامعه میلیونی عراق اینگونه و تا این درجه فواران نمیکرد
وقت آن است که تمامی بخش های مختلف تولیدی در عراق، از مراکز تولید نفت و کارخانجات مختلف گرفته تا سیستم حمل و نقل، شرکتهای مختلف و دیگر بخشهای جامعه دست به اعتضاب سراسری بزنند.
در کنار تجمعات و تظاهرات هر روزه لازم است برای وارد آوردن ضربات نهایی بر پیکر حکومت، منابع و گلوگاه اقتصادی اش را هدف قرار داد.
زنده باد قیام مردم عراق برای یک زندگی انسانی
عبدل گلپریان
۳ نوامبر ٢٠١٩