نه به تابو، نه به خشونت علیه زنان!

مصاحبه ایسکرا با مینا بهروزی

ایسکرا: هشت مارس امسال جلوه ای از حضور زنان و برابری طلبان در دفاع از حقوق زن بود. به عنوان دست اندر کار عرصه نه به تابوف نه به خشونت علیه زنان ارزیابی شما از هشت مارس امسال چیست؟

مینا بهروزی: به نظر من هشت مارس امسال علیرغم همه فشارها و تدابیر شدید امنیتی رژیم اسلامی و با وجود شرایط کرونایی، خیلی با شکوه در داخل ایران و بخصوص در شهرهای کردستان برگزار شد. در بعضی از شهرها در گرامیداشت روز هشت مارس پلاکاردهای قرمز بزرگ برافراشته شد و دراین تجمعات خواسته های برابری طلبانه بر روی پلاکاردها نوشته شده و در دست تجمع کنندگان که اکثرا زنان بودند قرار داشت. زنان مبارز شهرهای سقز و سنندج خواسته هایشان را به صورت قطعنامه در آورده و آن را در سطح مدیای اجتماعی منتشر نموده اند. این قطعنامه ها بسیار پیشرو بود و خواهان رفع تبعیض و نابرابری های کنونی حاکم و جایگزینی آن با قوانین برابری طلبانه در همه شئونات زندگی از جمله همه عرصه های کار و جامعه و خانواده بود.

ایسکرا: فکر می کنید فضای برابری طلبی این دور از مبارزه برای حقوق زن آیا می تواند بر کاهش قتل های ناموسی و کاهش خودکشی در میان زنان تاثیر داشته باشد؟

مینا بهروزی: هرچند از لحاظ قانونی ارتجاع و سنت و عقب ماندگی حاکم است اما فرهنگ میان مردم همیشه پیشروتر و انسانی تر بوده است، در ایران و همچنین در کردستان فعالین زیادی در عرصه برابری طلبی انسانها و بخصوص عرصه برابری زن و مرد مبارزه میکنند. بسیاری از آنها را دستگیر کرده و به زندانهای طولانی مدت محکوم نموده اند اما این فعالین برابری طلب و آزادیخواه حتی از داخل زندان و زیر شکنجه های قرون وسطایی و بی حرمتیهایی که به آنان می شود هرگز تسلیم نشده و همچنان زیر بار قوانین و سنتهای ارتجاعی حاکمین اسلامی نرفته اند. همچنین می خواهم به این امر اشاره بکنم که بسیاری از فعالین آزادیخواه و برابری طلب برای حفظ جانشان و ادامه مبارزه شان مجبور به ترک کشور شده اند. این فعالین در خارج کشور به مبارزه علیه سنتها و قوانین ضد زن ادامه داده و نهادهایی را بنیان گذاری کرده اند که تاکنون توانسته اند به تعداد بیشماری از زنانی که مورد ظلم و خشونت واقع شده اند کمک کنند. یک بعد این کمکها می تواند متشکل کردن زنان و مبارزین در این عرصه باشد. عرصه نه به تابو و نه به خشونت هم در همین راستا تشکیل شده است امیدوارم که این فعالیت ها بتواند به یک نقطه امید در این زمینه تبدیل گردد و به نوبه خود در کاهش خودکشی ها و در کاهش و برچیدن قتلهای ناموسی موثر باشد.

ایسکرا: پیام شما به فعالین عرصه زنان و همه زنان و مردان برابری طلب در جهت مقابله با خشونت علیه زنان، در جهت مقابله با قتل های ناموسی و اینکه خودکشی راه حل نیست چه می باشد؟

مینا بهروزی: پیام من به فعالین عرصه زنان و همه زنان و مردان برابری طلب در جهت مقابله با خشونت علیه زنان، این است تا جایی که می توانند متشکل شوند فعالیت آگاه گرانه در دستور خود داشته باشند. در وهله اول، در میان اطرافیان سیاستها و قوانین عقب مانده حکومتی و سنتهای مردسالاری را افشا نمایند. بر علیه نابرابری و ستم به زن بایستند و اعتراض سازمان دهند. دیگران را تشویق به این مسئله کنند که نباید به ازدواج اجباری تن داد و علیه کودک همسری بعنوان یک جنایت حرف زده و اعتراض کنند. در صورت امکان اگر فعالین این عرصه و زنان و مردان برابری طلب در سطح شهرها و یا حتی درسطح سراسری بتوانند متشکل و سازمان یافته خانه های امن را برای قربانیان خشونت ایجاد بکنند و کمکشان کنند تا در امنیت نسبی بوجود آمده امیدشان را باز یافته و به زندگی برگردند، تلاش بی نظیری انجام داده اند.
یکی از مهمترین دلایل خودکشی زنان که به نظر من شکلی از قتل ناموسی است چون در اثر زور و اجبار است که این زنان ناامید شده و راه نجاتی نمی بینند چون حتی در صورت فرار موفقیت آمیز از زندگی اجباری شان امکان اینکه مردان خانواده پیدایشان بکنند، و با توهین و تحقیر، آنها را بیرحمانه به قتل برسانند بسیار زیاد است. و این زورگویی های بی حد است که هر دریچه امیدی را بر روی این زنان ستم دیده می بندد. اما خود کشی و نابود کردن خود راه حل نیست. به نظر من راه حل این است که تسلیم این شرایط نباید شد. سنتها و فرهنگ مردسالار حاکم زن را کالاهای جنسی می ببیند و جزو اموال و ناموس مرد قلمداد می کند. اما غم انگیزترین قسمت ماجرا اینجاست که این عقب ماندگی، تحجر و واپسگرایی ها در ساختار یک حکومت فوق ارتجاعی به قانون تبدیل شده است و بطور مداوم تولید و باز تولید میشود. در دراز مدت با نابودی و به زیر کشیدن جمهوری اسلامی و جایگزین کردن قوانین برابری طلبانه و انسانی میتوان برای همیشه از شر توحش اسلامی ضد زن خلاص شد. درست ترین راهکار این است که به جای خودکشی و نابودی خود، شهامت و ایستادگی از خود نشان داد و در مقابل بربریت اسلامی مبارزه ای متشکل، آگاه گرانه و سازمان یافته را در دستور کار قرار داد.

ایسکرا ۱۰۸۶