سرلشکر محمد باقری، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح ایران گفت “اگر تحریمهای آمریکای جنایتکار برداشته شود یکی از بزرگترین صادرکنندگان سلاح خواهیم بود”. بی بی سی فارسی
او در ادامه صحبتهایش در کنار قبر خمینی گفت که ایران “امروز از جهت تجهیزات روزآمد جهان در رتبه و جایگاهی فوقالعاده بالا قرار دارد”.
این اظهارات فقط محض آبرو خریدن برای خامنه ای و “نرمش قهرمانانه اش” نیست. مخطابش صفوف از هم پاشیده حکومت است که پشت خامنه ای درمانده به صف شوند که شاید از دم گور کمی فاصله بگیرند. بیخود نیست که قبر خمینی را برای ابراز چنین اظهاراتی انتخاب کرده است.
اما این اعتراف حکومتی است که خارج از کشور برای تروریستهایش نا امن شده است، حکومتی که اقتصادش ورشکسته و نابود شده است، حکومتی که پاسخی به “معیشت، منزلت، حق مسلم ماست” ندارد، حکومتی که دیگر تهدید به پرونده سازی و زندان و گلوله ساچمه ای اش خریداری ندارد، حکومتی که با جامعه ای در افتاده است که برای زندگی هرروزه در کف خیابان می جنگد و پیش می رود راه فراری ندارد.
مردمی که با سرنگونی این حکومت و انقلابشان رفاه، درمان، امنیت، مسکن، و در یک کلام زندگی شایسته انسان را در صدر امور قرار می دهند صفحه تازه ای در تاریخ بشریت باز می کنند. بشریتی که هزینه صرف ارتقا زندگی می کند نه تولید و فروش ابزار کشتار و قتل و جنایت و نابودی.
این صحبت ها همچنین اعتراف دیگری هم هست: پول بود، ولی خرج اسلحه شد!
مندرج در ژورنال شماره ۲۹