اخبار و گزارشات هفتگی از وضعیت زنان

۶ خرداد ۱۴۰۰ / ۲۶ آوریل ۲۰۲۱
تهیه و تنظیم، مینا بهروزی

محرومیت از وکالت فرزانه زیلابی تنها به دلیل حمایت از کارگران حق طلب هفت تپه
روز شنبه ۲۵ اردیبهشت‌ماه، جلسه بازپرسی فرزانه زیلابی، وکیل مدافع پرونده کارگران هفت تپه در دادسرای اهواز برگزار شد. ناصر زرافشان، وکیل فرزانه زیلابی ضمن بیان اینکه موکلم، تاوان دفاع از کارگران هفت‌تپه را می‌پردازد گفت که “بازپرس پرونده علاوه بر صدور قرار کفالت، برای موکلش ۶ ماه منع اشتغال به حرفه وکالت صادر کرده، وقتی گفته می‌شود منع اشتغال به فعالیت‌های مرتبط با جرم ارتکابی و به استناد آن موکل من را از اشتغال به وکالت منع می‌کنند، به این معناست که وکالت فعالیت‌های جرم زا است، وکالت جرم است و از این به بعد هر وکیلی از ترس اینکه مبادا با استناد به یک بند قانون مجازات اسلامی، کار، حرفه، پروانه و ممر معاش را از دست دهد، اساسا دیگر نمی‌تواند حرف بزند و سانسور می‌شود.”
حکومتی که از ترس سرنگونی از پیروزی کارگران جامعه علیه دزدی و چپاول و ظلم و ستم این چنین به هراس می افتد که با اعمال فشار بر انسانها تنها به جرم دفاع از انسانهای آزادیخواه با پرونده سازی، بازداشت، زندانی و با ایجاد هر گونه فشاری سعی در سرکوب آنها را دارد هیچ راه گریزی از سرنگونی ندارد و در آینده ای بسیار نزدیک با اتحاد و همبستگی هر چه بیشتر جامعه و با قدرت اعتراضات سرنگونی طلبانه جامعه به زیر کشیده خواهد شد.

پوشش تحمیلی به زنان ورزشکار و ممنوعیت شرکت زنان در مسابقات شنا و ژیمناستیک بین المللی
مهین فرهادی زاد معاون وزیر ورزش، در پی عدم تایید لباس ژیمناستیک زنان برای حضور در میادین برون مرزی و محدود شدن فعالیت‌های زنان این رشته به مسابقات داخل کشور، مدعی شد: “در رشته هایی مثل شنا و ژیمناستیک به دلیل پوشش‌های استانداردشان در دنیا، امکان حضور دختران ما وجود ندارد”.
او با ادعای اینکه می‌توانیم در داخل کشور با رعایت شرایط لازم مسابقه بین‌المللی برگزار کنیم و رقبای خارجی را در کنار دخترانمان داشته باشیم، ادامه داد: ” در مسابقات خارجی ژیمناستیک مهارت‌ها، لباس، آرایش مو و آرایش ورزشکار نمره دارد، ورزشکاران ما که نمی‌خواهند به زنگ تفریح بروند!”
در جمهوری اسلامی حتی مقامات زن هم، زن ستیز هستند و با اتکا به قوانين متأثر از اسلام در حکومتی نرینه سالار، انواع محدودیتها و خشونت های سازماندهی شده را بر زنان را توجیه می کنند. حجاب اجباری یکی از ابزارهای شکنجه زنان در ایران است و به وسیله آن محدودیتها و سد بزرگی مقابل زنان در عرصه های مختلف فردی و اجتماعی وجود دارد. همینکه این مقام دولتی اذغان دارد یک پوشش استانداردی در دنیا وجود دارد که جمهوری اسلامی از آن تبعیت نمیکند، خود گویای وضعیت موجود در ایران است.

صبا کردافشاری به اعتصاب غذای خود پایان داد
صبا کردافشاری، زندانی محبوس در زندان قرچک ورامین روز دوشنبه ۲۷ اردیبهشت‌ماه به اعتصاب غذای خود پایان داد. صبا کردافشاری که از روز شنبه ۱۸ اردیبهشت‌ماه در اعتراض به افزایش فشار‌ها بر خانواده خود و دیگر زندانیان سیاسی و با خواسته آزادی مادرش، راحله احمدی اعتصاب غذا کرده بود، هم اکنون طی نامه‌ای به شرح دلایل شکستن اعتصاب و شرایط جسمی خود پرداخته است.
متن کامل نامه
«سالهاست که پاسخ اعتراضات و اعتصابات ضرب و شتم و گلوله باران است. سالهاست که اگر دهان باز کنیم و درباره حق و حقوق و عقاید پایمال شده‌ات سخنی بر زبان جاری نمایی، پاسخی جز بازداشت، انفرادی، شکنجه روحی و جسمی، زندان و اعدام دریافت نمی‌کنی. سالهاست که اگر خانواده‌ها در برابر کشته و زندانی شدن فرزندانشان به دنبال حق خواهی باشند، سرنوشتی جز سرنوشت فرزندانشان نخواهند داشت. سالهاست که در تلاشند تفکر و تعقل، حق انتخاب و تصمیم گیری در این کشور از بین برود و مردمانی همچون ربات با عقایدی پوچ و خشک تربیت کنند.
اما نتوانستند و هرگز نمی‌توانند آنچه را در مغزهای کوچ زنگ زده‌شان است به ما تزریق کنند. نمی‌توانند افکاری را که حتی خودشان نیز به آن باور ندارند به دیگران دیکته کنند. در مقابلم دستانمان که به نشانه اعتراض گره خورده با توپ و تفنگ به استقبالمان می‌آیند و در برابر قلم‌هایی که گویای عقاید و آرمان‌های ما است نیز تاب نمی‌آورند و قلم‌ها را از میان برمی‌دارند.
همین روال نیز در زندان‌ها تکرار می‌شود. زندانی که تنها ابزار مبارزه‌اش اعتصاب غذا و تحصن است را با روش‌های گوناگون وادار به سکوت می‌کنند. مطالبه گری را با اعمال خشونت جواب می‌دهند. تن هایمان و قلم‌هایمان را از میان بردید. ولی چگونه می‌توان آنچه را که در افکارمان می‌پرورانیم و از گفتنش هراسی به خود راه نمی‌دهیم را نابود کنید؟!
مبارزه در راه آزادی با اعمال فشار و یا تهدید پایان نمی‌یابد بلکه راه خود را در محیطی طوفانی پیدا می‌کند و به سرانجام می‌رساند.
در تاریخ ۱۸ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۰ برای پایان دادن به اعمال فشار نسبت به خانواده زندانیان سیاسی و با درخواست آزادی مادرم، راحله اصل احمدی دست به اعتصاب غذا زدم ولی متاسفانه از شرایط جسمی مناسبی برخوردار نیستم. کاملا آگاهم که جان انسان‌ها برای جمهوری اسلامی ارزشی ندارد پس ناچارم به اعتصاب غذایم پایان دهم ولی همچنان به دنبال احقاق مطالباتم هستم. ظلم هرگز پایدار نمانده و پایدار نیز نخواهد ماند.
صبا کردافشاری/ ۲۷ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۰/ زندان قرچک ورامین.»

احضار محبوبه فرحزادی به دادسرای اوین
محبوبه فرحزادی، معلم بازنشسته، فعال صنفی معلمان و از اعضای انجمن ندای زنان ایران، طی ابلاغیه‌ای به بازپرسی شعبه ۷ دادسرای اوین احضار شد.
در این احضاریه از محبوبه فرحزادی خواسته شده است تا ظرف مدت ۵ روز از زمان درج این ابلاغیه در سامانه ثنا جهت اخذ توضیح از بابت اتهام فعالیت تبلیغی علیه حکومت یا نهادهای عمومی” در این محل حاضر شود.

ضرب و شتم یک خبرنگار زن در جریان تهیه گزارش از روند واکسیناسیون در ایران
خبرنگار یک روزنامه در ایران مورد حمله ماموران حراست دانشگاه علوم پزشکی بهشتی قرار گرفته است. یک خبرنگار زن به هنگام تهیه گزارش در مورد واکسیناسیون در مجموعه ساعی مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.
فائزه مومنی، خبرنگار روزنامه صبح نو روز دوشنبه، ۲۷ اردیبهشت، در جریان تهیه گزارش پس از مصاحبه با چند نفر از کادر درمان دانشگاه علوم پزشکی بیمارستان بهشتی از سوی ماموران حراست بیمارستان متوقف شده و مورد بازخواست قرار می‌گیرد. وی در برابر خواست غیرقانونی اعضای حراست در تحویل وسایل خبرنگاری خود ضرب و شتم خبرنگار و شکستگی دست او و متعاقباَ جراحی این دست را در پی آورده است.
حقوق خبرنگاران و رسانه هایی که می خواهند اخبار واقعی در اختیار مردم بگذارند نه تنها از سوی مقامات حکومت جمهوری اسلامی صیانت نمیشود بلکه سرکوب و گاها اعدام خبرنگاران از سوی حکومت سبب شده راه برای خشونت و پایمال شدن حقوق خبرنگاران تسهیل شده و شاهد چنین فجایعی در این ابعاد باشیم.

حمایت تمام قد حسین دائمی از آتنا دائمی و پاسخ کوبنده او به جمهوری اسلامی
آتنا دائمی در پاسخ به خواسته جمهوری اسلامی در خصوص نوشتن درخواست طلب عفو چنین نوشت ؛
شش سال از بهترین سال‌های عمرم با شکنجه های بسیار پشت میله های زندان گذشت چون در برابر کسانی که ۴۲ سال جنایت کرده و به انحاء گوناگون مردم را به کام فقر و حبس و مرگ کشیدن ایستادم، حال در کمال بی شرمی از من میخواهند که درخواست عفو بنویسم که در صورت بررسی و موافقت با آن آزادم کنند اما من که آزادی بی قید و شرط را حق زندانیان سیاسی و عقیدتی میدانم، نه تنها هرگز بابت آزاد اندیشی و آزادی خواهی پافشاری بر حق، طلب عفو از شب نهادان زمانه نخواهم کرد بلکه مصمم تر از قبل به راهم ادامه خواهم داد و به آنها متذکر می شوم که این شما هستید که باید از مردم طلب عفو و بخشش کنید.
حسین دائمی نیز در صفحه اینستاگرام و توییتر شخصی خود در حمایت از پاسخ کوبنده آتنا دائمی چنین نوشت؛ “من هم همصدا با دخترم آتنای عزیزم آزادی بدون قید و شرط را حق مسلم همه زندانیان سیاسی و عقیدتی میدانم. شش سال ظلم و شکنجه روحی و روانی دخترم فراموش نمیشود. شش سال ظلمی که به خانواده ام‌ روا داشتید هیچوقت فراموش نمیشود.

گزارش از وسیع‌تر شدن تن‌فروشی زنان در استان مازندران
در شرایطی که طمع سران حکومت اسلامی برای به یغما بردن سرمایه مردم ایران روز به روز بیشتر میشود و هیچ روزی نیست که خبری از فساد و اختلاس مسئولان حکومت اسلامی به گوش نرسد، مردم ایران در سخت ترین شرایط معیشتی به سر میبرند. بدون شک در این شرایط بحرانی، زنان سرپرست خانواده بیش از هر بخش دیگر جامعه فشار اقتصادی را بر روی دوش خود متحمل می شوند. در کشوری که اختلاف بین حقوق زن و مرد به طرز بارزی علیه زنان بوده، زنان سرپرست خانواده بیش از هر بخش دیگری از دزدی و ناکارآمدی حکومت اسلامی تحت فشار هستند.
حقوقی که اکثر زنان سرپرست خانواده دریافت میکنند، حتی کفاف اولیه‌ترین نیازها مانند تهیه مسکن و تغذیه مناسب را هم نمیدهد؛ از این رو زنانی که فرزندان خود را در بدترین شرایط تغذیه می‌بینند و از طرف دیگر فشار اضطراب اجاره خانه و دهها مشکل دیگر باعث می‌شود در برخی مواقع این زنان که از اولین و مسلم‌ترین حقوق خود توسط حکومت کثیف اسلامی محروم شده اند، به تن فروشی روی بیاورند. بدون شک هر انسان آزادیخواهی با دیدن این شرایط، حکومت اسلامی عامل اصلی این موضوع دانسته و اتفاقاتی از این دست آتش خشم مردم را نسبت به رژیم روز به روز بیشتر میکند.
زندران یکی از استانهایی است که بالاترین نرخ تورم را تجربه کرده و زنان سرپرست خانواده در این استان بیشتر از بسیاری مناطق دیگر تحت تاثیر مشکلات به وجود آمده توسط حکومت اسلامی و جنایتکارانی چون خامنه‌ای قرار گرفتند و از طرفی توریستی بودن استان مازندران باعث شده پدیده تن‌فروشی در این منطقه بطور قابل ملاحظه‌ای افزایش پیدا کند. بسیاری از زنان سرپرست خانوار برخلاف میل باطنی خود مجبور هستند تن به تن‌فروشی دهند و حال بر هیچکس پوشیده نیست که برای عبور از این تیره روزی‌ها و بهبود وضعیت زنان جامعه ایران، چاره‌ای جز سرنگونی حکومت اسلامی وجود ندارد.

نماینده مجلس اسلامی: برای زنان کاری مهمتر از مادر شدن وجود ندارد
نصرالله پژمانفر، رییس کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شورای اسلامی، طی سخنانی در نشست قرارگاه مواسات خراسان رضوی، با بیان اینکه «این فرهنگ اشتباه که فرزند کمتر مساوی با زندگی بهتر است هنوز در جامعه رواج دارد»، گفت: «باید به خانواده‌ها تاکید شود که برای زنان کاری مهمتر از مادر شدن وجود ندارد’ تلاش مقامات جمهوری اسلامی برای اجبار زنان به مادر شدن، در راستای اجبار زنان به ایفای نقش های سنتی به عنوان جنس دوم و بردگی جنسی و وسیله ای برای فرزند آوری و ارائه خدمات به خانواده است تا زنان را از عرصه های مختلف زندگی اجتماعی و سیاسی حذف کنند. هویت اجتماعی زنان،‌ به لرزه درآورنده پایه های سیاسی جمهوری اسلامی است.
باید در برابر چنین اشاعه اراجیف و خزعبلات تا مغز دندان ضد زن ایستاد و آن طور که مبارزه تاکنونی زنان نشان داده است به مقامات حکومت اسلامی اعلام کرد که زنان ایران خواهان پیشروترین دستاوردهای بشریت امروزی برای زنان هستند و حتی نقش معینی همچون مادر بودن را در چارچوب مناسباتی می خواهند که از نهایت آزادی های حقوقی و اجتماعی برخوردار باشند. هیچ ارگان، دولت، نهاد، سازمان و حتی فردی حق ندارد که هوبت مستقل زنان را سلب کند و به طور مثال با تبلیغ و اعمال فشار بر آنان برای زندگی در چارچوب قوانین سنتی خانواده (آن هم از نوعی که جمهوری اسلامی می خواهد)، آنها را از حقوق پایه ای شان محروم کند.

نرگس محمدی بار دیگر به ۸۰ ضربه شلاق و ۳۰ ماه حبس محکوم شد
نرگس محمدی، سخنگو و نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر در ایران در صفحه اینستاگرام شخصی خود درباره حکم جدید خود چنین نوشت
«دیروز ابلاغیه‌ای به‌دستم رسید. حکم دادگاه بود. ۸۰ ضربه شلاق، ۳۰ ماه حبس تعزیری و دو فقره جریمه‌ی مالی.
اتهامات من تحصن در زندان اوین در سال ۹۸ در اعتراض به کشتار معترضین در خیابان است که اخلال نام نهادند. بیانیه‌هایی که در زندان نوشته بودم که به بیانیه‌ مبارزه علیه اعدام اشاره کرده‌اند. اطلاع‌رسانی در مورد تعرض‌های وحشیانه و بی‌شرمانه‌ ماموران حکومتی در ماجرای تحصن و تبعید غیرقانونی من را که افترا و تمرد از دستور رئیس زندان نامیده‌اند‌. شکستن شیشه ساختمان ریاست را که در پی دست‌درازی و تعرض وحشیانه‌ یک گروه از مردان امنیتی، نظامی، قضایی اتفاق افتاد را خسارت نامیده‌اند. مفتضحانه‌تر آنکه من محکوم شدم که مجلس بزم و رقص در زندان برپا می‌کردم. میخواهند ۸۰ ضربه شلاق بزنند و ۳۰ ماه حبس کنند و پول بگیرند. به هیچ کدام از این احکام، گردن نخواهم نهاد.
اعتراض، حق طلبی، آزادی بیان و تحصن از حقوق اولیه انسان هاست که در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی نه تنها به انسانها تعلق نمیگیرد بلکه جرم محسوب میشود، جمهوری اسلامی در طول عمر سراسر فساد و جنایتش تنها با ایجاد خفقان، کشتار و شکنجه پا برجا مانده است.

ایسکرا ۱۰٩۴