اعتراض مادر رومینا به رای بیداگاه اسلامی

رومینا اشرفی را دیگر همه می شناسند. دختر ۱۳ ساله ای که توسط پدر، جنایتکارانه و با قساوت تمام سر بریده شد. رومینا با بهمن خاوری ۲۹ ساله فرار کرده تا با او ازدواج کند. فرار به گفته خودش برای اینکه کسی دوستش داشته باشد. دختری که در چنین سنی و در هر کجا که از تعفن اسلام و مذهب خبری نباشد می توانست دست دوست پسر نوجوانش را بگیرد و از زندگی در این سن لذت ببرد و طعم خوش زندگی را بچشد. اما در ایران تحت حاکمیت ویروس های اسلامی رومینا حق زندگی نداشت. حق عاشق شدن و عشق ورزیدن و بوسیدن و بوسیده شدن نداشت. رومینا گناهکار بدنیا آمده بود. جنسیتی لعنت شده در پیشگاه مذهب و حکومت اسلامی که داغ لعنت مذهب را بر پیشانی داشت.
بیدادگاه حکومت اسلامی به پدر قاتل ۹ سال حبس داده است و مادر رومینا به این حکم اعتراض دارد. می گوید این جانی و آدمکش باید قصاص شود و اگر قصاص نمی کنید او را زندانی طویل المدت و تبعید کنید. مادر رومینا از آینده خود و تنها فرزند باقی مانده اش می ترسد. می خواهد این مرد، این هیولا و این سنگدل را نبیند.
انتظار رعنا دشتی از مقامات حکومت اسلامی زیادی است. درست است که پدر رومینا قاتل است اما جرمش فقط چکاندن ماشه ای است که سازنده آن اسلحه حکومت اسلامی است. او نقش مامور اجرای احکام را بازی کرده است. رومینا در قوانین حکومت اسلامی بشر نیست، زن است. وسیله است. ابزار تفریح و لذت است. اموال مرد است. در حکم همان مرغ و خروس است که صاحبش می تواند سر ببرد و رفع گرسنگی کند.
معیار اسلامی و حکومت اسلامی محق نیست پدر رومینا را قصاص کند. پدر را به جرم قتل فرزند قصاص نمی کند. او صاحب مالی است که دوست دارد ببخشد یا دور بریزد. مثل اسکناسی که اگر دلت خواست می توانی به آتش بکشی یا قرض بدهی. اینجا رومینا اشرفی یک انسان نیست یک شی ء است. رعنا اشرفی هم باید بداند قصاص نه برای اجرای عدالت که برای مرعوب کردن مردم برای تن دادن به این زندگی جهنمی است. قصاص یعنی چشم در آوردن و دست و پا بریدن و از کوه پرتاب کردن، قصاص یعنی به وحشیانه ترین نوع ممکن انتقام گرفتن، انتقام نه از قاتل که از یک جامعه تشنه رهایی. قصاص یعنی شریک کردن خانواده ها برای تداوم وحشی گری اسلامی. مادر رومینا باید بداند دختر دلبندش قربانی همین قوانین قصاص شد که خواهان اجرای آن شده است. هیج انسان شریفی نباید تحت هیچ شرایطی از حکومت اسلامی درخواست قصاص قاتل را داشته باشد. نباید با رژیم هم داستان شد.
رعنای دشتی، مادر دردمند رومینا به ۹ سال حکم زندان اعتراض دارد. اگر یک جنبش وسیع ضد حکومت اسلامی در ایران وجود نداشت و اگر مردم ایران تا مغز و استخوان ضد حکومت اسلامی و قوانین اسلامی نبودند و اگر یک جنبش وسیع ضد دینی در ایران پایه های رژیم را نمی لرزاند این پدر جانی و قاتل بخاطر دفاع از ناموس احتمالا جایزه مرد خوش غیرت را هم دریافت می کرد تا الگویی باشد برای دیگر مرتجعین و زن ستیزان و عبور کنندگان از قوانین منحط اسلامی.
مادر رومینا اشرفی باید بداند قاتل نامبرده چیزی جزء مامور اجرای احکام نیست. آنچه باید از زندگی مردم کنار گذاشته شود و نابود گردد این حکومت قاتل و ضد انسان است. قصاص قاتل رومینا دردی از کسی درمان نمی کند. یک قتل به قتل های بیشمار حکومت اسلامی اضافه می شود. قصاص این حکم ضد انسانی و دون شان بشر باید ملغی گردد. جمهوری اسلامی باید نابود شود. این تنها راه ممکن برای پایه ریزی یک جامعه متمدن و آزاد و برابر است. جای که انسانیت حکم براند و خبری از بربریت و ارتجاع مذهبی و اسلامی نباشد.
۸ شهریور ۱۳۹۹- ۲۸ اوت ۲۰۲۰