انقلاب زن زندگی آزادی و جنبش کارگری- گفتگو با حمید تقوایی و شهلا دانشفر

کارگر کمونیست ۸۱۰

حمید تقوایی و شهلا دانشفر در برنامه گفتگو در تلویزیون کانال جدید

 سیما بهاری: در روزهای اخیر کارگران ذوب آهن خیلی با قدرت به میدان آمدند.هزاران کارگر دست به اعتراضی سازمان یافته زدند.همچنین بیشتر از ۲ ماه است که کارگران رسمی نفت در اعتراض اند و دامنه آن هر روز گسترده تر می شود. تحرکات اعتراضی در میان بخشهای دیگر جامعه را هم ما شاهد هستیم. اعتراضات با این ابعاد فضای اعتراضی در جامعه را به نمایش میگذارد. چهره جامعه در حال حاضر به طور کلی و در شرایط انقلاب زن زندگی آزادی به چه صورت است؟  جنبش کارگری  در چه موقعیتی قرار دارد و چگونه بر روی انقلاب زن زندگی آزادی تاثیر گذاشته است؟. حمید تقوایی و شهلا دانشفر مهمانان این برنامه هستند و من سوالاتی را با آنها در میان می گذارم.

 درحالی که به نظر می آمد که انقلاب کم سر و صدا تر شده، کمتر ما تجمعات و اعتراضات خیابانی را می دیدیم. ما شاهد اعتراضات گسترده کارگری هستیم بویژه در بخش های صنعتی و تعیین کننده. قبل از اینکه به ویژگی ها و موقعیت در حال حاضر جنبش کارگری بپردازیم, خوب است که تصویری  عمومی از انقلاب و موقعیت آن داشته باشیم. شهلا دانشفر شما میتوانید شروع کنید. حمید تقوایی شما هم اگر فکر می کنید باید نکاتی را اضافه کنید, بعدا میتوانید اضافه کنید. بفرمایید شهلا دانشفر.

شهلا دانشفر: بلی انقلاب درکف خیابان به معنای اعتراضات خیابانی همانطور که شما اشاره کردید کم سرصدا شده است. اما وقتی به اعماق جامعه نگاه میکنید  میبینید که چه ولوله ای است. جامعه ای با فضای انقلابی که از تمام گوشه و زوایای آن  دارد  فریاد مرگ بر دیکتاتور و اینکه جمهوری اسلامی نمیخواهیم بلند است. جامعه ای که سرنگونی این حکومت را میخواهد. جامعه ای که تمام بیانیه هایش با امضای ایستاده ایم تا آخر،  پایان پیدا میکند. جامعه ای که دادخواه است و مردم در تمام بخش ها در سطح کشور دادخواه اند. اوضاع چگونه است؟ دیدیم که جنبش دادخواهی و خانواده های جانباختگان انقلاب در سالگرد انقلاب و به مناسبت های مختلف چگونه یاد عزیزان جانباخته خود را گرامی میدارند.  علیرغم تهدیدات جمهوری اسلامی. همین روز گذشته سالگرد قتل محسن شکاری بود. اولین جوان از معترضین انقلاب که اعدام شد. و دیدیم که چگونه با شعار نویسی و نصب بنر در همه جا مردم یاد او را گرامی داشتند. و یا مراسمی که در همین روز ما در سنندج در گرامیداشت هومن عبداللهی از جانباختگان انقلاب زن زندگی آزادی برگزار شد و جمعیت قابل توجهی خانواده او را همراهی کردند. این اتفاقات هر روزه است و  ما شاهدش هستیم.  از سوی دیگر جنبش بی حجابی را داریم.الان دیگر آمارها از این سخن میگوید که ۹۰ درصد ،هشتاد درسد و در جاهایی که کمتر است ۵۰ درصد  زنان بی حجابند. بر سر این موضوع خود حکومتیان به جان هم افتاده اند و این یکی از عرصه های مهم اعتراضات مردمی است که حکومت  خود را در آن بازنده می بیند. و بطور واقعی یکی از پیشروی های انقلاب است. از جمله متروها به محل چالش حجاب بانان جنایتکار حکومت اسلامی تبدیل شده است.  و جدال سختی بر سر این موضوع جریان دارد بویژه بعد از قتل آرمیتا گراوند . مثال دیگر شانزده آذر روز گذشته است. روز دانشجو یک کانون داغ انقلاب. و دیدیم که چگونه  دانشجویان  با بیانیه های مشترک خود صدای اعتراضشان را بلند کردند.  اعلام تعطیلی کردند. شعار نویسی کردند. اکت های اعتراضی به نمایش گذاشتند. بنرهای اعتراضی خود را در همه جا نصب کردند.  شورای  بازنشستگان ایران و شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان و دیگر نهاد های مردمی به این مناسبت  بیانیه دادند و ضمن گرامیداشت این روز حمایت خود را از دانشجویان اعلام کرده و سرکوبگریهای حکومت را محکوم کردند.  نفس اینکه بخش های مختلف جمعه به این شکل بیانیه میدهند و از مبارزات یکدیگر از جمله از دادخواهان، از دانشجویان ، از کارگران و بازنشستگان  حمایت می کنند یک اتحاد مبارزاتی درخشانی را در جامعه به نمایش میگذارد. و مضمون این اتحاد سرنگونی جمهوری اسلامی است. جنبش کارگری همانطور که شما گفتید غوغا کرده.و یک مولفه این اوضاع سیاسی جنبش کارگری است که حتما در موردش صحبت میکنیم . و مسائل دیگری که حتما حمید تقوایی به آنها اشاره خواهد داشت.  

سیما بهاری: بفرمایید حمید تقوایی  اگر نکات دارید و می خواهید اضافه کنید؟

حمید تقوایی: در مورد وضعیت و شرایط امروز انقلاب شهلا دانشفر به نکاتی اشاره کرد. من در تکمیلش میتوانم بگویم که انقلاب در این مدت هم عمیق تر شده و هم ساختار پیدا کرده، متشکل تر شده، چهره پیدا کرده، و بیانیه ها و منشورهای اعتراضی متعددی منتشر کرده است.

 جنبش های مشخصی در دل انقلاب فعال شده اند. در مورد جنبش کارگری همانطور که گفتید بعد صحبت میکنیم ولی اینجا لازمست به جنبش های دیگری اشاره کنم که در شرایط حاضر با اسم و رسم، با تشکلهای فعال و با بیانیه ها و اطلاعیه های رادیکال در میدان حاضرند. جنبش داد خواهی را داریم، جنبش بی حجابی گسترده است، جنبش دانشجویی فعال است، جنبش علیه اعدام توده گیر شده و کلا جنبشهای اعتراضی مختلفی در یکسال و خرده ای اخیر به عنوان بخشی از جنبش سرنگونی عمل کرده اند.

ببینید بحث امروز بر سر سرنگونی است. مبارزات و اعتراضات در جامعه همیشه ادامه داشته. در چهار دهه اخیر، از زمانی که جمهوری اسلامی روی کارآمد، همیشه اعتراضات کارگری و  اعتراضات زنان و دانشجویان را داشته ایم، جامعه هیچگاه آرام نگرفته. مبارزات مردم نقطه برآمدهایی داشته مثل خیزش ٩٦ و ٩٨  و غیره ولی در انقلاب زن زندگی آزادی به نظر من بسیاری از چهره ها، جنبش ها، و نهادهای مبارزاتی در عرصه های مختلف به عنوان بخشی از جنبش سرنگونی با شعار جمهوری اسلامی باید برود، با شعار ایستاده ایم تا پایان، با شعار مرگ بر خامنه ای و غیره فعال شده اند و این فضا و این شرایط، فرهنگ خودش را ایجاد کرده است. ما یک فرهنگ اعتراضی و انقلابی وسیعی در جامعه داریم که بی نظیر است. در جهان توجه ها را به خودش جلب کرده، وادار کرده دولت ها، حتی محافظه کار ترین دولت ها، از جمهوری اسلامی فاصله بگیرند و اینجا و آنجا علیه اش موضع بگیرند. در فضای اجتماعی ایران و در کل فضای سیاسی ایران الان سرنگونی طلبی یک جریان مهم و تعیین کننده ای است که همه چیز را تحت تاثیر قرار داده. به عنوان نمونه امروز در مواضع جمهوری اسلامی در رابطه با مسائل مختلف نگرانی حکومت از سرنگونی خودش را بوضوح می بینید. رژیم بهتر از همه ما میداند که   روزهای آخر عمرش را میگذراند. میداند جامعه بپاخاسته و دیگر  عقب نمی نشیند و واقعا ایستاده است تا پایان و می خواهد کار را یکسره کند.

این الان فضای سیاسی جامعه است و گرچه مبارزات خیابانی فروکش کرده  ولی این فضا  نشاندهنده جامعه انفجاری است  که با هر فرصتی و به هر بهانه ای ممکن است دوباره شعله ور شود و ما باز با تظاهرات و اعتراضات خیابانی گسترده ای روبرو باشیم. در این میان جنبش کارگری دارد نقش مهمی ایفا می کند که در ادامه بحث حتما به آن میپردازیم.

سیما بهاری: شهلا دانشفر اگر ممکن است تصویری عمومی از جنبش کارگری بدهید. بخصوص من میخواهم که یک مقدار روی جنبش هایی که الان گفتید تعیین کننده و مهم هستند و از بخش هایی که در جنبش کارگری کلیدی هستند مثل نفت، مثل ذوب آهن تصویری عمومی به ما بدهید.

شهلا دانشفر: همه می دانیم که جنبش کارگری نقش بسزایی در  کشیده شدن اوضاع به  انقلاب زن زندگی آزادی و وضعیت امروز داشته است. و امروز این جنبش با گستردگی خودش و  در قامتی که الآن قد علم کرده است نقش مهمی در دوباره داغ کردن تنور انقلاب در خیابان دارد و به نظر من اوضاع به آن طرف می رود. از جمله این را از اخطارهای کارگران به حکومت میتوان بهتر متوجه شد که اوضاع از چه قرار است.  همین امروز ک بیانیه ای از طرف شورای هماهنگی و همبستگی کارگران  رسمی صنعت نفت داده شده که خطاب آن به وزیر کار است. در یک هشدار جدی این بیانیه به وزیر کار چنین میگوید:  “جناب وزیر آگاه باشید کبریتی که شما در پی افروختن آن هستند، خط آتشی است که  فرجامش  به مخزن های نفت و  گاز میرسد”.و بعد میگوید که  دامن شما را هم خواهد گرفت. این پیام کارگران نفت است که دارند امروز با این زبان در مورد خواستهایشان صحبت میکنند و اولتیماتوم میدهند. همچنین همین امروز کارگران رسمی نفت در منطقه عملیاتی بهرگان دوباره تجمع داشتند و جنبش جمعه های اعتراضی را اعلام کردند. بهره گان جایی که نفت سنتز شده را  به چند پالایشگاه  صادر میکند و کارش بسیاری کلیدی است.  از طرف دیگر در ذوب آهن بعد از اینکه هزاران کارگر در یازدهم آذر ماه وارد اعتراضات شدند, کارگران تجمع کردند و با  راهپیمایی در محوطه شرکت  فریاد زدند “باتوم  و گارد  ویژه دیگر اثر ندارد”. و این پیام جامعه به حکومت است که دارد اعلام میکند که دیگر سرکوب فایده ندارد که در یک مرکز کلیدی کارگری این پیام داده میشود.  و وقتی که حکومت دستگیر میکند و تعدادی را ممنوع  ورود میکند، کارگران بیانیه میدهند و در آن میگویند:” قاطعانه اعلام می کنیم که قدرت و اراده  ما کارگران را دوباره آزمایش نکنید. فراموش نکنید که هجده هزار پرسنل  در این شرکت مشغول به کار هستند و تجمعاتی که تاکنون برگزار کرده ایم همواره چند هزار نفره بوده است” بعد هم  اولتیماتوم  میدهند و میگویند که ما را وادار نکنید که در ابعاد بزرگتر و دستور بالاتری به شما قدرت مان را نشان دهیم. و با  این اخطار دادنها میگوید که  همکاران ما آزاد کنید. منع ورود را بردارید و با شعار  تجمع اعتراض حق مسلم ماست بیانیه را خاتمه میدهند.  بازنشستگان نیز در روزهای مختلف هفته تجمعات خودشان را دارند . در همین هفته یکی از زنان بازنشسته تامین اجتماعی سخنرانی پرشوری علیه برنامه توسعه هفتم و تعرضات معیشتی  حکومت داشت که حقیقتا یک کیفرخواست بود. او فریاد زده و بدنبال این سخنان بازنشستگان شعار میدهند””رئیسی قالیباف این آخرین پیام است، ارتش بازنشستگان آماده قیام است. بدین ترتیب همچنین در اهواز شما میبینید بازنشستگان که هر روز تجمع و راهپیمایی دارند و حتی بازنشستگان کشوری و تامین اجتماعی کنار همدیگر تجمع برپا میکنند شعار میدهند:” درد ما درد شماست مردم به ما ملحق شوند. و در خیابان مارش میروند.  و  شعار “اتحاد اتحاد علیه فقر و فساد” شعار سراسری همه بازنشستگان است. “شاغل و بازنشسته اتحاد، اتحاد، شعار سراسری بازنشستگان است.  لشکری، کشوری, تأمین اجتماعی, اتحاد, اتحاد, شعار سراسری بازنشستگان است. و جالب اینجاست که خود بازنشستگان دارند این اتحاد را در کف خیابان شکل میدهند.  در جایی مثل نفت کارگران رسمی کنار کارگران بازنشسته ایستاده و با  شعار “شاغل و بازنشسته اتحاد اتحاد” تجمعات اعتراضی متعددی علیه تعرض به صندوق بازنشستگی بر پا کردند.  کارگران نفت همچنین دست بردند  به ساختارهای اساسی حکومت برای بیرون کردن پیمانکاران از محیط های کار و تبدیل قراردادهای موقت به دائمی. و اینها  همه مسایل سراسری کارگری است . بدینگونه اعتراضات کارگری کیفیت جدیدی پیدا کرده . هر روز بر جمعیت شرکت کننده در اعتراضات بازنشستگان افزوده میشود. بدین ترتیب جنبش کارگری در یک حالت انفجاری قرار دارد و همه این اتفاقات حرکت جنبش کارگری بسوی سراسری شدن را نشان میدهد.  به این اعتبار به من باور من جنبش کارگری میرود تا بار دیگر تنور اعتراضات خیابانی انقلاب را داغ کند و ضربه ای کاری به این حکومت بزند.

سیما بهاری: حمید تقوایی با توجه به صحبتهای شهلا دانشفر و اشاراتی که خودتان در ابتدای صحبت هایتان داشتید،   انگار که آدم فکر میکند طبقه کارگر دارد رسالتش را به دست می آورد.  آیا می توانیم بگوییم جنبش کارگری دارد به رهبری انقلاب نزدیک میشود و یا شده است.  آیا چنین اتفاقی افتاده است؟

حمید تقوایی: خب به نظر من ورود طبقه کارگر به مبارزه در ابعاد کلانی که میبینیم   تأثیر تعیین کننده ای دارد بر تعمیق انقلاب. نقد و اعتراض طبقه کارگر اساسی و ریشه ای است،  کل سیستم را به زیر سوال میبرد و نه فقط دولت و حکومت را و به این معنا دست میگذارد روی ریشه مسائل همه مردم، همه تبعیضات، همه رنج ها، همه مصائبی که مردم دیگر تحمل نمیکنند و بخاطرش به خیابان ها ریخته اند. انقلاب زن زندگی آزادی   علیه جمهوری اسلامی و کل نظامی که جمهوری اسلامی از آن پاسداری میکند به خیابان آمده و طبقه کارگر دقیقا ریشه های این نظام را نشانه میگیرد. مثلا وقتی کارگر میگوید دست پیمانکاران از تولید و از مراکز کارگری قطع، در واقع دارد کل آن سیاست   ریاضت کشی اقتصادی که جمهوری اسلامی پیاده کرده و بر گرده طبقه کارگر سوار کرده را به زیر سوال میبرد. وقتی شعار میدهد “اتحاد علیه فقر و فساد” دارد حرف دل همه مردم را میزند علیه حکومتی که برای اکثر مردم ایران فقر به ارمغان آورده و فساد   سرتا پایش را فراگرفته. وقتی طبقه کارگر اعلام میکند “معیشت منزلت حق مسلم ماست” دارد از معیشت و منزلت کل جامعه دفاع میکند. به این معنا میخواهم بگویم شعارهای کارگری و اعتراضات کارگری که امروز شاهد هستیم، از جنبش کارگری به معنی اخص کلمه فراتر میرود و بخش تعیین کننده ای، بخش قدرتمندی از جنبش سرنگونی و یا انقلاب جاری را تشکیل میدهد. به این معنا پرچمی که طبقه کارگر برمی افرازد بخاطر دست بردن به ریشه مسائل همه مردم متحد کننده است و همه را کنار هم قرار مبدهد.

 امروز، تا آنجا که من بخاطر دارم برای اولین بار، بازنشستگان و کارگران شاغل و بازنشسته، شاغلین و بازنشسته ها در صنعت نفت و در بخشهای مختلف لشکری و کشوری، در کنار هم بخیابان می آیند و شعار میدهند مردم به ما ملحق شوید و    شعارهای سیاسی میدهند که قبلا در خیابانها طنین می انداخت.  

این را هم بگویم که  وقتی در تظاهرات عمومی و اعتراضات شبانه شعارهای تند داده میشود شعاردهندگان شناخته شده نیستند، جمعیتی که برای جمهوری اسلامی ناشناس است شعارهای تند ضد حکومتی میدهد.  ولی در جنبش کارگری در بالانس قوای موجود چنین چیزی ممکن نیست. جنبش کارگری معرفه است. چهره و نهادهایش شناخته شده اند،   کاملا مشخص است که در هر شهر و کارخانه و مرکز کارگری معین چه کارگرانی و چه بخشی از طبقه کارگر به خیابان آمده است. با این حال امروز کارگران   در قالب شعارهای اقتصادی و ظاهرا صنفی، دارند کل حکومت را با مضمون شعارها و خواستها پایه ای شان به زیر سئوال میبرند و این نشان دهنده یک گام  مهم به جلو برای کل انقلاب است. چهره های کارگری، تشکل ها، شورای اعتراضی و شوراهای سازماندهی که در بخش های مختلف نفت و مراکز دیگر کارگری تشکیل شده، امروز پرچمی را بلند کرده اند که متحد و تقویت کننده هر چه بیشتر جنبش کارگری و کل جنبش انقلابی عموم مردم است.    

جنبش کارگری متشکل تر و سازمان یافته تر و با بیانه های رادیکال وارد میدان شده است.  قبل از انقلاب این طور بود، در دل انقلاب هم همین طور است. به یاد داریم بخش اعظم  امضا کنندگان منشور ۲۰ تشکل خواستهای حداقلی، که در واقع منشور انقلاب زن زندگی آزادی بود، نهادها و چهره های کارگری بودند. امروز شوراها  در اعتراضات کارگران نفت نقش اساسی ای دارند، معلمان نیز مدتهاست با شورای هماهنگی مبارزاتشان را به پیش میبرند و پرستاران نیز شورای خودشان را تشکیل داده اند. این یک شکل پیشرفته تشکل مبارزاتی است. در حافظه نه چندان دور آن جامعه شورا همیشه با آزادی، با برابری و رهایی، با دخالت مردم در امور خود و اداره شورائی، که چند سال پیش کارگران اعتصابی نیشکر هفت تپه اعلام کردند،  تداعی می شود. طبقه کارگر با سازماندهی شورایی مبارزات در واقع الگو میدهد، نمونه می دهد، و به جامعه راه نشان میدهد. این شوراها می تواند بسط پیدا کند در کل جنبش کارگری و در جنبشهای اعتراضی مختلف. همه اینها در افزوده ها و نقش اساسی است که به نظر من جنبش کارگری در دل انقلاب جاری ایفا میکند.

سیما بهاری: شما از یک کیفیت جدید در جنبش کارگری صحبت کردید. خوبست که اینجا بپردازیم به این کیفیت تازه.  البته کما بیش هم شما و هم حمید تقوایی به این موضوع اشاراتی داشتید. ولی اگر بخواهیم نکات گفته شده را کنار هم بگذارید و توضیحی بیشتری بدهید. منظور شما از این کیفیت جدید چیست؟

شهلا دانشفر: ببینید اولا جنبش کارگری پرچم اتحاد طبقاتی کارگری در سطح جامعه را به دست گرفته و این نوین و  تحول بخش است. شعارهایی که نماد این اتحاد هستند را هم من و هم حمید تقوایی به آنها اشاره کردیم.  “شاغل و بازنشسته اتحاد, اتحاد”،  “اتحاد اتحاد علیه فقر فساد”  نمونه های بارزی از این گفتمان و یک کیفیت جدید است.نکته دیگر خواستهای تعرضی ای است  که جنبش کارگری جلو آورده است.  مثلا ” تشکل، تجمع، اعتراض حق مسلم ماست” .  این دیگر صرفا بندی از یک قطعنامه نیست. بلکه این فریاد اعتراض و عزم راسخ کارگری است که متشکل شده و دارد در کف خیابان از تشکل خود دفاع میکند و در برابر سرکوب حکومت ایستاده است. کارگری که دارد از کارگران بازداشت شده، معلمان بازداشت شده و همکاران زندانی خود جانانه دفاع میکند.  چندین سال قبل بود که کارگران و معلمان در کنار یکدیگر کارزار علیه امنیتی کردن مبارزات را اعلام کرده و بر بسته شدن پرونده های امنیتی برای کارگران، معلمان و همه فعالین سیاسی و آزادی بدون قید و شرط آنها تاکید نمودند.  امروز کارگران با شعار شعار “تشکل، تجمع، اعتراض، حق مسلم ماست”  و طرح یک خواست معین قدمی جلوتر گذاشته و میکوشند بر اجرایی شدن این مطالبه پایه ای خود رسمیت بخشند.  مسئله دیگر همانطور که اشاره کردم افزایش جمعیت شرکت کنندگان در اعتراضات و عملی کردن اتحاد مبارزاتی  بخش های مختلف کارگری و بازنشستگان در کف خیابان است. مساله دیگر جلو آمدن خواستهای سراسری مردمی مثل درمان رایگان،  تحصیل رایگان، کوتاه شدن دست پیمانکاران از محیط های کار، لغو قرردادهای موقت کاری است . با این مطالبات در عین حال کارگر دارد آینده جامعه را که اساسش باید  بر رفاه همگانی گذاشته شود، رقم میزند. بیان جامعه این مطالبات را شما در منشور بیست تشکل دیدید. در بیانیه ها و ابراز وجودهای سیاسی کارگری می بینید . از جمله کارگران همواره تاکید کرده اند که ما مطالباتمان صنفی نیست. بلکه ما شهروندان این جامعه هستیم .  در همین راستا ما مشاهده میکنیم که امروز کارگر علیه اعدام اعتراض میکند. مقابل سرکوبها می ایستد. در دفاع از انقلاب زن زندگی آزادی بیانیه میدهد. بنابراین اگر همه اینها را کنار هم بگذاریم ، یک جنبش کارگری رادیکال و مدرنی را می بینیم که  هر روز سازمانیافته تر و متشکل تر و با گفتمان های چاپ به جلو گام بر میدارد و دارد مهر خود را بر انقلاب میکوبد. شعار زن زندگی آزادی نمادی از این پیشروی هاست.  و اینها آن مشخصه هایی هستند که از نظر من در آنها میشود  کیفیت جدید جنبش کارگری را دید.

سیما بهاری: در پایان صحبت ما می خواهیم ببینیم که سایر بخش های جامعه را چطور میشود با این طبقه کارگری که به این صورت و  با این قدرت دارد عرض اندام میکند، همراه کرد. حزب کمونیست کارگری چه وظیفه ای در این رابطه برای خودش قائل است ؟

حمید تقوایی:  در این مورد در دو سطح میتوان صحبت کرد. یکی تاثیری است که در یک سطح اجتماعی، و مستقل از نقش حزب جنبش کارگری، با این شعارها با این شکل تشکل  و سازمانیافتگی، بر بقیه جامعه میگذارد. همانطور که توضیح دادم  نفس به میدان آمدن جنبش کارگری با این پرچمی که امروز می بینیم  به این معنا است که شعارهای جامعه را ارتقاء میدهد، خواسته های مردم را ارتقاء میدهد، مردم را متوجه ریشه مسائل میکند و موضوع از اعتراض علیه جمهوری اسلامی فراتر میرود و  تبدیل میشود به اعتراض علیه  سیستمی که فقر و فلاکت و فساد و دستمزد های زیر خط فقر و بی تامینی اقتصادی را به همه جامعه تحمیل کرده است.  کارگر با سربلند کردن خودش در اعتراضات در هر حال این تاثیر را در جامعه دارد.

 جنبه دیگر این است که این تاثیر گذاری باید آگاهانه و سازمان یافته باشد و اینجا حزب نقش اساسی ایفا میکند. ما تلاش کرده ایم که این نقش را ایفا کنیم. ما تلاش کردیم که کارگر بازنشسته و شاغل را در کنار هم قرار بدهیم، تلاش کردیم که کارگران را در بخش های مختلف متحد کنیم. در خود صنعت نفت و مراکز دیگر. میدانید صنعت نفت صنعت گسترده ای است. بخش های مختلفی دارد. کارگران رسمی، کارگران ارکان ثالث ، پیمانی  و قراردادی در پالایشگاهها و پتروشیمی و گاز و غیره در چندین شهر و استان مشغول به کار هستند. تلاش ما این بوده که این بخشهای مختلف نفت در کنار هم قرار بگیرند و الآن ثمر آن را تا حد زیادی دارید  میبینید.

 در سطح دیگر جنبش کارگری خود باید تا تبدیل شود به یک حرکت متحد و همبسته. نه تنها در شعار بلکه بطور عملی و در میدان مبارزه.

ببینید ما همیشه در اعتراضات و مبارزات کارگری  بر اتحاد تاکید میکنیم و اینکه کارگران بخش های مختلف از اعتراضات همدیگر حمایت کنند. این  در مواقعی اتفاق می افتد و در مواقعی اتفاق نیفتاده و  امروز داریم به این سمت داریم که این اتحاد هرچه گسترده تر  شود.  کارگران نه تنها با ییانیه ها و فراخوانهایشان بلکه با حرکت اعتراضی مشترک و همزمان در بخشهای مختلف نفت و با تجمعات مشترک شاغل و بازنشسته عملا در کنار هم قرار میگیرند. این را ما باید بسط بدهیم. این را باید گسترش دهیم.

در رابطه با کل جامعه نیز ما پرچم شوراهای  اعتراضی را بلند میکنیم و همه جامعه را فرا می خوانیم که با توجه به الگویی که کارگران نفت مشخصا به دست داده اند، شوراهای خودشان را تشکیل بدهند، در دانشگاه ها، در محلات، در میان جوانان، در جنبش زنان، در جنبش دادخواهی و جنبشهای اعتراضی مختلف. به این معنا رهنمود مشخص سازماندهی که امروز ز طبقه کارگر  به جامعه مخابره میکند را  ما   پیگیری می کنیم و ادامه دهیم.  

 نکته آخر  شعارهای متحد کننده است. من امیدوارم  و حزب ما با تمام توان تاش میکند شعار “اتحاد اتحاد علیه فقر فساد” همه گیر شود. در مدیای اجتماعی، در بیانیه ها و در فراخوان ها، در خیابانها، در شعاردهی های شبانه،  در دیوار نویسی ها و غیره. این شعارها میتواند  انقلاب را تعمیق  کند و ارتقا بدهد و در عین حال حلقه رابطی باشد بین جنبش کارگری و جنبش های اعتراضی در بخش های مختلف جامعه.

سیما بهاری: خیلی متشکرم از شما حمید تقوای. شهلا دانشفر اگر نکته ای دارید میتوانید در فرصتی که هست صحبت کنید؟

شهلا دانشفر: نکات اصلی را حمید تقوایی اشاره کردند.  اولین نکته من تکثیر این شعارهای متحد کننده ، تکثیر شعاری مثل “اتحاد، اتحاد علیه فقر و فساد” است که به نظرم کارکردی اجتماعی دارد و بسیار مهم است. نکته دیگر متحد شدن حول سرکوب هاست. بخشی از آن اتحاد و همبستگی که حمید تقوایی هم به آن اشاره کردند همین است که  ابزار سرکوب و  اعدام را باید از حکومت گرفت و در این رابطه جنبش کارگری نقش مهمی می تواند داشته باشد و این در واقع مسئله همه جنبشها و کل جامعه است. متحد شدن علیه تعرضات معیشتی حکومت و علیه فقر و فساد حاکم نیز یک حلقه اتصال مهم بین تمام بخش های جامعه با یکدیگر است. به این معنا که  اعتراض علیه فقر و فساد فقر بخش های مختلف جامعه را در اعتراض به وضع  جهنمی حاکم و برای داشتن یک زندگی انسانی و برابر کنار هم قرار میدهد و متحد میکند. زندگی ای که کارگران با  شعار “معیشت منزلت حق مسلم ماست” هر روزه آنرا فریاد میزنند. اینها چیزهایی که ما همواره تاکید کرده  ایم . و بالاخره اینکه یک شکل تحقق اتحاد مبارزاتی جامع عمل پوشاندن به همین شعار شاغل و بازنشسته اتحاد اتحاد است. از جمله بخش های مختلف شاغلین جامعه میتوانند در تجمعات اعتراضی بازنشستگان شرکت کنند. و در آخر من به عنوان حزب کمونیست کارگری  فراخوانم به همه کارگران و همه مردم این است که این حزب بپیوندید.  تا بتوانیم با همدیگر این گفتمان ها را هر چه قدرتمندتر و وسیعتر در سطح جامعه به جلو ببریم.  جامعه را از شر جمهوری اسلامی رها کنیم و جامعه بسازیم که به کل این توحش و بربریت پایان دهد.

سیما بهاری : متشکرم از شما شهلا دانشفر و همچنین شما حمید تقوایی