ثبت روز پیروزی انسانیت در تاریخ! سوسن صابری

روز ۳۰ آبان برابر با ۲۱ نوامبر را باید با حروف طلایی در تقویم انسانیت نوشت. بگذار آیندگان این روز را در تقویم تاریخ بعنوان روز پیروزی انسانیت بر ناسیونالیسم و وطن پرستی ثبت کنند. در این روز میلیونها انسان از شکست یک تیم فوتبال در مسابقات جهانی شادمانی کردند و هلهله کشیدند. میلیونها نفری که سالها و بخصوص در مدت بیش از ۶۰ روز است که به جنگ یکی از جنایتکارترین حکومتهای تاریخ رفته اند. صدها عزیز و جگرگوشه قربانی داده اند و عزم شان را جزم کرده اند تا برگ تاریخ را این بار به نفع انسان و خوشبختی و رفاه و آزادی انسان ورق بزنند.

برای این میلیونها انسان نه برنده شدن تیم مقابل، بلکه شکست تیمی که شاید تا چندی پیش تیم “خودی” حسابش میکردند مهم و شادی آور بود. این احساس و این عکس العمل شاید برای بعضیها و در ابتدا عجیب بنظر میرسید. اینکه مردم یک کشور با هر گلی که تیم ملی کشورحریف وارد دروازه “خودی” کردند فریاد شادی کشیدند؛ معادلات وطن پرستانه تاکنونی را زیر پا گذاشتند و انسانیت را بر خاک پرستی پیروز کردند. این عکس العمل را در بطن یک انقلاب علیه یک حکومت جنایتکار، در بطن یک جنگ تمام عیار میان جبهه مردم انقلابی و جبهه حکومت اسلامی و طرفدارانش میتوان دید و فهمید.

تیم فوتبال جمهوری اسلامی حتی با عدم همخوانی اش با سرود رسمی رژیم نتوانست کثافت رفتن به محضر رییسی را از خود پاک کند. با این حرکتشان بدجوری به مردم باختند و البته ضربه مهمی به پایه های وطن پرستی و ناسیونالیسم در ایران زدند. ثابت کردند که علیرغم تلاش حکومتها و تبلیغات جریانات خاکپرست و قوم پرست، این انسانیت است که حرف آخر را میزند. ثابت کردند که “هم وطن بودن” و “تیم ملی ایران ” و تعصبات کور ناسیونالیستی، در مقابل آزادیخواهی مردم و نفرتشان از یک حکومت ضد زن و ضد انسان و خونریز هیچ ارزش و جایگاهی ندارد. در این جبهه هم رژیم شکست خورد.
زنده باد انسان و انسانیت!