جدال بر سر حداقل دستمزد ادامه دارد

کارگرکمونیست ۶۶۵
حسین کمالی مشاور عالی وزیر تعاون کار و رفاه میگوید:”تا مادامی اصلاحات اساسی در شرایط اقتصادی کشور رخ ندهد و اقتصاد از یک اقتصاد غیرتخصصی و رانتیر به سمت یک اقتصاد سود ده حرکت نکند، اگر همه سرمایه های دنیا را هم بیاوریم اتفاقی برای بهبود شرایط کارگران در کشور نخواهد افتاد بنابراین لازم است ابتدا اصلاح اقتصاد در کشور را داشته باشیم چرا که شما نمی‌توانید افزایش ۳۰۰ درصدی قیمت کالاها را در مزد کارگران با هیچ فرمولی جبران کنید؛ اصلاح ساختار خودش به رفع مشکلات کمک می کند.”
ما هم کاملا با حرف شما موافقیم! اقتصادی که به دست گروه های مافیایی اسلامی افتاده است نتیجه اش همین است. حتی اگر همه سرمایه‌های دنیا را جلوی شما بگذارند، باز هم سهم کارگران، بازنشستگان، پرستاران، معلمان و همه زحمتکشان جامعه فقر و فلاکت، گرسنگی و بیکاری، تن فروشی و کلیه فروشی، بیحقوقی و محرومیت، کودکان کار و خیابان خواهد بود، طبق معمول این ۴۲ سال. اما درست در همین سالهاسران حکومت اسلامی و کاربدستانش و آقازاده‌ها و چماقدران دور و برشان روز به روز فربه‌تر شده‌اند. به همین خاطر است که کارگران و مردم میگویند راه حلی برای حل مشکلات جامعه و ساده ترین نیازها آن ندارید شرتان را از سرمان کم کنیم. سرمایه داری از هر نوعش (دزدسالار اسلامی یا غیر اسلامی) فقط بدنبال سود بیشتر برای خودی‌هایشان است در حالیکه ما احتیاج به سیستمی داریم که هدفش رفاه و آسایش شهروندانش باشد.
این سخنان گهربار مشاور عالی وزارت کار در نشست هم اندیشی و تبادل نظر اعضای هیات رییسه فراکسیون کارگری با وزیر تعاون کار و رفاه اجتماعی، معاونان و مشاوران او در مورد مشکلات و مسائل کارگران و بازنشستگان برگزار شد.(گزارش از ایلنا) همانطور که ملاحظه میکنید مشاور عالی بنظرش علت مشکلات کارگران این است که اقتصاد جمهوری اسلامی سود ده نیست.(البته برای شما که خیلی سود داشته و برای کارگران سودی نداشته است!)همچنین در این نشست یکی دیگر از معاونان وزارت کارپرده از رازی برداشته است. ایشان ریشه مشکلات کارگران رادر دولتهای دوران سازندگی میداند. طبق گفته شاکرمی طی ۷ سال اخیر حقوق کارگران طبق تورم (حتی ۲ درصد بیشتر از تورم!!) اضافه شده است. اما اگر میبینیم که هنوز مشکلات کارگران و اکثریت حقوق بگیران حل نشده است، علتش دولت رفسنجانی بوده که اصلا به حقوق کارگران اضافه نکرده است. ثابت ماندن دستمزد ها طی این دوره ۷-۸ ساله باعث شکافی شده است که هر روز اختلاف طبقاتی را بیشتر و بیشتر کرده است.
اعضای هیئت رئیسه فراکسیون کارگری مجلس مفتخوران هم که میزبان هیئت وزارتخانه کار بودند از وزیر درخواست کردند که دستمزد کارگران به تناسب تورم افزوده شود.رئیس فراکسیون کارگری مجلس گفت:”با توجه به ایام تصمیم‌گیری درباره مزد کارگران در شورای عالی کار، این موضوع را بسیار مهم برای کارگران کشور دانست و از وزیر کار خواست که به تناسب تورم کشور نسبت به افزایش مزد اقدام شود” علی بابائی کارنامی تاکید کرد که “ما به دنبال عدالت مزدی در کشور برای رفاه کارگران عزیز هستیم و از اقدامات موثر وزارت کار در راستای تحقق این اصل حمایت می‌کنیم”.
راه حلی که روسای فراکسیون کارگری مجلس مفتخوران پیشنهاد میکنند این است که دستمزد کارگران به نسبت تورم اضافه شود. شاکرمی معاون وزیر هم پیشنهادش این است که: “علیرغم اینکه امسال شرایط سختی را پیش رو داریم ولی تلاش می‌کنیم که با رعایت کامل اصول سه جانبه گرایی در راستای کمک به افزایش متناسب مزد کارگران اقدام کنیم”. از طرف دیگر، حسین کمالی پیشنهاد کرده که برای کمک به رفاه کارگران می‌توان حدود ۵۰۰ میلیون دلار را در بودجه سال ۱۴۰۰ به بن کارگری اختصاص داد:”این اقدام حداقل می تواند کمکی به بهبود معیشت کارگران در سال آینده داشته باشد”.
کارگران بیانیه داده اند که حداقل دستمزد باید بیشتر از خط فقر (۱۲ میلیون تومان) باشد ولی مجلس و دولت برنامه‌اش طبق معمول حمایت از کارفرمایان است و حداکثر میخواهد حداقل حقوق را ۳۲ درصد بالا ببرد. یعنی کارگری که حقوقش ۲میلیون و نیم بوده باشد با ارتقاء جدید میشود رقمی حدود ۳.۳ میلیون تومان. خط فقر هم بیشتر از ۱۲ میلیون تومان است. دستمزد ۳.۳ میلیونی یعنی ۴ بار زیر خط فقر. بعلاوه با مقداری بن کارگری میخواهند سرمان را شیره بمالند.
حالا که اعتصاب‌های کارگری گلوی‌شان را فشار می‌دهد، حالا که بازنشستگان مبارز نمیگذارند آب خوش از گلویشان پائین برود، بصرافت این افتاده‌اند که قوانین و بودجه بندی‌شان را بازنویسی کنند. این به معنی این نیست که دیگر تسلیم شده اند و حق کارکران و بقیه مردم را بی چک و چانه دو دستی تقدیم کنند، نه، این آیت الله‌های افعی شده از ۴۲سال مال (مار) خوردن، به این سادگی تسلیم نمیشوند. و طبقه کارگر هم برای حفظ بقای خودش، برای یک زندگی انسانی مجبور است به مبارزه علیه این رژیم ادامه بدهد. سنگر به سنگر باید عقب نشینی و شکست را به آنها تحمیل کرد.*