روزنه rowzane خبری – تحلیلی 
یک سال پیش روز ١٣ مهرماه سال ٩٦ محمد جراحی بعد از تحمل سالها بیماری سرطان برای همیشه ما را ترک کرد. محمد جراحی را همچون شاهرخ زمانی دوست نزدیکش، در واقع جمهوری اسلامی کشت. او را در شرایط نامناسب بهداشتی بیش از ٥ سال در زندان نگه داشتند. محمد به بیماری سرطان تیروئید مبتلا شد و بیماریش خیلی زود اوج گرفت. مقامات زندان عامدانه امکان دسترسی به درمان و دارو را در زندان برای او فراهم نکردند و نهایتا وقتی که بیماریش به حد کشنده رسیده بود از زندان آزاد شد و کمتر از یک سال بعد درگذشت. او هنگام مرگ ٦٠ سال داشت.
محمد جراحی از سنین بسیار پایین بعنوان کودک کار، فقر و استثمار و رنج و محرومیت را عمیقا لمس کرد. به همین دلیل وقتی که از طریق دوستانش با کمونیسم و سوسیالیسم آشنا شد، با تمام وجود خودرا سوسیالیست و ضد سرمایه داری میدانست و تا آخر عمر فعالانه در این راه مبارزه کرد. او یک کارگر آگاه و رزمنده و جسور بود که خطرات راهی که انتخاب کرده بود را بخوبی میدانست. او پنج سال در زندان جمهوری اسلامی بدون یک روز مرخصی فشار و شکنجه و محدودیت را تحمل کرد و خم به ابرو نیاورد. وقتی در دادگاه جمهوری اسلامی رئیس این دادگاه یکی از اتهامات او را سوسیالیست بودن اعلام کرد او گفت “بله من چپ و سوسیالیست هستم. ما از حقوق مردم دفاع میکنیم. مثل شما رانت خواری نمیکنیم. مثل شما رشوه نمیخوریم. سوسیالیست یعنی کسی که از حقوق کارگران و مردم دفاع میکند”. در پاسخ به تعرضاتی که در این دادگاه به او شد به رئیس دادگاه که نام فامیلش “حمله ور” بود گفت “واقعا سزاوار این نام هستی!”
نام محمد جراحی برای همه کارگران آگاه نامی دوست داشتنی و آشناست. او چند ماه بعد از آزادی از زندان از حزب کمونیست کارگری تقاضای عضویت کرد و با توجه به سابقه طولانی مبارزه و فعالیت چپ و کارگری اش بعنوان کادر حزب پذیرفته شد. او در یک مصاحبه کوتاه گفت اگر امیدی برای رهایی طبقه کارگر از شر سرمایه داری وجود داشته باشد این حزب است.
محمد جراحی فعال مبارزه با ستم طبقاتی بود. در شرایطی که سرمایه داری در ایران کارگران را به شدیدترین وجهی زیر استثمار و بهره کشی قرار داده و جدال گسترده و فعال کارگران با حکومت اسلامی سرمایه و مفتخوران سرمایه دار در سرتاسر جامعه جریان دارد و هرروز ابعاد تازه ای بخود میگیرد، جای محمد جراحی در میان ما بسیار خالی است. محمد جراحی متاسفانه به آرزوی دیرینه اش که برپایی جامعه ای آزاد و برابر و سوسیالیستی بود نرسید، اما به بسیاری از کارگران و مردم راه نشان داد و نامش در جنبش کارگری و کمونیستی هیچگاه فراموش نخواهد شد.
زنده باد یاد محمد جراحی و همه جانباختگان راه آزادی و سوسیالیسم!
سرنگون باد جمهوری اسلامی!
حزب کمونیست کارگری ایران
6 مهر 1397، ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۸
