درباره شیوه برخورد ما به قتلهای ناموسی و کشتن کولبران در کردستان

قتلهای ناموسی متاسفانه به نسبت سالهای گذشته بیشتر شده. بررسی اجتماعی و روان شناسی این پدیده شوم و قرون وسطایی مبرمترین کار و پروژه باید باشد. چرا قتلهای ناموسی هنوز در شرایطیکه دنیا با مدرنترین و انسانیترین دستاوردهای بشر امروز در جهت تنویر ارزشهای انسانی در دست میلیونها انسان این کره زمین هر روز خودش را آبدیت میکند. در شرایطیکه ارزشهای انسانی بشر با  سرعت کمتر از یک ثانیه زمانی در دسترس است، خود نیز سوال بزرگ و فکر شده ای باید باشد.

در ایران تحت حاکمیت حکومت اسلامی که فرهنگ و ساختار فرهنگی ـ اجتماعی بر مبنای مذهب و اسلام و فقه، نهی از منکر، جدایی جنسیتی و آپارتاید جنسی و ستم بر زنان  به شکل قانون رسمی درآمده است، زمینه های اخلاقی و عقیدتی و مردسلالاری، برای قتلهای ناموسی بعنوان امری خداوندی بیشتر و فراهمتر از نظامهای سیاسی و بورژوایی است که در آن دین از دولت جدا است، که آموزش و پرورش از مذهب جدا است که میلیاردها دلار خرج نهادهای دولتی نمیشود. که مذهب متولی نیست و حقوق شهروندی مبنای رابطه جامعه است و …

اخیرا توسط رفقای حزب حکمتیست در ارتباط با مبارزه علیه قتلهای ناموسی دخالت “گارد آزادی” در ارتباط با کسانیکه مرتکب قتلهای ناموسی شده اند پیش کشیده شده است. این بوچون و تهدید به دخالت “گارد آزادی” در جهت تنویر افکار عمومی نیست. هر حزب سیاسی با تهدید و ارعاب با خلاصه کردن راه حل های پایه ای اجتماعی به  تهدیدهای نهادهای مسلح به مصاف مبارزه با قتلهای ناموسی برود در جهت تشویش آذهان عمومی گام برداشته است.

مبارزه اصولی و درست تلاش آگاهانه و کارساز در جهت پایه ها و دلائل ساختاری و سیاسی قتلهای ناموسی باید متمرکر شود. حضور فعال جنبش رهایی زن، حضور فعال شخصیتهای این جنبش در کردستان، دسترسی به امکانات برگزاری سمینار و جلسات مشاوره ای در ارتبط با قتلهای ناموسی و پوشش کامل درمیدیای اجتماعی مهمترین و موثرتیرن فعالیتهایی است که باید علیه قتلهای ناموسی انجام داد.

هم جهتی نیروهای سیاسی و بوِیژه ابراز وجود فعالین  جنبش رهایی زن، بدست گرفتن مراسمهایی از نوع و جنس مراسمهاییکه در سنندج و بویژه مریوان علیه قتلهای ناموسی انجام شده است.

کولبران

کانال تلگرامی کولبرز نیوز در خبری در ارتباط با بدن شکنجه شده “سحرحد رها پیکار” کولبر نوشته است که   “سحرحد رها پیکار”  «در نقطه مرزی ته ته اورامانات توسط اشغالگران کردستان به مدت چند ساعت با ریختن آب سرد بر بدنش شکنجه شده است …»

کولبر نیوز ٤ عکس مثله شده از “سحرحد رها پیکار”  کولبر را با آثار شکنجه منتشر کرده و نوشته این شکنجه ها توسط اشغالگران کردستان انجام شده است.  ادمین های کولبرز نیوز خوب میدانند که؛ شکنجه و شلیک مستقیم به کولبران توسط نیروهای امنیتی و نظامی حکومت اسلامی تا کنون جان صدها کولبر را گرفته است. افزایش تعداد کارگران و جوانانی که به کولبری و دست فروشی مشغول میشوند از نتایج و تبعات بحران وبن بست اقتصادی حکومت اسلامی و دولت روحانی است. هر روز به تعداد اخراجی ها افزوده میشود. ده ها هزار جوان تحصیلکرده فاقد موقعیت شغلی هستند. تعداد زیادی با حقوق های زیر نیم میلیون تومان در بخش خدمات شهری با حقوقهای! ٧برابری زیر خط فقر امرار معاش میکنند. وحشیگری و شلیک مستقیم بطرف کولبران، اذیت و آزار دست فروشان تماما سیاستهایی هستند که توسط دولت روحانی و مزدوران نظامی حکومت اسلامی در پیش گرفته شده است.

مبارزه با بیکاری مساله اصلی و عرصه نبرد اجتماعی ما علیه نظام و حکومت اسلامی است. نمایش ئن های مثله شده و شکنجه شده  که توسط “اشغالگران کردستان” در صفحات کانال های   تلگرامی منتشر میشود، کارساز نیست.  کردستان در ٤ دهه گذشته توسط  حکومت اسلامی سرمایه میلیتاریزه شده. با زور توپ و تانک و اسلحه، با اعدام های دسته جمعی و شبیخون های نظامی به مناطق تحت کنترل نیروهای مسلح و احزاب سیاسی در کردستان حمله کردند تا ادامه دستاوردهای دمکراتیک خیزش توده ای مردم در سطح سراسری و در کردستان را بازپس بگیرند و حاکمیت ضد انقلاب و خودگمارده خودشان را در کردستان به مردم تحمیل کنند. داستان حضور نظامی حکومت اسلامی برای تثبیت (که هیجوقت نشد) و برای بازپس گرفتن دستاروردهایی بود که مردم درکردستان با سرنگونی حکومت پهلوی ها و حضور فعال چپ و کمونیستها  بدست آورده بودند. دستاوردهایی در دفاع آزادی و انقلاب، قدرت شورایی در شهرها و بنکه ها (ستادهای توده ای محلات) و دفاع از حقوق  کارگران و زنان  و…

تاکید ما بر سازماندهی اعتراض وسیع و توده ای علیه بیکاری،  و تلاش برای پایان دادن به کولبری و مبارزه برای حق تامین معیشت کولبران و دستفروشان با اعتصاب و مبارزات شهری است. سالانه  در مرزهای مشترک ایران با کشورهای  همسایه بویژه در مرز ایران و عراق) ده ها کولبر کشته و زخمی میشوند. هر هفته و یا هر روز ما شاهد شنیدن خبر تلخ کشته و زخمی شدن کولبران، شکنجه شدن آنها، سقوط از ارتفاعات بلند، غرق شدن آنها در رودخانه ها هستیم.  در چند سال گذشته حکومت اسلامی دست به جنایتی بزرگ در ادامه کشتارهای دهه ٦٠ و ٧٠ زده است. صدها نفر از کارگران مرزی کولبران را کشته یا زخمی و معلول کرده است.

کارگران کولبر لشکر میلیونی کارگران بیکار هستند. بیکاری میلیونی یکی از چالشهای بزرگ دولت روحانی است. فقر و پایین بودن درآمدها دامنه عواقب مخرب بیکاری در زندگی مردم را بیشتر و عمیقتر کرد. نداشتن بیمه بیکاری، بالا بودن نرخ خرید سبد معیشت روزانه، عدم دسترسی به نیازهای دارویی و پزشکی و بالا بودن نرخ اجاره مسکن و ده ها مساله و مشکل مالی و اقتصادی فقر و نداری را در عمیق ترین شکل به کارگران و جوانان بیکار و مزدبگیران  تحمیل کرده است. در بطن این شرایط نا امن معیشتی و افتصادی روی آوری به دست فروشی و کولبری در چند سال گذشته بیشتر و بیشتر شده است.

بیکاری هزاران نفر از کارگران و جوانان چالش اصلی در کردستان است. بیکاری در شهرهای کردستان بیداد میکند. اکثریت بالایی از جوانان تحصیلکرده فاقد موقعیت شغلی هستند و به جمعیت کارگران اخراج شده و بیکار افزوده میشوند.

در شهرهای کردستان اعتراض و مبارزه علیه بیکاری دائما وجود داشته است. مردم علیه فقر و بیکاری و ستم و سرکوب به میدان آمده اند. کارگران و جوانان بیکار به مبارزه ای خیابانی و علنی علیه بیکاری و نداشتن فرصت های شغلی، دست به اعتراض زدند.

اعتصاب معلمان در ده ها مدرسه و نواحی مختلف که مهمترین و کارسازترین الگوی مبارزاتی است را تجربه کرده ایم. فضای اعتراضی در سطح سراسری در اشکال اعتصابات عمومی، راه پیمایی و اعتراضات شهری ادامه دارد. شهرها با التهاب بالایی در گرماگرم اعتراض به فقر و بیکاری قرار گرفته اند. میلیونها کارگر و مزدبگیر  انتخاب خود را کرده اند، مبارزه تا سرنگونی حکومت اسلامی. در شهرهای کردستان کارگران و جوانان کولبر بشکل دسته جمعی علیه بیکاری و فقر بمیدان آمده اند. کارگران و جوانان بیکار دسته جمعی با مارش و برگزاری راه پیمایی و پهن کردن سفره های حالی بمیدان آمده اند. آنها علیه بیکاری و فقر دست به اعتراض میزنند و اعلام کرده اند “سفره خالی ما نان میخواهد”، و خواست  بیمه بیکاری و امنیت معیشتی را فریاد میزنند! اعتصابات سراسری در شهرهای کردستان، تجمع های رادیکال و اعتراضات معلمان در شهرهای کردستان ادامه خیزش انقلابی مردم در سراسر کشور و نشانه قدرت و آمادگی مردم برای مبارزه علیه فقر و بیکاری و برای پایان دادن به عمر ننگین جمهوری اسلامی است. جمهوری اسلامی میداند که اعتصابات عمومی و اعتراضات سراسری قدرتمندتری در سطح کشور در راه است و اعتصاب و اعتراض در شهرهای کردستان میتواند مانند جرقه ای برای خیزش عظیم مردم در سراسر کشور عمل کند. جواب مردم کردستان علیه  کشتن کولبران تداوم مبارزه و اعتصابات است.  اعتراضات جاری در کردستان جمهوری اسلامی را به وحشت انداخته است اما مردم همانطور که اعلام کرده اند زبان تهدید حکومت را نمیپذیرند. مردم سفره خالی و فقر را نمیپذیرند! بیکاری و ستم و تبعیض را نمیپذیرند! صدها هزار نفر در کردستان بیکارند و خواهان بیمه بیکاری و تامین معیشت هستند. مردم رفاه و زندگی میخواهند و قصد کوتاه آمدن ندارند.

نسان نودینیان

١٠ تیر ١٣٩٨

١ ژوئیه ٢٠١٩