روزنه rowzane خبری – تحلیلی
روز دهم دسامبر/ ۲۰ آذر، سالروز تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر توسط سازمان ملل متحد است. این روز بعنوان روز جهانی حقوق بشر نام‌گذاری شده است. طبق ماده‌ی ۱ این اعلامیه «تمام افراد بشر آزاد به دنیا می‌آیند و از لحاظ حیثیت و کرامت و حقوق با هم برابرند.»
اما در ایران در حالی به این روز نزدیک میشویم که همچنان با موارد جدی نقض حقوق بشر در طی ۴۴ سال روبرو هستیم و روزبروز ابعاد بیشتری هم می‌یابد.
اگر مروری از سال گذشته یعنی بعد از انقلاب زن، زندگی، آزادی به اینور داشته باشیم متوجه میشویم به شدت گرفتن اعدام‌ها، تهدید مستمر حق آزادی اندیشه و بیان، برخورد و دستگیری فعالان دانشجویی و فعالان کارگری، افزایش فشار بر گروه‌های قومی، اقلیت‌های دینی و مذهبی، گسترش روز افزون فقر و تورم، بازداشت و زندانی کردن وکلایی که وکالت معترضان را بعهده گرفته اند، مانند نسرین ستوده، بازداشت دو روزنامه نگار بنامهای نیلوفر حامدی و الهه محمدی و دادن حکم‌های سنگین به آنها فقط بر این اساس که آنها شهریور سال گذشته خبر درگذشت مهسا( ژینا)امینی ۲۲ ساله و مراسم تشییع او در سقز را پوشش داده بودند، اخباری که جزیی از وظایف اصلی هر روزنامه نگاریست.
محاکمه و به زندان انداختن فعالان مدنی، نقض گسترده حقوق زنان، بازداشت و محاکمه شهروندان دوتابعیتی، وضعیت بد زندان‌ها، شکنجه و پخش اعترافات اجباری زندانیان سیاسی از تلویزیون دولتی، محروم کردن آنها از دسترسی به امکانات پزشکی و دریافت دارو (شکنجه دارویی) و خوراندن داروهای روانگردان به زندانیان معترض، از دیگر موارد نقض جدی حقوق بشر در یک سال گذشته در ایران بوده است.
در عین حال ما شاهد آن هستیم سران حکومتی که مرتکب موارد نقض جدی حقوق بشر در ایران هستند و دستشان به خون هزاران مردم بیگناه آلوده است همچنان در مصونیت کامل از مجازات قرار دارند و نه تنها پاسخگو نیستند بلکه در مجامع بین اللملی مورد استقبال دولت‌ها قرار کرده و در دفاع از حقوق بشر نطقها می‌کنند.
ما بر این باور هستیم برای اجرای عدالت و کرامت انسانی تا زمانی که حکومت‌های توتالیتر و ارتجاعی مثل حکومت اسلامی در ایران، طالبان در افغانستان و غیره وجود دارند
دم زدن از حقوق بشر چیزی بغیر از یک شعار پوچ نیست. برای ایجاد یک دنیای بهتر، برای حفظ حرمت و آزاده گی و شان انسانی باید این حکومت‌های دیکتاتوری و مرتجع را به زیر کشید.
پروین آزاد
