روزنه rowzane خبری – تحلیلی 
آبان 98 نقطه عطفی برای جنبش سرنگونی علیه جمهوری اسلامی بود. مردم جانشان را در دستشان گرفتند وبا حمله به فرمانداریها ومراکزمذهبی و گارد ضدشورش وپاره کردن و اتش زدن عکس های خامنه ای و پرچم جمهوری اسلامی، ده ها شعبه بانک را در خیلی از شهرها اتش زدند. جانیان اسلامی 1500 نفر را کشتند و ٧٠٠٠ نفربازداشت شدند وحتی اینترنت راهم قطع کردند. اما مردم ادامه آبان را فریاد زدند. خیزش آبان یک گام بزرگ به جلودرجنبش سرنگونی جمهوری اسلامی بود. این اعتراضات توانست توجه مردم دنیا را به خود جلب کند و ما شاهد عکس العمل دولتها بودیم.
خیزش آبان بااعتراض به چند برابر شدن قیمت بنزین آغاز و جرقه اش زده شد. رژیم با ترفند هایی چون جنازه چرخانی قاسم سلیمانی سعی کرد توجه را بسوی دیگر برده و کنترل خود را بر اوضاع بازیابد. اما مردم با اعتراضاتشان و با به آتش کشیدن پوسترهای قاسم سلیمانی جنایتکار پاسخ کوبنده ای دادند. در همین راستا حکومت اسلامی با شلیک به هواپیمای اوکراینی، باعث کشته شدن تمامی سرنشینان هواپیما شد. اما این جنایت وحشیانه بر خشم و نفرت وسیعی در سطح جامعه و بین المللی دامن داد. حالادیگر این مردم جان به لب رسیده وخشمگین بودند که جانشان رادردست گرفتند و با شعارهای آبان ادامه دارد، جمهوری اسلامی نابود باید گردد، عزم جزم خود را برای ادامه جنبش برای سرنگونی این حکومت اعلام کردند. در ادامه این روند است که شاهد گسترش اعتراضات در میان کارگران و کل جامعه بودیم. رژیم نیز برای بقایشان ماشین سرکوب خود را حدادی کرده و در اوج استیصال دست به سرکوب و جنایت میزند. یک نمونه بارزش اعدام نویدافکاری از معترضین آبانماه بود که جامعه را به تکان در آورد و با خود گفتمان بایکوت حکومت اسلامی در سطح جهان را وسیعا شکل داد.
در همین شرایط است که چندی پیش سه جوان از بازداشت شدگان آبانماه به نام های امیر حسین مرادی، سعید تمجیدی ومحمد رجبی در خطر اعدام بودند که مردم با کارزار قدرتمندی با آن مقابله کردند. کارزاری که میلیاردی از آن حمایت شد و رژیم زیر فشار آن ناگزیر به عقب نشینی گردید. اگر چه هنوز خطر اعدام روی سر آنها و چندین جوان دیگر باقیست. اما جامعه به هوش است و مبارزه علیه اعدام امروز به یک عرصه مهم نبرد با ماشین سرکوب و جنایت حکومت تبدیل شده است. جدا از احکام زندان و اعدام فشار بر روی خانواده های زندانیان سیاسی و خانواده های جانباختگان و جوانانی است که در خطر اعدام قرار دارند. زیر همین فشارها بود که پدر کامران امیر حسین مرادی دست به خود کشی زد و این خودکشی بر آتش خشم مردم علیه اعدام و زندان بیشتر دامن زد. در کنار جنبش قدرتمند علیه اعدام و برای آزادی زندانیان سیاسی، اعتراضات کارگری گسترده است. ادامه اعتصاب کارگران نیشکر هفت تپه و به میدان آمدن وسیعتر کارگران نفت در ابعادی هزاران نفره یک اتفاق مهم در فضای سیاسی جامعه است. این در حالیست که کل جامعه در تلاطم و در مبارزه است. در چنین شرایطی است که به استقبال سالگرد خیزش آّبانماه میرویم. در سالگرد خیزش آبان ٩٨ یاد همه جانباختگان اعتراضات آبان را گرامی می داریم و خواهان آزادی تمام بازداشت شدگان و زندانیان سیاسی هستیم. خیزش آبان فرصتی برای تجدید عهد برای پایان دادن به جهنم جمهوری اسلامی و برای داشتن زندگی ای انسانی است. نقطه شادی بخش اینجاست که همه شواهد نوید بخش چنین روزی است. زنده باد خیزش مردمی آبانماه
کارگر کمونیست ٦٤٦