سیل و کارگران، بیکارسازی سه هزار کارگر در استان گلستان!

دوهفته است که استانهای گلستان و مازندران، و در هفته اخیر استانهای لرستان، خوزستان، ایلام، کرمانشاه، همدان، و چهار محال بختیاری درگیر سیل ویرانگرمی باشند. در این میان خسارات سیل در استانهای گلستان و از روز گذشته در لرستان فاجعه بار بوده است. دهها شهر و صدها روستا درگیر معضلات سیل می باشند. صدها هزار نفر در استانهای نامبرده آواره شده اند. جمهوری اسلامی کمک رسانی چندانی به مردم نکرده است.

فاجعه ای در استانهای سیلزده در حال رخ دادن است. در استان گلستان این فاجعه  دوهفته پیش روی داد. بیش از ١٠٠ هزار نفر آواره شده و خانه و زندگی هایشان را از دست داده اند. الان فاجعه در لرستان تکرار شده است. جان و زندگی دهها هزار نفر در خطر جدی می باشد. شهرهای پلدختر، دلفان و معمولان بیشترین خسارات را دیده اند. خطر افزایش تلفات جانی و لطمات سیل بویژه در پلدختر تا حد یک فاجعه پیش رفته است.

صدها هزار نفر در استانهای غربی کشور گرفتار سیل و معضلات ناشی از آن می باشند. در کنار این وضعیت جمهوری اسلامی کمک های چندانی به مردم نکرده که هیچ، بلکه جلوی کمک های مردمی را هم میگیرد. اوضاع مناطق سیلزده روزبروز بحرانی تر می شود. بر اساس آخرین اخبار تا به امروز نزدیک ٤٦ نفر در جریان سیل جانباخته اند.

حالا که نزدیک به دوهفته از سیل در استان گلستان می گذرد، ابعاد ویرانی ها و خسارات سیل به مردم و زندگیشان هر روز بیشتر برملاتر می شود. البته اوضاع در این منطقه به هیچوجه عادی نبوده و مردم درگیر دهها مشکل و کمبود برای ادامه زندگی می باشند.

دو خبر در میان مجموعه اخبار و گزارشات این چند روز گذشته در مورد سیل گلستان در رسانه های حکومتی  آمده بود که  ابعاد دیگری از مشکلات ناشی از سیل و ویرانی وسیاستهای کثیف حکومت در این رابطه  و تاثیر آن بر زندگی مردم  را نشان می دهد. خبر این بود:

رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت گلستان گفته است بر اثر سیلاب و آب‌گرفتگی واحدهای تولیدی و صنعتی در شهرهای  گنبدکاووس، آق‌قلا، بندرترکمن و گمیشان حدود سه هزار نفر در استان بیکار شده‌اند. در خبر دیگری اداره کار استان گلستان اعلام کرده که سیل باعث تعطیلی بیش از ٢٤٥ واحد صنعتی و تولیدی شده است.

در کنار همه صدمات و خساراتی که سیل به مردم وارد کرده و برای سالها زندگی مردم این استان را تحث تاثیر خواهد داد، بیکار شدن کارگران هم پدیده جدیدی است که به سایر معضلات کارگران و مردم اضافه شده است. اثرات و لطمات این بیکارسازی در این وضعیت بحرانی در این استان به زندگی مردم به مراتب بیشتر از شرایط عادی می باشد.

اداره کار و مقامات حکومتی تا به امروز صحبتی و حتی وعده ای مبنی بر پرداخت بیمه بیکاری  و یا اشتغال مجدد به کارگران بیکار شده نداده اند. ٣ هزار کارگر در یک چشم بهم زدن و آن هم در اثر سیاستهای ضد انسانی حکومتی فاسد و دزد، در اثر بی مسئولیتی و بی تفاوتی محض حکومت به موضوع سیل و عدم تدارک و اقدامات پیشگیرانه برای مقابله با این حادثه، کار و زندگی شان بر باد رفته است.

در کنار دهها معضل و مشکلی که مردم در مناطق سیلزده در استان گلستان، و الان در چندین استان دیگربا آنها درگیر می باشند، خطر بیکارسازی به بهانه سیل از جمله سیاستهای حکومت است که در ماجرای فاجعه سیل اخیر در کشور در پیش گرفته است. بهانه رژیم مبنی بر”لطمات و خسارات به واحدهای تولیدی” اقدام دیگر حکومت برای گسترش بیکارسازی دهها هزار کارگر در مناطق سیلزده شده است.

در برابر این سیاست کثیف حکومت باید بپاخاست و اعتراض کرد. باید خواهان پرداخت بیمه بیکاری به همه کارگران بیکار شده شد. مطالبات بازگشت به کار و پرداخت همه معوقات و مزایای بدی شرایط کاری  کارگران در مناطق سیلزده، پرداخت خسارات و تامین خانه و مسکن و امکانات زندگی برای همه کارگرن بیکار شده، از جمله ابتدائی ترین خواستهای کارگران می باشند که باید با زور اعتراض و مبارزه به رژیم تحمیل کرد. نباید اجازه داد حکومت دزدان و اختلاسگران به بهانه سیل و بحرانی که خود ساخته‌اند، دست به بیکارسازی و اخراج کارگران در مناطق سیلزده بزنند.

در این وضعیت که سیل در جامعه تبدیل به یک بحران عمومی شده و صدها هزار نفر آواره شده و در شرایط بد و با کمترین امکانات زیستی روزگار می گذرانند، مهم است که کارگران و مردم صدمه دیده در کنار هم  و دست در دست هم علیه حکومت متحد شوند و علیه سیاستهای ضد انسانی و تعلل و کم کاری ارگانها و مسئولین رژیم در امر کمک رسانی به سیلزدگان مبارزه ای گسترده را در دستور خود بگذارند. باید حکومت را مجبور کرد که کمک رسانی و تامین نیازهای فوری زندگی مردم در مناطق سیلزده را تسریع نماید. در کنار آن تشکیل جمع های همبستگی کارگران و مردم در واحدهای تولیدی تعطیل شده با سیل زدگان، راه اندازی کمپین های جمع آوری کمک های مردمی و ارسال به مناطق سیلزده جزو اقداماتی فوری هستند که امروز لازم و ضروری می باشند.*

12 فروردین 98- اول آوریل 2019

کارگر کمونیست ۵۶۶