عقب نشيني كارفرماي چسب هل

در پی اعتراضات گسترده با استفاده از شبکه های اجتماعی در اینترنت، اخیرا مدیرکل کار آذربایجان شرقی اعلام کرد: آیین‌نامه انضباطی کارخانه چسب هل لغو شد.

«احد حسینی» مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان آذربایجان شرقی از تصمیم کارفرمای کارخانه چسب هل برای تغییر آیین‌نامه انظباطی این واحد صنعتی خبر داد.

عكسي كه در بالامی بینید رئيس كارخانه چسب هل را نشان ميدهد با مبلهاي اشرافي در دور و بر خود كه در يكي از آنها ايشان مثل یک ارباب نشسته و كارگران ایستاده در دور و برش در حال برگزاري جشن تولد براي ایشان هستند.

ايشان با قوانين ارتجاعي و ضد كارگري خود ساليان سال است كه در كارخانه حكومت ميكند و با اين قوانين ضد كارگري و زن ستيز خود  حتي بعنوان بهترين كارخانه آذربايجان از طرف استانداري انتخاب شده است.

اما حالا جالب است بدانيد که بعد از افشاگيرهاي بسيار بر عليه قوانين ضد كارگری این کارحانه حالا مدیر کل استان آذربایجان شرقی خبر از لغو قوانین انظباطی همان كارخانه و بنرهاي آن را میدهد.

روشن است که تمام حکومت و گماشته هایش، با قوانین ضد گارگری و زن ستیزشان، سالیان سال است که نه تنها خود بلکه صاحبان کارخانه ها را به ثروت  بی حد و حساب رسانده اند. و بدیهی است که کل حکومت ضد کارگری است و کارگران با کوچگترین اعتراض برای پرداخت دستمزدهای معوقه، بیمه‌های رد نشده، اخراج شدن و تعطیلی کارخانه، راهی زندان میشوند. با توجه به قوانین قرون وسطائی حکومت اسلامی نظیر شلاق زدن کارگران معدن آق دره و با زندانی کردن رضا شهابی ها و شاپور احسانی راد ها، اسماعیل عبدی ها از رهبران کارگری و سندیکای معلمان نمیشود اميد زیادی از تغییر قوانین انضباطی در کارخانه چسب هل داشت. اما این یک گام به سمت پیروزی و یک شکست برای جمهوری اسلامی است!

شکستی که در آن دولت مجبور میشود بر خلاف میل خود و کارفرمایش، قوانین خشک و  ضد کارگری خود را پس بگیرد و یک گام به عقب بنشیند تا بلکه بدین وسیله صدای اعتراض مردم را کم کرده و کمی بیشتر بر مسند حكومت بماند. غافل از اينكه اين خواسته ها  و اعتراضات فقط شامل يک منطقه و يا يك استان نیست و روز بروز بر دامنه اعتراضات كارگري افزوده ميشود.

كارگران و مردم تحت ستم حکومت اسلامی روزبروز از طریق دنیای مجازی و مدیای عمومی به وضعیت و شرایط سیاسی و اقتصادی خود بیشتر واقف شده و خواهان تغییر و تحول شرایط زندگی بمعنای واقعی هستند! شرایطی که دیگر در آن مجبور نباشند برای تامین زندگی، کلیه خود را به معرض فروش بگذارند ویا کودکان خود را بجای مدرسه به کار اجباری بفرستند.

و اين میسر نميشود مگر با اتحاد و همبستگی بیشتر نیروهای کارگری پیشرو. تنها سلاح کارگران برای ایجاد زندگی بهتر متحد شدن در یک صف واحد بر علیه حکومت سرمایه داری و ننگین جمهوری اسلامی است. تنها با ایجاد این تشکلها میشود جمهوری اسلامی را به زانو درآورد و از شرش برای همیشه خلاص شد.

پروین آزاد