روزنه rowzane خبری – تحلیلی نزدیک به یکماه است که بازنشستگان برای پیگیری مطالباتشان در تدارک تجمع بزرگ سراسری خود برای ساعت ده صبح روز نوزده آبان در مقابل مجلس هستند. تا کنون بیست و پنج گروه و نهاد سراسری بازنشستگان به این فراخوان پیوسته اند. اعتراض بازنشستگان به فقر، گرانی، افزایش روزانه قیمت ها، پایین آمدن هر روزه قدرت خرید مردم، اختلاس ها و دزدی ها، حقوقهای نجومی و تبعیض ها و نابرابری و بالاخره به امنیتی کردن مبارزات و سرکوبگری های حاکم است. به این اعتبار بازنشستگان صدای اعتراض همه مردم را نمایندگی کرده و در بیانیه مشترک خود به مناسبت تجمع نوزدهم آبان، بر اتحاد و یکپارچگی بعنوان تنها راه برون رفت از فقر و فلاکت بیسابقه حاکم و تداوم مبارزاتشان تا رسیدن به خواستهای خود تاکید کرده اند. به مناسبت این تجمع و جهت اطلاع رسانی پوسترهای زیبای بسیاری در مدیای اجتماعی منتشر شده است که در آنها با اعلام اینکه همه می آئیم، با خانواده ها می آئیم، به شرکت وسیع در این تجمع فراخوان داده شده است. همچنین بازنشستگان با نوشتن موضوع اعتراض و خواستهایشان بر روی هر کدام از پوسترهایشان اهداف برگزاری تجمع نوزده آبان و موضوع اعتراضشان را به روشنی بیان کرده اند. در میان این پوستر ها نوشته هایی با مضامین زیر توجه ها را به خود جلب میکند: افزایش حقوق ها به بالای خط فقر هشت میلیونی، همسان سازی حقوقها متناسب با درصد واقعی تورم در هرسال و بالاتر از خط فقر، درمان رایگان و بیمه کارآمد سلامت، تحصیل رایگان و با کیفیت برای تمام دانش آموزان، پایان دادن به امنیتی کردن مبارزات و زندان و ارعاب و آزادی بدون قید و شرط و بدون وثیقه معلمان، کارگران، دانشجویان و تمامی زندانیان سیاسی، لغو خصوصی سازی آموزش از سطوح مدارس تا دانشگاهها، پایان دادن به دزدی ها و اختلاس ها و بازگرداندن پولهای به سرقت رفته از صندوق بازنشستگان و صندوق ذخیره فرهنگیان به این صندوق ها. با چنین اعتراضات و خواستهائیست که بازنشستگان با بر دست گرفتن بنری با مضمون “پایان یافتن فاصله عظیم طبقاتی در جامعه” و با شعارهایی چون “حقوقهای نجومی، فلاکت عمومی”، “اختلاسها کم بشه، مشکل ما حل میشه”، “نه تهدید، نه ارعاب، دیگر اثر ندارد”، “زندانی سیاسی آزاد باید گردد” در مبارزاتشان کل بساط سرکوب، دزدی و توحش و بردگی سرمایه داری حاکم را به چالش کشیده اند.
اینکه امروز بازنشستگان با چنین گفتمان هایی به تدارک تجمع سراسری خود برای نوزدهم آبان میروند، و سابقه درخشان مبارزاتی آنان، به روشنی حال و هوای امروز کل جامعه را بیان میکند. از خواستها و مبارزات بازنشستگان باید وسیعا حمایت کرد.
فراخوان گروههای دیگری از بازنشستگان برای ۲۱ آبان و یک تاکید
متعاقب فراخوان ۲۵ گروه از بازنشستگان به تجمع در مقابل مجلس برای نوزدهم آبان ماه یک هفته قبل، در فراخوان دیگری بازنشستگان به تجمع در روز بیست و یک آبان دعوت شده اند. اولین سوالی که به ذهن خطور میکند اینست که چرا علیرغم نزدیک به یک ماه تدارک برای تجمع روز نوزده آبان، چنین فراخوانی آنهم دو روز بعد از آن داده میشود؟
اما با خواندن بیانیه فراخوان دهندگان به تجمع برای بیست و یکم آبان و تاکیدات نویسندگان آن بر تجمع “آرام و مسالمت آمیز بر اساس اصل ۲۷ قانون اساسی” پاسخ سوال فورا روشن میشود. اینان با دیدن سیل حمایت و پشتیبانی از تجمع نوزده آبان در هراس از اینکه اوضاع از کنترل خارج گردد مثل همیشه وارد میدان شده و همه تقلایشان اینست که اعتراضات بازنشستگان را در چهارچوب قوانین موجود مهار کنند. برای اینکار و برای اینکه از قافله دور نمانند هیاهویی به پا کرده و به اسم ۱۲۰ گروه لشگری و کشوری از شهرهای مختلف فراخوان داده و اسمش را هم ائتلاف بزرگ بازنشستگان کشوری و لشگری گذاشته اند. بگذریم که خیلی از این گروههای اعلام شده حتی وجود خارجی ندارند. اینان در همان راستا با عجله پوسترهای تبلیغی خود را در مدیای اجتماعی انتشار داده وآنها را به “الله اکبر” مزین کرده اند. همچنین در برابر خواستهای اعتراضی بازنشستگان که بارها و بارها آنها را در تجمعاتشان اعلام کرده و امروز نیز با همان خواستها دارند به تدارک تجمع روز نوزدهم آبان میروند، تلاششان اینست که اعتراض بازنشستگان را به خواست اجرای قانون خدمات کشوری محدود کنند. از جمله خواست اعلام شده آنها در فراخوانشان “اصلاح سریعتر ماده ۱۰۹ قانون مدیریت خدمات کشوری و تامین بودجه لازم و مکفی برای همسان سازی حقوق و بهسازی شرایط خدمات درمانی و رفاهی بازنشستگان” است.
طبعا این گفتمان ها و تلاشهایی از این دست موضوع جدیدی برای بازنشستگان نیست. نویسندگان بیانیه فراخوان بیست و یکم همان دنباله روان این جناح و آن جناح حکومتی هستند که وقتی بازنشسته قصد حرکت و اعتراضی داشت، از تجمع سکوت سخن میگفتند و صلوات سر میدادند و امروز نیز بازنشسته را به تجمع آرام و مسالمت آمیز فرا میخوانند. اما بازنشستگان در طول چند سال اخیر در مبارزات جانانه شان در کف خیابان جواب قاطعی به تشبثاتی از این دست داده اند. بازنشستگان همانزمان اعلام کردند که ما برای فرستادن صلوات به خیابان نیامده ایم بلکه ما مطالبه گریم و برای گرفتن خواستهایمان آمده ایم و با فریاد رسای شعارهایشان، با فریاد “معیشت، منزلت، حق مسلم ماست”، و با شعارهایی چون “نه احضار، نه زندان دیگر فایده ندارد”، تجمعات سکوت را به تجمعات اعتراض تبدیل کردند و اجازه ندادند که با سردادن صلوات و به نام خدا به مبارزاتشان رنگ مذهبی و حکومتی زده شود. این چنین است که بازنشستگان در نتیجه سالها مبارزه درخشان امروز در جایگاه یک بخش رزمنده در جامعه قد علم کرده و شعار آزادی و برابری سر میدهند. در کنار نیشکر هفت تپه و فولاد اهواز ایستاده و شعار کارگر، معلم، دانشجو اتحاد، اتحاد سر میدهند.
اما نکته آخر!
همانطور که اشاره کردم بسیاری از گروههائی که فراخوان دهندگان به تجمع در روز بیست و یکم لیست کرده اند موجودیت خارجی ندارند و آنهایی هم که موجودیت دارند، بدنه شان ربطی به نویسندگان فراخوان بیست و یکم آبان ندارد. بدنه آنها از جمله همان هزاران بازنشسته مطالبه گرهستند که با فریاد شعارهای رادیکال و انسانی خود نقش مهمی در جلو آوردن شعار چپ، رادیکال و انسانی در سطح جامعه داشته اند. اعتراض آنان اعتراض به فقر، گرانی و بساط جهنمی حاکم است و راه برون رفت از این شرایط نیز طبعا اتحاد و یکپارچگی مبارزاتی وسیع همه بازنشستگان و تداوم مبارزاتشان است. این اتحاد و همبستگی امروز میتواند خود را در شرکت قدرتمند همه بازنشستگان و معلمان شاغل همراه با خانواده هایشان و حمایت وسیع مردم از آنها، هم در تجمع نوزدهم آبان و هم در تجمع بیست و یکم آبان، نشان دهد. بنابراین نه تنها تجمع روز نوزدهم آبان را با قدرت به پا میکنیم، بلکه با فریاد همان شعارهای اعتراضی و بدست گرفتن همان بنرها و دست نوشته ها تجمع روز بیست و یکم آبان را هم بدست میگیریم. برای اینکار، برای برگزاری تجمعات بزرگ و قدرتمند، تاکید من بر اتحاد وسیع و گسترده همه بازنشستگان وحمایت همه مردم از خواستها و مبارزات آنهاست. طبعا تنها با شعارهای چپ و رادیکال که محور واقعی اتحاد بازنشستگان و همه مردم برای رهایی از بردگی و توحش حاکم است، میتوان صف خود را متحد نگاهداشت و با حضور قدرتمند خود پاسخ قاطعی به نویسندگان بیانیه فراخوان برای تجمع بیست و یکم آبان ماه داد.
گفتنی است که در این میان انجمن صنفی فرهنگیان شاغل و بازنشسته کرمانشاه با اعلام اینکه دو فراخوان برای دو روز متفاوت برای تجمع سراسری بازنشستگان تفرقه افکنانه و اختلاف افکنی است، شرکت خود را به توافق طرفین برای تعیین یک روز واحد منوط کرده و شرکت بازنشستگان کرمانشاه را به تصمیم فردی خود آنها واگذار نموده است.
من در نوشته ام سعی کردم که نشان دهم که علت اعلام دو فراخوان برای تجمع بازنشستگان چیست و فراخوان دوم برای روز ۲۱ آبان از کجا نشات گرفته است. من هم این نوع تشبثات را تفرقه افکنانه میدانم. اما راه حل برای طرد این نوع اختلاف افکنی ها دخالت فعال ماست. از همین روست که میگویم بله ما، هم تجمع نوزدهم آبان را قدرتمند بر پا میکنیم و هم تجمع روز ۲۱ آبان را با شرکت فعال خود بدست میگیریم. این چنین است که متحدانه و قدرتمند پیگیر مطالبات خود هستیم.
شهلا دانشفر
انترناسیونال ۸۴۱
