روزنه rowzane خبری – تحلیلی اطلاعیه حزب درباره تشکیل شوراهای سازماندهی اعتراضات میتواند نقطه عطفی در اعتلای مبارزات حق طلبانه مردم علیه جمهوری اسلامی باشد. این شوراها و سئوالاتی که حول و حوش این تشکلها مطرح شده بود مرا به یاد خاطرات خودم از شورای پناهندگان در ترکیه در سال ۱۹۹۱ انداخت. در آن سالها پناهندگان زیادی در ترکیه بسر میبردند و تنها تشکلی که از حقوق پناهندگی این انسانها دفاع میکرد شورای پناهندگان ایرانی بود. آن زمان اینترنت اینگونه رایج نبود و فیس بوک و تلگرام و امثالهم هنوز متولد نشده بودند. شورای پناهندگان در شهرهای ترکیه از طریق تلفن با هم و با تشکل مرکزییش در اروپا در تماس بود. در شهری که من ساکن بودم تعداد زیادی پناهنده بود که تقریبا همه این افراد زیر پوشش شورا بودند. اما همه پناهندگان نمیدانستند اعضاء شورا چه کسانی هستند، به این دلیل ساده که از نظر امنیتی برای ما شناخته شده نبودند. این تیپ افراد اگر از کسی میپرسیدند که نمایندگان شورا چه کسانی هستند، با جواب ” من که خبر ندارم!”، مواجح میشدند. طی یک دوره که اینها با بچه های شورا رفت آمد میکردند و معلوم میشد که جاسوس جمهوری اسلامی نیستند، به طبع به گروه پناهندگانی میپیوستند که از وجود شورا مطلع بودند و در مواقعی هم همنظری میکردند و مشکلاتشان را درمیان میگذاشتند و به جمع فعالین شورا اضافه میشدند.
در آن دوره تمام اعتراضات پناهندگان توسط شورا سازماندهی و رهبری میشد بدون اینکه یک پلاکارد بالا ببرد. شورای پناهندگان تمام پناهندگان را تحت پوشش داشت و به همه کمک میکرد و از کلیه حقوق انسانی شان دفاع میکرد، فارغ از اینکه به چه گروه سیاسی و یا مذهبی وابستگی داشته باشد. تنها کافی بود که طرف مزدور و جاسوس جمهوری اسلامی نباشد،
فراخوان ایجاد شوراهای سازماندهی اعتراضات دریچه جدیدی بروی مبارزات اعتراضی مردم باز میکند. این شورها میتوانند ظرفی باشند که فعالین میدانی را دور هم جمع کند و نیروی توده مردم علیه جمهوری اسلامی را خیلی بهتر و موثرتر سازمان دهد. همین امروز عملا بخشی از فعالین اعتراضی عرصه های مختلف، خارج از تعلقات حزبی – تشکیلاتیشان با هم مشورت میکنند و تصمیمات مشترک میگیرند. تک تک مبارزات روزمره میتواند با کمک این شورا ها ، بهتر و منسجم تر سازمان داده شود و بهتر به اهدافش دست پیدا کند.
۱۰ جولای ۲۰۱۸
ایسکرا ۹۴۴
