روزنه rowzane خبری – تحلیلی در ایران بیش از هشت میلیون انسان معلول زندگی میکنند که با احتساب جمعیت ٨٠میلیون نفره آن ، نزدیک به ١٠ درصد از جمعیت ایران معلولین هستند.
سازمان جهاني بهداشت (WHO) معلوليت را ايجاد اختلال در رابطه بين خود و محيط تعريف كرده است. به عبارت ديگر معلوليـت مجموعـه ای از عوامـل جسـمی، ذهنی، اجتماعی و يا تركيبی از آنها است كه به نحوی در زندگي شخصی فرد اثر سوء بر جای ميگذارد و مـانع از ادامه زندگی مستقل وی به صورت طبيعی ميگردد. هـر چند تقسيمات گوناگونی بـرای معلوليـت ارايـه گرديـده ليكن به طور كلی معلوليتها را ميتوان در شـش گـروه طبقه بندی كرد. معلوليتهای جسمی، معلوليتهای حسی، معلوليتهای ذهنـی، معلوليـت هـای اجتمـاعی، چنـد معلوليتیها ، معلوليت مربوط به ارگانهای داخلي .
بنا بر گزارشهای بين المللی ميزان كيفيت زندگی معلولین در ایران در پایین ترین سطح قرار گرفته است. به طوری كه موسسه منابع انسانی مرسر با انتشار گزارشی از وضـعيت استانداردهای شهرنشينی و كيفيت زندگی، بـرای سـومين سال پياپی، ايران و نيز تهران را در انتهای جداول جهانی قرار داده است. به طوری كـه از بـين ١٩٦ كشـورجهان، كشور ايران بعد از كشـورهايی چـون روآنـدا، اتيـوپی، آنگولا و زيمبابوه در پله يكصد و نود جهان قـرار گرفتـه است. اين واحد شاخص كيفيت زندگي در ايران را ۵/۳۴ اعلام كرد . بر اساس اين گـزارش ايـران از نظـر كيفيـت زندگي در ميان كشورهای واقع در حوزه خليج فارس در رتبه آخر قراردارد.
اقتصاد ورشکسته و نظام دزد سالار وکوید ١٩ زندگی را برای معلولین سخت و دشوارتر کرده است.
در چند سال گذشته تا به امروز زندگی معلولین با وخامت مالی عمیقی روبرو بوده است. بن بست اقتصادی حکومت اسلامی و خالی بودن صندوقهای بیمه های درمانی، اجتماعی و خدماتی با دزدی های میلیونی و میلیاردی از این صندوقها و صرف آنها با مخارج سنگین برای حفظ لشکریان اسلام سیاسی در سپاه های قدس و بدر، حشد شعبی، حسن نصرالله و بشار اسد، زندگی معلولین را سخت تر از هر دوره و شرایط زمانی کرده است. با شیوع کوید نوزده زندگی انها بمراتب سخت تر شده است.
معلولین در روزهای بحران کرونا و گرانی سرسام آور کنونی از کمک های دولتی محروم بوده اند. مستمری آنها ۱۸۰هزارتومان است.
بیشترین آثار اقتصادی ناشی از کرونا در حوزه مشاغل غیررسمی تمرکز داشته است؛ یعنی همان نقاطی که بیشتر افراد دارای معلولیت و خانواده‌هایشان از طریق آن امرار معاش میکنند. مشاغلی که نه به بیمه و نه به تسهیلات و کمک‌های مالی حداقلی دولت دسترسی دارند. پرداخت نکردن حقوقهای ناچیز معلولین از هشت ماه تا یکسال در نظام اسلامی امری عادی شده است.
معلولان که پیش از شیوع کرونا، همواره با تبعیض شدید در بازار کار روبه‌رو بوده‌اند، حالا با شیوع کرونا همان معیشت نیم‌بندشان نیز دچار سختی مضاعفی نسبت به دیگر کارگران شده است. طبق نظرسنجی انجام شده، از میان افراد دارای معلولیت، ۷۲درصد با مشکل تامین مواد غذایی روبه‌رو هستند و کرونا شغل نیمی از آنها را در معرض از دست‌رفتگی قرار داده و فقط ۱۱ درصد آنها اعلام کرده‌اند که محل کارشان برای انجام دورکاری با آنها همکاری داشته است.
درکنار اینها، بسیاری از افراد دارای معلولیت، کسانی هستند که دچار حادثه حین کار شده و در ادامه زندگی خود با شکلی از معلولیت همراه هستند. شیوع کرونا اما زندگی این افراد را دچار ضربه دیگری کرده که در سیاست‌های حمایتی دولت دیده نشده است. حدود ۶۷ درصد این افراد اعلام کرده‌اند که تعطیلی مراکز توانبخشی تاثیرات منفی بر روند درمان و توان‌یابی آنها گذاشته و برنامه‌های جایگزین توانبخشی از راه دور یا در دسترس آنها قرار نگرفته یا نتوانسته نیاز آنها را به شکل مطلوبی برطرف کند.
در چند سال گذشته ما شاهد اعتراضات معلولین در جامعه بوده ایم. صدای اعتراض آنها امروز در میدیای اجتماعی و رسانه ها شنیده میشود.
هر سال معلولین در تعدادی از شهرها بمناسبت روز جهانی افراد دارای معلولیت(۱۲ آذرماه ـ سوم دسامبر) مقابل سازمان برنامه و بودجه دست به تجمعات اعتراضی میزنند. در این تجمعات معلولین به عدم تخصیص اعتبار به قانون «حمایت از معلولان»، اعتراض میکنند. آنها در تجمع های اعترضیشان فریاد میزنند؛ «قانون تصویب شده، اجرا نباید بشه؟!»( قانون «حمایت از معلولان» سال ۹۷ تصویب شد، اما اعتباری برای اجرای آن در نظر گرفته نشده است). «معلول‌ها رو کور دیدند، قانونو سربریدند» و «قانون که اجرا نشه، تجمع بیشتر میشه».
تجمعات اعتراضی معلوین در چند سال گذشته ادامه داشته و همواره مورد حمایت و پشتیبانی فعالین کارگری، زنان و فعالین اجتماعی بوده اند. تجمع اعتراضی شماری از ناشنوایان استان کردستان روز چهارشنبه ١٢ آبان در برابر اداره بهزیستی مریوان ادامه اعتراضات معلولین است.
معلولین همواره بخشی از اردوی اعتراضی کارگران و مردم ستمدیده هستند. زندگی آنها با وجود محدودیتهای جسمی و محرومیتهای اجتماعی در دشوارترین شرایط قرار گرفته است. معلولین نیروی میلیونی اعتراض و نارضایتی علیه حکومت اسلامی و نظام ظالمانه هستند.
معلولین بمناسبت روز جهانی افراد دارای معلولیت(۱۲ آذرماه ـ سوم دسامبر) مقابل سازمان برنامه و بودجه در تهران و تعدادی از شهرها دست به تجمعات اعتراضی میزنند. برای تدارک و سازماندهی تظاهرات و تجمعات وسیع و بزرگ با شرکت هزاران نفر از معلولین از هم اکنون باید آماده بود.
حمایت و پشتیبانی و حضور فعالین کارگری، معلمان و جوانان برای تدارک این اعتراضات ضروری است.
همراه معلولین برای دسترسی به حقوق و مزایا و امکانات مناسب معیشتی و زیستی و تسهیلات پزشکی و امکانات بهداشتی و رفاه مناسب جبهه انسانی این مبارزات برحق و رهایی بخش را تقویت کنیم. از خواستها و مبارزات معلولین در این جامعه بشدت محروم باید وسیعا حمایت و پشتیبانی کرد. دولت در قبال زندگی و معیشت و تامین شرایطی که معلولین بتوانند در مساکن و شرایط کاری مناسب وضعیت جسمانی خود زندگی و کار کنند، در مناسب سازی اماکن عمومی متناسب با وضعیت معلولین و مهمتر از همه در تامین زندگی آنان مسئول است. همه انسانهای بدون درآمد و کم درآمد و از جمله معلولین باید از حقوق مقرری ماهانه در حد کفاف داشتن یک زندگی شایسته انسان برخوردار باشند. درمان و تحصیل رایگان و داشتن حق مسکن حقوق مسلم همه مردم است.
١٤ آبان ١٤٠٠
٥ نوامبر ٢٩٢١
کارگرکمونیست ۷۰۰
