روزنه rowzane خبری – تحلیلی اکنون که بخش سوم این نوشته را به اطلاع میرسانم حزب پلاتفرمی را تصویب کرده است که این مباحث در آن جهت نوشته شده است. بخش سوم این نوشته را هنگامی دریافت میکنید که این سیاست به عنوان دستورالعمل اجرایی حزب به مصوبه حزب تبدیل شده است. زیرا حزب این سیاست را در دستور فعالیت خود دارد و همه ما به عنوان اعضا حزب موظف به اجرای آن هستیم.
در ادامه دو بخش قبلی در این نوشته سعی میکنم به چگونگی استفاده و اهمیت میدیای اجتماعی بپردازم و بگویم اعضا حزب در زیر خطر پلیس امنیتی چگونه از آن استفاده کنند.
از میدیای اجتماعی چگونه استفاده کنیم؟
واضح است علاوه بر دیدار حضوری و مثلا هر یک یا دو هفته دیدار اعضا متشکل در واحدهای حزبی بطور روزمره تقریبا همه فعالین و اعضا حزب در میدیای اجتماعی کم و بیش حضور دارند. هدف ازحضور اعضا حزب در صفحات متعدد اکنون عمدتا برای خبر رسانی یا کسب خبر و اظهار نظر و شناخت از دیدگاههای مختلف و یا سازماندهی امر معینی است. اما علاوه بر این موارد اعضا و فعالین واحدهای حزبی میتوانند و باید برای مشورت کردن با همدیگر بطور روزمره از آن استفاده کنند. برای مثال یک گروه در یکی از اپهای سوسیال میدیا داشته باشند. این ارتباط روزمره و حتی لحظه ای میتواند باشد. لازم است اعضا حزب از اخباری که برای فعالیتشان از اهمیت برخوردار است و یا مورد توجه قرار گرفته است همدیگر را مطلع کنند. در مواردی که نکاتی برای اجرا و تبلیغ و سازماندهی به نظرشان میرسد به اطلاع بقیه واحد برسانند. برای این کار یک ظرف مشترک لازم است. مثلا همه اعضا یک واحد حزبی لازم است در یک گروه یا اطاق مشترک در ارتباط تنگاتنگ با همدیگر باشند. این کار کمک میکند که اولا بیشترین خبر و گزارش را به اطلاع همدیگر برسانند و منتظر جلسه حضوری نشوند. ثانیا مواردی اگر لازم شد زودتر از موعد جلسه حضوری واحد حزبی را تعیین و قرار و مدار را بشکلی طبیعی و در یک رابطه اجتماعی با هم چک و هماهنگ کنند. ثالثا با توجه به اینکه مواردی لازم است فوری عکس العمل نشان داده شود، این امکان کمک میکند که واحدهای حزبی نقش موثر و به موقع ایفا نمایند.
در نتیجه وجود این گروهها، اعضا حزب میتوانند در فعالیت خود هماهنگی و پراتیک مشترک را پیش ببرند. اما علاوه بر اعضا واحد حزبی قاعدتا افراد دیگری که الزاما عضو واحد حزبی شما نیستند ولی مورد تایید شما هستند میتوانند عضو این گروهها باشند. اما برای ورود هر کس به این گروههای اینترنتی لازم است به آنها اعتماد داشته باشید. باید مطمین باشید که آنها کسانی مورد تایید حد اقل یک نفر از اعضا واحد حزبی شما هستند. بدون تایید حداقل یک عضو حزب هیچ کس را نباید به این گروهها دعوت کرد. باید مواظب باشید هر کسی را به این جمعها دعوت نکنید. این جمعها محدود به کسانی است که به همدیگر اعتماد دارند. بعد از چک امنیتی و تایید حداقل یک عضو حزب کسانیکه وارد این اطاق میشوند و با فعالیت اعضا گروه آشنا میشوند آنها هم تمایل بیشتری برای دخالت از خود نشان خوهند داد. آنها هم آموزش میبینند و هم میتوانند امکانات بیشتری به واحد مربوطه اضافه کنند.
اما علاوه بر خواص فوق هر عضو واحد حزبی بطور طبیعی در گروههای مختلف حضور دارد و در مباحث شرکت میکند. مباحث را دنبال میکند. از طریق شرکت در این گروهها و یا مشاهده مباحث بطور فردی در سوسیال میدیا به نسبت توان و امکان خود نقش روشنگری، هدایت و سازمانگری میتواند داشتد باشد. در جریان این نوع فعالیت در گروههای اینترنتی ما با افراد مختلف و افکار متفاوت مواجه میشویم. در جایی که لازم است دیدگاهی را نقد میکنیم. در جای دیگر عمل و سیاست درستی را ساپورت میکنیم. در جایی با افراد دیگر مشورت میکنیم و کسانی را با سیاست و افکار خود آشنا میکنیم و…. این نوع دخالتگری امکانی را فراهم میکند که هر عضو حزب بتواند افراد مورد نظرش را در میان مخاطبین پیدا و به خود و حزب نزدیک کند. این نوع فعالیت یک عرصه عضوگیری میتواند باشد.
در این نوع فعالیت باید مواظب بود که هیچ رد امنیتی بر جا نگذارید. زیرا مواردی افراد امنیتی در پوشش مخالف رژیم ظاهر میشوند و با اسم جعلی تلاش میکنند رد پای ارتباط شما با حزب را پیدا کنند و یا فعالین سیاسی و اجتماعی را به دام بیندازند. حتی افرادی هستند تحت عنوان دفاع از این یا آن حزب اپوزیسیون چنان وانمود میکنند که مخالف رادیکال رژیم هستند. مواردی ممکن است افراد امنیتی خود را موافق و همنظر شما و حتی نزدیک به حزب معرفی کنند تا از چند و چون فعالیت و رابطه شما با حزب مطلع شوند. بنابر این لازم است و باید هر لحظه مواظب تاکتیک وزارت اطلاعات و نیروهای امنیتی باشیم. در عین حال میتوانیم با هر کسی وارد دیالوگ و بحث سیاسی و اجتماعی بشویم بدون اینکه کوچکترین رد امنیتی و ارتباط با حزب به دست آنها بدهیم. فرض باید این باشد که رابطه حزبی شما فقط برای اعضا واحد حزبی شما معلوم است. این گزاره به این معنی است که لازم نیست و نباید هیچ کس دیگری از رابطه حزبی شما با حزب و با اعضا واحد حزبیتان مطلع بشود. قرار و مدار و رابطه حزبی فقط به افراد واحد حزبی مربوط است نه هیچ کس دیگری. حتی اگر مطلع شدید که کس دیگری خود را حزبی معرفی میکند یا مطمئن هستید که او حزبی است و در واحد شما حضور ندارد یا عضو واحد شما نیست، نباید اطلاعاتی از خودتان به او بدهید. زیرا اطلاع از رابطه حزبی شما نباید از محدوده اعضا واحد خودتان فراتر برود. بنابر این باید اکیدا از پخش اطلاعات نالازم خودداری کرد.
رابطه حزبی شما فقط به شما و واحد حزبیتان محدود است و هیچکس دیگری نباید از آن مطلع بشود حتی رفقای حزب در خارج کشور هم لازم نیست از رابطه شما با حزب مطلع بشوند. در عین حال اگر اطلاعاتی از رابطه حزبی رفقایی دیگری هم دارید مطلقا آن اطلاعات را نباید به کس دیگری حتی به واحد حزبی خودتان هم منتقل کنید. بنابر این اطلاعات همه ما فقط به اعضا واحد حزبیمان محدود خواهد بود.
در میدیای اجتماعی باید فرض این باشد که نیروهای امنیتی مطالب و کامنتهای شما را میخوانند و تعقیب میکنند. با شما تماس میگیرند و سر بحث را باز میکنند و… اگر این فرض را داشته باشیم کامنتها و مطالب و اظهارنظر شما طوری باید فرمول بندی و منتشر شود که در یک محاکمه و دادگاهی هم بتوانید از آن دفاع کنید. این ملاحظات نباید باعث محافظه کاری بشود. ما میتوانیم رادیکالترین موضع سیاسی و نقد را بشکل نثر، طنز، شعر کاریکاتور و… بیان کنیم بدون اینکه کوچکترین رد امنیتی بر جای بگذاریم.
علاوه بر موارد فوق نکاتی که لازم است همه ما آنرا بدانیم و رعایت کنیم این است که: اگر کسی در جمع و یا حتی بطور فردی بدون ملاحظه امنیتی، خود را حزبی معرفی کرد یا در مورد رابطه حزبی کس دیگر یا خود شما کنجکاوی کرد، باید حساسیت امنیتی شما بیشتر بشود. چون کسانیکه بی محابا و بدون ملاحظات امنیتی خود را حزبی معرفی میکنند یا ارتباط خود با افراد شناخته شده حزب را به شما اطلاع میدهند و… از دو حال خارج نیست. یا بی تجربه هستند و اطلاعات شما را هم میتوانند در جای دیگر مطرح کنند و باعث پخش اطلاعات نالازم بشوند و مشکل آفرین هستند، یا کسانی هستند که آگاهانه برای کسب اطلاعات از شما، خود را حزبی معرفی میکنند و میخواهند اعتماد شما را بدست بیاورند و… معمولا این نوع افراد نحو رفتارشان با کنجکاوی همراه است و با سوالات نالازم در مورد شما یا افراد دیگر و یا دادن اطلاعات نالازم و یا خواهان کسب اطلاعات نالازم قابل تشخیص هستند. چنین افرادی اگر خودشان از افراد امنیتی نباشند، میتوانند از روی کنجکاوی ناآگاهانه باعث پخش اطلاعتی بشوند که افراد امنیتی از آن استفاده کنند. برخورد ما باید با این افراد طوری باشد که هیچگونه اطلاعات تشکیلاتی دریافت نکنند. حتی اگر از رابطه خود با حزب میگویند باید به نحوی از کنار آن رد شد و تذکر داد که این مسائل به خود او مربوط است و شما به دانستن آن تمایلی ندارید.
دخالت واحدهای حزبی و اعضا حزب در فعالیت اجتماعی
فعالیت اجتماعی در هر عرصه ای با توجه به اسم و خصلت اش فعالیتی علنی است. برای مثال یک مبارزه کارگری، یا دفاع از حقوق کودک و فعالیت در عرصه محیط زیست و دفاع از حقوق برابری زن و مرد و…. را فقط میتوان به شکل علنی پیش برد. مبارزه اجتماعی مخفی نداریم. انسان خود یک موجود اجتماعی است و مبارزه ای اگر اجتماعی است به این معنی است که در جامعه علنی پیش برده میشود. اعتصاب و تحصن و تظاهرات و سمینار و کنفرانس و…. معلوم است که علنی و در مقابل دولت و کارفرما و در جامعه اتفاق میفتد.
نکته ای که اینجا میخواهم بر آن تاکید کنم این است: به همان درجه که مبارزه امری علنی است تصمیم گیری برای وارد شدن به یک عرصه مبارزه و چگونگی تصمیم گیری در مورد اجرای آن و تاکتیکی که باید اتخاذ کرد و …. الزاما امری علنی نیست. اکثریت قریب به اتفاق مبارزات اجتماعی در همه عرصه ها ابتدا از یک نیاز آغاز میشود. این نیاز را قبل از هر کسی آدمهای آگاه و مبارز تشخیص میدهند. مثلا اعتصاب برای اضافه دستمزد یا نیاز به سازمان دادن مبارزه برای پرداخت دستمزدهای معوقه یا مقابله با تعطیلی یک کارخانه و افشای نقش سرکوبگری حراست و دزدی کارفرما و یا مقابله با اخراج از کار و… ایده اولیه اش معمولا از جانب فرد یا افرادی مطرح میشود. بعد از مطرح شدن ایده و قبل از سازمان دادن و آغاز مبارزه بشکل طبیعی و علنی، این ایده ها نزد افراد دیگری مطرح میشود و تصمیم گرفته میشود مبارزه ای بر سر خواسته های معینی سازمان داده شود.
از این مقطع مشورت و هماهنگی و چگونگی پیشبرد مبارزه و… از محدوده فرد خارج و افراد دیگری مشارکت میکنند. خود این پروسه ممکن است سریع یا طولانی طی بشود. اما از مقطعی که ایده از محدود فرد به افراد دیگری منتقل میشود و مشورت کردن و هماهنگی کردن آغاز میگردد، یک کار جمعی و درجه ای از سازماندهی شروع میشود. بنابر این اصل است که ما تاکید میکنیم هیچ مبارزه هدفمند و اجتماعی ای بدون سازمان نیست. حال این سازمان میتواند پیچیده یا ساده و ابتدایی باشد. اما نباید شک کرد مکانیسم پشت هر حرکت هدفمند اجتماعی درجه ای از سازماندهی هست و فعالینی هستند که آنرا هدایت میکنند. اکثر مواقع در این مرحله ابتدایی و تدارک و سازماندهی اولیه فعالیتها هنوز علنی نیستند. افرادی که در این مرحله دست اندرکار هستند را فعالین جنبشهای اجتماعی میگویند.
اعضا حزب و واحدهای حزبی اگر خودشان در همین اولین قدمها حضورداشته باشند طبعا باید تلاش کنند هر چه آگاهانه تر و قویتر با سیاست و تاکتیک مناسب آن مبارزه یا عرصه مبارزه را هدایت کنند. اما اگر خودشان در این مرحله حضور نداشته باشند به محض آغاز مبارزه که امری علنی است از آن مطلع میشوند. بعد از اطلاع باید بدون معطلی تصمیم بگیرند در آن دخالت کنند. سیاست حزب این است که ما از هر امر مترقی و انقلابی حمایت میکنیم. حال این امر ممکن است کوچک یا بزرگ باشد. ممکن است امری عرصه ای یا وسیع باشد. منطقه ای یا سراسری باشد و…. برای حزب مهم است که اعضا حزب و واحدهای حزبی سیاست حزب را عملی کنند. به قول معروف نخود هر آشی باشند و در هر مبارزه انقلابی و مترقی باید دخالت کنند و تلاش کنند رنگ رادیکالیسم، پیگیری و اتحاد را به آن بزنند. در دل چنین مبارزات اجتماعی است که اعضا حزب باید تلاش کنند به نسبت توان و امکانی که دارند نقش جدی ایفا نمایند. محبوبیت و تجربه و کادر شدن و ارتقا پیدا کردن و عضو گیری و کادر پروری و… در دل چنین مبارزات جاری ای بیش از هر مکانیسم دیگری قابل اجرا و عملی هستند.
عضوی از حزب منهای این موارد (به دلیل وظایف حزبی معینی که خود حزب به او سپرده است و یا مواردی که به دلیل امنیتی برای فعالیتش محدودیت تعیین میشود) اگر در این عڕصه ها دیده نشود باید بدانیم که سبک کارش و روشی که در پیش گرفته است ناکارا و غیر موثر است و باید در روش خود تجدید نظر کند.
نقش افراد شناخته شده و چهره های علنی در سازمان حزبی
چهره های علنی و شناخته شده که مشغول پیشبرد عرصه ای از مبارزه علنی و اجتماعی هستند، در جامعه ای مثل ایران امروز که حاکمیتی مستبد و پلیسی بر آن حاکم است، به دلیل محدودیتهایی که دارند ممکن است نتوانند همانند بقیه اعضا در واحدهای حزبی مورد بحث دخالت کنند. این رفقا لازم است به همان عرصه خود و محدوده ای که فعالیت علنی میکنند تمرکز داشته باشند. آنها از کانالهای علنی و رسانه های عمومی از سیاستهای حزب مطلع و خود را با حزب هماهنگ میکنند. برای مثال انتظار نباید این باشد که این دسته از رفقا عضوگیری کنند و یا در جمعهای حزب مانند بقیه نقش ایفا کنند.
اما کاری که این رفقا انجام میدهند و سیاست رادیکالی که نمایندگی میکنند قاعدتا زمینه ای فراهم میکنند که بقیه رفقای حزب بتوانند در متن فعالیت آنها هم فعالیت خود را هماهنگ کنند و هم عضو گیری کنند و خودشان واحدهای حزبی را سازمان بدهند. نباید انتظار داشته باشیم دخالت این نوع چهره های شناخته شده در سازمان حزبی همانند بقیه اعضا باشد. در عین حال مسئله حفظ امنیت این رفقا حکم میکند که بقیه اعضا فعالیت حزبیشان را بدون حضور این چهره ها و یا دور از دخالت آنها سازمان بدهند. باید فرض همه ما این باشد که وسایل ارتباطی این رفقای شناخته شده، مانند اینترنت و تلفن و میدیای اجتماعی و رفت و آمد با آنها و… تحت کنترل پلیس است. بنابر این هر نوع تماس با آنها مستقیم و غیر مستقیم علنی محسوب میشود. این فرض اگر مد نظر باشد حتی در تماس تلفنی و … باید فرض مسلم این باشد که تمام مکالمات و روابط این رفقا زیر نظر پلیس انجام میگیرد. بنابر این نقش اصلی رفقای شناخته شده هدایت و سازمان دادن فعالیتهای علنی در چهارچوب سیاستهای حزب و امکانات و تعادل قوای موجود است. انتظار بیش از این میتواند هم باعث ضربه پذیری آنها و هم به خطر افتادن بقیه رفقا شود.
این رفقا هیچ جا حتی در جمع اعضا حزب هم نباید خود را متصل به حزب و یا نزدیک به حزب معرفی کنند. اما این بدان معنی نیست که برای رد گم کردن و منحرف کردن پلیس علیه سیاست حزب چیزی بگویند. خیلی روشن و بدون ابهام این دسته از رفقای شناخته شده و علنی فعالیت خودشان را در هر عرصه ای که هستند به شکل علنی پیش میبرند و همانند یک فعال اجتماعی و نه حزبی نقش ایفا میکنند. اما آنها میتوانند خود را منتقد معترض، کمونیست و ضد تبعیض معرفی کنند. آنچه را که باید مواظب باشند رابطه حزبی و نزدیکی تشکیلاتی با حزب است که باید مطلقا مخفی بماند. زیرا سیاست رادیکال و چپ و کمونیستی را نمایندگی کردن اصل کار آنها در عرصه فعالیتشان است.
ایسکرا ۹۳۳
