هشت مارس و دادخواهی جنبش برابری طلبانه زنان در کردستان

از بدو ظهور هیولای اسلامی حاکم بر ایران، حنبش برابری طلبانه زنان در شهرهای کردستان از همان روزهای اول همگام با اولین مارش قدرتمند در تهران و سایر شهرهای دیگر با شعار “انقلاب نکردیم تا به عقب برگردیم، در مقابل مرتجعین تازه بقدرت رسیده ایستاد و از خود مقاومت و تعرض نشان داد.

هشت مارس در شهرهای کردستان صاحب سنتهای جا افتاده و پیشرو است که تاریخچه اعتراضی روشن و ثبت شده ای دارد.

هشت مارس امسال با دستاوردهای ارزشمندی که بدست آورده است نه تنها در شهرهای کردستان بلکه به وسعت جغرافیای کشور، میرود تا با طرح خواست و مطالبات همیشگی خود، فریاد دادخواهانه در امر سرنگونی جمهوری اسلامی را  همچنان بر پرچم اعتراضی خود بلند کند.

بیش از چهار دهه تعرض لجام گسیخته باندها و دستجهات اسلامی حاکم بر کشور علیه زنان، بیش از چهار دهه تلاش ارتجاع اسلامی برای به بند کشیدن زنان، از زندان و شلاق و اسید پاشی گرفته تا تحقیر و توهین به کرامت انسانی زن و صدها مورد دیگر از اعمال داعش گونه حکومت اسلامی علیه زنان، پرونده سیاه شیادان اسلامی حاکم بر ایران علیه زنان بوده است اما این جنبش با قامتی استوار در تمامی عرصه های مبارزاتی در مقابل باندها و شبکه های عنکبوتی مساجد، گشت های ضد زن  و دیگر مراکز اسلامی ایستادگی کرده است. نه تنها مقاومت و ایستادگی بلکه مقاطع تعیین کننده ای با ابراز خشم و انزجار به حاکمیت تعرض کرده است.

اکنون جنبش اعتراضی و سرنگونی طلبانه زنان و دیگر جنبشهای اعتراضی و اجتماعی در مقطع تاریخی تعیین کننده ای قرار گرفته است. بعد از اعتراضات و خیزش دی ماه ۹۶ و بدنبال آن تحولات عظیم آبان ۹۸ که باندهای مسلح اسلامی طی یک هفته جان ۱۵۰۰ انسان معترض را گرفتند و بالاخره قتل عام عمدی ۱۷۶ انسان در آسمان توسط سپاه اسلام و به فرمان خامنه ای سرکرده جنایتکاران حاکم بر ایران، امر سرنگونی این رژیم از سوی جامعه قطعیت پیدا کرده است.

فضای خشم و اعتراض بر بستر تحولات سیاسی در سراسر کشور این را به ما میگوید که فعالین جنبش برابری طلبانه در شهرهای کردستان و در هر نقطه ای در ایران اینبار متفاوت تر از دوره های قبل به استقبال هشت مارس روز جهانی زن خواهند رفت.

کیفرخواست جنبش زنان و مادران علیه جمهوری اسلامی با خواست محاکمه سران و کاربدستان جمهوری اسلامی، رنگ متفاوتی نسبت به سالهای قبل بر خود دارد.

فریاد “جمهوری اسلامی سرنگون و نابود باید گردد” هما جا طنین انداز شده است. حکم سرنگونی شبکه مافیایی اسلامی سراپا زن ستیز از سوی زنان و از سوی تمامی بخشهای جامعه سرداده شده است.

حضور برجسته زنان در جریان اعتراضات آبان ماه، وحشت و هراس بر پیکر مافیای اسلامی انداخت. در جریان خیزش آبان زنانی از کردستان بوسیله شلیک مستقیم اوباشان اسلامی جانباختند. شلیر دادوند اهل بوکان، یکی از زنان دانشجو اهل سقز، پریسا سیفی اهل کامیاران و زیبا خوشگوار اهل سنندج و تعدادی از زنان در تهران و دیگر شهرستانها، قربانیان جنایت پیشگی حاکمان اسلامی در اعتراضات آبانماه شدند.

جنبش اعتراضی زنان در هشت مارس امسال میکوشد تا همراه و در کنار مردان آزادیخواه و برابری طلب  در تمامی حرکتها و برنامه های اعتراضی خود با فریاد، “حکومت زن ستیز نابود باید گردد”، حکم سرنگونی بر این سیستم گندیده و ارتجاعی را صادر کند. به این اعتبار هشت مارس امسال علیه جمهوری اسلامی است. هشت مارس روز جهانی زن ، برابر است با ١٧ اسفند، این روز فرصتی است برای دادخواهی جامعه در برابر حکومت اسلامی فاشیستی و ضد زن که برای بقاء خود به هر جنایتی متوسل میشود. در هشت مارس امسال میتوان و باید به آپارتاید جنسی و انواع تبعیض ها و محرومیت های اسلامی که علیه زنان در ایران اعمال شده است اعتراض کرد. در این روز ماهیت جنایات جمهوری اسلامی علیه زنان که با زندان و اعدام و شلیک به سر تظاهرکنندگان و شلیک موشک به هواپیمای مسافربری برای بقاء ننگین خود دست و پا میزند را باید عمیقا نشان داد. در هشت مارس خواستار محاکمه سران جمهوری اسلامی بخاطر چهل سال جنایات این رژیم شویم. یکصدا فریاد دادخواهی خود را بلند کنیم و بگوییم، جمهوری اسلامی جنایتکار ضد زن نابود باید گردد!

عبدل گلپریان

١۳ اسفند ۹۸

۳ مارس ۲۰۲۰