کوه خوابی در تبریز

رضا و سهیلا شاکی هستند!

بدنبال انتشار گزارش گورخوابی در اطراف تهران گزارش دیگری منتشر شد از زندگی یک زن و شوهر جوان در کوه عون در شمال تبریز.

در این گزارش آمده است: رضا و سهیلا در شیاری شبیه غار در این کوه همانند انسانهای اولیه زندگی می کنند. آنها با جمع آوری ضایعات و فروش آنها برای خود نان شب تهیه میکنند. محیط زندگی این دو بی خانمان آنقدر کثیف و آلوده میباشد که قلم از بیان آن عاجز است!

این گزارش از قول مساعد یکی از مسئولان خبر می دهد. وضعیت رضا و سهیلا و هزاران کارتن خواب و گورخواب و کوه خواب دیگر نشان می دهد که این گونه قولها ذره ای پایه و اساس ندارد. در تبریز هزاران نفر دیگر همانند این دو نفر سرپناهی برای مصون بودن از سرمای جانسوز زمستان و غذایی برای خوردن ندارند. داشتن حمام، آب و آشامیدنی، نظافت و بهداشت از آرزو های محال است.

بر اساس گزارش های رسمی تقریبا یک سوم مردم تبریز حاشیه نشین هستند یعنی در بیغوله هایی زندگی می کنند که با کارتن و حلب و خشت و چوب سرهم بندی کرده اند و از کوچکترین امکانات زندگی شهری محرومند. خبرگزاری تسنیم وابسته به سپاه پاسداران در گزارشی در مهر ماه ۹۵ تعداد حاشیه نشینان را ۵۰۰ هزار نفر اعلام می کند. به هزاران آلونکی که در محلات آخماقیه، داداش آباد، بهشتی، یوسف باد، ایده لو، سیلاب، طالقانی، عباسی، کشتارگاه و … ساخته شده، نمیشود خانه گفت. نه از وسایل گرمایی خبری هست و نه از آّب لوله کشی و یا سیستم فاضلاب. در این محلات هزاران کودک در معرض تهدید انواع آلودگی ها و بیماری ها هستند. نه از مدرسه خبری هست و نه از وسایل بازی و تفریح. زندگی مردم ساکن این محلات تفاوت چندانی با گورخوابی و یا کوه خوابی ندارد.

شهرداری تبریز و مقامات جمهوری اسلامی در این شهر با انجام اقدامات نمایشی و به راه انداختن کمیسیون ماده ۱۶ تعداد اندکی آپارتمان های کوچک ساخته و ادعا می کنند که در این شهر گدا و معتاد وجود ندارد. اما هر انسان شریفی اگر سری به یکی از محلات گفته شده در بالا بزند، معنای فقر و اعتیاد را می فهمد و متوجه میشود که ساختن صد یا دویست آپارتمان دردی از صدها هزار بیخانمان و حاشیه نشین دوا نمی کند. گورخوابی، کوه خوابی، کارتن خوابی و حاشیه نشینی نتیجه سودجوئی سرمایه داری و غارتگری دست اندرکاران جمهوری اسلامی است. فقط با هزاران میلیارد دزدی های فاش شده توسط رئیس قوه قضائیه  میتوان برای تمام حاشیه نشینان و بیخانمانهای تبریز مسکن مناسب ساخت. و با هزاران میلیارد دزدی سایر سران جمهوری اسلامی و هزینه های گزافی که صرف نیروهای سرکوب و کمک به ترویج خرافات و کمک به گروههای تروریستی در سایر نقاط جهان میشود، یک زندگی انسانی برای میلیونها بیخانمان در سایر شهرهای ایران ساخت.

داشتن مسکن مناسب از نظر فضا، بهداشت و ایمنی و خدمات شهری (برق، آب گرم و سرد، آشپزخانه، حمام و دستشويى داخل ساختمان، وسايل تهويه و گرما، امکان اتصال به شبکه هاى تلفنى و تلويزيونى و دسترسى به خدمات عمومى محلى) حق همه مردم است. رضا و سهیلا و میلیونها نفر دیگر از این حق محروم شده اند. حق آنها به جیب سران دزد جمهوری اسلامی رفته است. آنها شاکیان و مدعیان جمهوری اسلامی هستند. این یکی از جرائمی است که جمهوری اسلامی باید بخاطر آن به محاکمه کشیده شود.