روزنه rowzane خبری – تحلیلی در روزهای اخیر اخبار و شایعات و بحثهای زیادی در مورد وضعیت اسماعیل بخشی در میان طیفهای مختلفی از چپ و راست به راه افتاده است. برخی تلاش دارند تصویر شکست خورده ای از یک رهبر کاریسماتیک و محبوب کارگری و از خود اعتصاب کارگران بدهند. ما کارگران و مردم باید با تامل به مساله برخورد کنیم. آنچه برای ما مردم مهم است اینست که اسماعیل بخشی نقش بسیار تاریخ سازی را در جنبش کارگری ایفا کرد و جایش در قلب همه مردم است. دستاوردهای مبارزات کارگران نیشکر هفت تپه و نقش اسماعیل بخشی را هیچکس نمیتواند به هیچ طریقی پس بگیرد. این مبارزه موفقیتها و دستاوردهای بسیاری داشت و تاثیر و نقش تاریخی آن هرچه زمان میگذرد روشن تر خواهد شد.
روشن است که جمهوری اسلامی به انحاء مختلف می خواهد از اسماعیل بخشی انتقام بگیرد. علت هم روشن است. اسماعیل بخشی پیشاپیش صف کارگران برای حقوق انسانی آنها تلاش کرده بود و این به مذاق دولت سرمایه داران، کارفرما و مافیای چنگ انداخته بر صنعت نیشکر خوش نیامد. از او کینه و خشمی طبقاتی به دل گرفته اند. زندانش کردند. در زندان او را تحت فشار جسمی و روحی قراردادند آزادی اسماعیل بخشی طبعا باید به این معنا نیز باشد که او خود بتواند آزادانه قدم به جلو بگذارد و از مدت اسارتش در زندان بگوید. جمهوری اسلامی به خوبی از اقدامات جنایتکارانه خود آگاه است و از این می ترسد که اسماعیل به سخن بیاید.
آنچه که در این شرایط باید خواستار آن شد قبل از هر چیز حمایت قاطع از اسماعیل بخشی و خانواده وی است. همه تهدیدات امنیتی باید از بالای سر این خانواده برچیده شود. همچنین هر گونه اتهام علیه اسماعیل بخشی باید رفع شود و پرونده او بطور کامل و رسما و علنا مختومه اعلام شود. اسماعیل بخشی نباید از هیچ حق و حقوقی محروم شود. اسماعیل بخشی سمبل پیشروی جنبش ماست و او را همه ما کارگران و مردم عزیز میداریم. خانواده اسماعیل بخشی بزرگ و میلیونی است. اسماعیل بخشی از شوش و تهران و فرانکفورت و استکهلم و لندن و جای جای این دنیا یار و یاور دارد. صدها هزار انسان که سرنوشت او را با دلسوزی تمام دنبال می کنند اعضای خانواده او هستند. چرا که او را در هنگام نبرد برای احقاق حقوق کارگران و استواری و پایداری وی را در این راه دیده اند.
جمهوری اسلامی بعنوان رژیمی که فعالین کارگری و مدنی را مورد فشار و اذیت و آز ار قرار می دهد باید در همه جا شدیدا محکوم شود. به رفتار جنایتکارانه جمهوری اسلامی با فعالین کارگری و اجتماعی باید وسیعا اعتراض کرد. جمهوری اسلامی نمی تواند و قادر نیست که آتش مبارزات کارگری و اجتماعی در ایران را خاموش کند. شعله های این مبارزه در هر گوشه ای که بدلیل سرکوبگری جمهوری اسلامی قدری فروکش کند از جای دیگری سربر خواهد آورد. چرا که مردم جانشان به لبشان رسیده است. صفوف همبستگی کارگران و مردم در مقابل این رژیم قوی تر می شود.
آزادی، آزادی بیان و تشکل، آزادی برگزاری تجمع و تظاهرات، آزادی ایجاد تشکل های کارگری و احزاب سیاسی حق همه شهروندان ایران است. باید از این حقوق بی وقفه دفاع کرد و با سرنگونی جمهوری اسلامی شرایط تحقق این حقوق و همچنین همه مطالبات انسانی دیگر ناظر بر رفاه، برابری و آزادی مردم را به کرسی نشاند.
همبستگی تاکنونی با کارگران هفت تپه و همینطور فولاد اهواز چه در ایران و چه در سطح بین المللی باید با قدرت ادامه یابد. این همبستگی تنها ضامنی است که می تواند جمهوری اسلامی در پایان دادان به اذیت و آزار فعالین کارگری و مدنی در ایران مورد فشار جدی قرار دهد.
حسن صالحی- سخنگوی کمیته بین المللی علیه اعدام
۱ دی ۱۳۹۷-۲۲ دسامبر ۲۰۱۸
