اعتراض رانندگان کامیون یک حرکت قدرتمند و شورانگیز

اعتصاب گسترده رانندگان کامیون نمونه شورانگیزی از اعتصابات سراسری است که دامنه اش به بیش از ٢٠٠ شهر کشیده شده است. ابعاد وسیع این اعتصاب، سازمانیافتگی آن، فضای اتحاد و همبستگی ای که بر آن حاکم است، خواستهای روشنی که رانندگان بر آن پافشاری میکنند، تاکید اعتصابیون بر اتحاد کارگران و معلمان و رانندگان، و ایستادگی رانندگان اعتصابی در برابر فشارها و تهدیدات حکومت، و بسیاری خصوصیات دیگر این حرکت را به حرکتی بی سابقه، آموزنده و رادیکال تبدیل میکند که باید وسیعا آنرا مورد پشتیبانی قرار داد.

رانندگان کامیون در بیانیه اولین روز اعتصابشان در اول مهر ماه بر هفده خواست فوری شان تاکید کرده و هدف خود را پایان دادن به این بساط ظلم و نابرابری در جامعه اعلام کرده اند و این خود حلقه کلیدی است که مبارزات آنان را به مبارزات کل جامعه علیه کل بساط توحش و بردگی سرمایه داری حاکم وصل میکند. پلاکارد و پارچه نوشته های روی کامیون های رانندگان اعتصابی که بر روی آن نوشته شده است،”گرانی لاستیک و شهریه مدرسه”، “راننده خسته و معلم ورشکسته”، “راننده، کارگر، معلم، اتحاد، اعتصاب” به روشنی این همبستگی مبارزاتی را بیان میخواهد و فراخوانی شورانگیز از سوی آنهابه کل جامعه برای رفتن بسوی اعتصابات سراسری و جارو کردن کل این بساط ستم ونابرابری است.

به عبارت روشنتر اعتراض رانندگان کامیون به گرانی و دستمزدهای ناچیز زیر خط فقرو اعتراض به اختلاسها و تبعیض و نابرابری است. اعتراض آنان به بیکاری، نداشتن امنیت شغلی و پرداخت نشدن بموقع حقوقها است. اعتراض آنان به نا امن بودن جاده ها که هر روز قربانی میگیرد و ایمنی شرایط کاری شان است. آنها به نداشتن حق ایجاد تشکل و سندیکایهای کارگری و به وعده های توخالی مسئولین معترضند.

همانطور که اشاره کردم اینها همه موضوعات اعتراضات هر روزه بخش های مختلف مردم است. یک مثال بارز آن تجمع  بازنشستگان در بیستم شهریور در اعتراض به گرانی ها است که  با شعار خط فقر ٥ میلیون، حقوق ما دو میلیون اعتراض خود را به زندگی زیر خط فقر اعلام داشتند. معلمان نیز برای سیزدهم مهر ماه، روز جهانی معلم اعلام تجمع کرده اند و یکی از چالش های آنان، اعتراض به فقر معیشتی و گرانی و تورم است. رانندگان کامیون در بیانیه خود بر هفده خواست فوری شان تاکید کرده و هدف خود را پایان دادن به این بساط ظلم و نابرابری در جامعه اعلام کرده اند.

رانندگان کامیون در خرداد ماه یعنی حدود سه ماه قبل نیز در حدود ١٧٠ شهر اعتراضات قدرتمندی برپا کردند و بخش های مختلف حمل ونقل در آن شرکت داشتند. اعتراضات آنان با همبستگی وسیعی از سوی مردم روبرو شد. زیر فشار این اعتراضات وعده های بسیاری به رانندگان کامیون داده شد. اما هیچ اقدامی در جهت آنها صورت نگرفت. اکنون با عمیق تر شدن بحران اقتصادی حکومت و سقوط ارزش ریال و افزایش سرسام آور قیمت ها، مشکلات رانندگان کامیون و کامیونداران به مراتب بیشتر شده است. رانندگان کامیون از اول مهر دور جدیدی از اعتصاباتشان را آغاز کرده و میگویند تا پاسخ نگیرند، به اعتراضشان ادامه خواهند داد.

در این فاصله کوتاه رانندگان کامیون توانسته اند موجی از همبستگی را پیرامون خود شکل دهند. از جمله در حمایت از آنها طوفان تویتری به راه افتاده است. تشکلهای مختلف کارگری اخبار آنرا مرتبا پوشش میدهند. انجمن صنفی برق و فلز کار طی بیانیه ای حمایت خود را از این اعتصابات اعلام کرده است. همچنین در برخی جاها از جمله در جاده ای در شیراز مردم در حمایت از اعتصاب رانندگان اسکورت تریلی هایی که بار میبرند را مورد حمله قرار داده و جلوی حرکت آنان را گرفته اند و بسیاری از شرکت های مسافربری در جنوب به اعتصاب پیوسته و حرکت ماشین هایشان را متوقف کرده اند.

اعتصاب رانندگان کامیون در عین حال پاسخ درخوری است به حکومتی که با شبهه اینکه میتواند با اعدام و سرکوب جامعه را از خواستهایش عقب بزند، فعالین معترض جامعه را احضار و تهدید میکند، برای آنان احکام شلاق و زندان صادر میکند و در جایی مثل کردستان سه فعال سیاسی رامین حسین پناهی و لقمان و زانیار مرادی را اعدام کرد. از همین رو اعتصاب رانندگان کامیون، در ادامه اعتصاب سیاسی سراسری مردم کردستان علیه اعدامها و سرکوبگری حکومت اسلامی بیش از هر چیز نشاندهنده اوضاع طوفانی جامعه است.

اعتصاب سراسری رانندگان کامیون تاثیر مهمی در تغییر توازن قوای جامعه به سود مبارزات بخش های مختلف جامعه داشته و راه را برای رفتن بسوی اعتصابات سراسری در تمام بخش های کارگری فراهم تر میسازد. به عبارت روشنتر این اعتصابات دست بردن به  ابزار اعتصابات سراسری  را به عنوان یک راهکار موثر و قدرتمند در برابر همه مردم قرار میدهد .

و خلاصه کلام اینکه اعتصاب رانندگان کامیون در متن پر جنب و جوش اعتراضی کارگری و در فضای پر تلاطم جامعه یک اتفاق سیاسی مهم است و انعکاسی از فضای اعتراض همه مردم علیه جهنم جمهوری اسلامی است. باید وسیعا از این اعتصاب پشتیبانی کرد. زنده باد رانندگان کامیونها!